Υπάρχει μια παγκόσμια γενιά που χαρακτηρίζεται από νέους, άκρως μορφωμένους ανθρώπους που συχνά βυθίζονται σε άκαμπτο χρέος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ονομάζεται «χρέος γενιάς», μια φράση που συντάχθηκε από τον συγγραφέα Anya Kamenetz. Στην Ευρώπη, ονομάζεται "Generation 1, 000 Ευρώ", ένα ρεκόρ που πιστώνεται σε ένα μυθιστόρημα στο διαδίκτυο που δημοσιεύεται στην Ιταλία. Πώς μπορούν οι νέοι σε όλη την υδρόγειο να αποφύγουν αυτήν την παγίδα; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε.

-> ->

Tutorial: Πώς να διαχειριστείτε την πίστωση και το χρέος

Το μη διαχειρίσιμο χρέος Το ανεξόφλητο χρέος είναι χρέος που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί χωρίς σημαντικές δυσκολίες στον δανειολήπτη. Πιο τεχνικά, αναφέρεται σε χρέη που δεν σχετίζεται με τη στέγαση και υπερβαίνει το 8% του ακαθάριστου εισοδήματος ενός ατόμου. Η εικόνα συχνά εμφανίζεται κατά τον υπολογισμό της επιλεξιμότητας για δάνεια, ιδίως τη στέγαση. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Πάρα πολύ χρέος για μια υποθήκη; )

Όταν πρόκειται για στεγαστικά δάνεια, ο λόγος front-end, ο οποίος αποτελείται από τα τέσσερα στοιχεία της υποθήκης σας: κεφάλαιο πληρωμής, τόκοι, φόροι και ασφάλιση (συχνά συλλογικά αναφέρεται ως PITI), πρέπει να μην υπερβαίνει το 28% του ακαθάριστου εισοδήματός σας. Ο λόγος back-end, γνωστός και ως λόγος χρέους / εισοδήματος, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 36% του ακαθάριστου εισοδήματός σας. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι εκεί όπου προέρχεται ο αριθμός 8%.

Για να υπολογίσετε το μέγιστο μηνιαίο χρέος σας με βάση αυτούς τους αριθμούς, πολλαπλασιάστε το ακαθάριστο εισόδημά σας κατά 0,36 και διαιρέστε με 12. Για παράδειγμα, αν κερδίζετε 35, 000 δολάρια ετησίως, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα $ 1, 050, εκ των οποίων δεν υπερβαίνει τα $ 816. 60 θα πρέπει να είναι αφιερωμένο στη στέγαση. Αυτό σας δίνει περίπου 233 δολάρια το μήνα για να καλύψει την πληρωμή αυτοκινήτου σας, τα δάνεια για τα σχολεία, τις πιστωτικές κάρτες και όλες τις άλλες μορφές χρέους. Για όσους μόλις ξεκινούν από τον κόσμο της εργασίας και κερδίζουν ένα μικρό μισθό, αυτό πραγματικά δεν προσφέρει πολλά περιθώρια για την εξυπηρέτηση των χρεών.

Πώς συμβαίνει;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν σε ανεξέλεγκτο χρέος. Για το ένα, υπάρχει το υψηλό κόστος της εκπαίδευσης κολλεγίων, το οποίο CollegeBoard. ο οργανισμός αναφέρεται ως $ 28,500 για ένα έτος σε ένα τετραετές ιδιωτικό ίδρυμα και $ 8,244 για ένα έτος στο τετραετές δημόσιο σχολείο κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 20011-2012. Οι φοιτητές πληρώνουν την τιμή με την ελπίδα να εξασφαλίσουν υψηλού επιπέδου θέσεις εργασίας. (Για σχετική ανάγνωση, βλ. Invest in Yourself With College Education .) Μερικοί μαθητές έχουν την τύχη να έχουν τη βοήθεια των γονιών τους ή υποτροφίες για να καλύψουν το κόστος, αλλά πολλοί φοιτητές δεν είναι αυτό τυχεροί. Σύμφωνα με το FinAid. org, τα δύο τρίτα των σπουδαστών αποφοιτούν με κάποιο χρέος. ο μέσος όρος του χρέους σπουδαστικών δανείων είναι περίπου 23, 186 δολάρια, ενώ οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, ανάλογα με το βαθμό, καταλήγουν κατά μέσο όρο μεταξύ $ 42, 898 και $ 118, 500.

Εάν οι μαθητές συσσωρεύουν χρέος πιστωτικών καρτών ή πιστωτικές γραμμές κατά τη διάρκεια σχολείο για να πληρώσει για ενοίκιο, τροφή, μισθώσεις αυτοκινήτων και άλλα έξοδα διαβίωσης, το συνολικό χρέος τους κατά την αποφοίτηση μπορεί πραγματικά να προσθέσει επάνω.Ως αποτέλεσμα, πολλοί μαθητές ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους με σημαντικό χρέος.

Στέγαση: Αγορά, ενοικίαση ή μετακίνηση πίσω στο σπίτι;

Μετά την απόκρυψη των αριθμών για την αντιμετώπιση του ζητήματος του πού θα ζήσουν μετά την αποφοίτησή τους, πολλοί νέοι συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν υποθήκη για να εξυπηρετήσουν το υπάρχον χρέος τους. Άλλοι αποφασίζουν να αγοράσουν και να καταλήξουν φτωχό σπίτι, και περισσότεροι από μερικοί μετακινούνται πίσω με το μαμά και τον μπαμπά, καταλήγοντας ως μπούμερανγκ. ( Γιατί μερικά παιδιά δεν αφήνουν ποτέ το φως βλέπουν πιο προσεκτικά αυτό το φαινόμενο.) Οι εξωπραγματικές προσδοκίες

Εκτός από το κόστος της εκπαίδευσης και της στέγασης, μετατρέποντας τα είδη πολυτελείας σε αναγκαιότητες. Τα ταξίδια, τα κινητά τηλέφωνα και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές συγκαταλέγονται στα υπάρχοντα που όλοι φαίνεται να έχουν. Ο καθένας θέλει να ζήσει "την καλή ζωή", αλλά επειδή δεν μπορούν όλοι να αντέξουν οικονομικά αυτά τα αντικείμενα, ιδιαίτερα οι νέοι που έχουν ήδη σημαντικά δάνεια σπουδαστικών δανείων, πιστωτικές κάρτες και δανεισμό συχνά καλύπτουν το κενό. (Διαβάστε Σταματήστε να συνεχίζετε με τους Joneses - Διαλύονται για περισσότερες πληροφορίες.) Λίγοι άνθρωποι θυμούνται ότι τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν, οι άνθρωποι εργάστηκαν για μια ζωή για να επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους και οι στόχοι τους ήταν συχνά μέτριοι. Ένα σπίτι στα προάστια (όχι ένα McMansion) ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα. το 1950, το σπίτι ήταν περίπου 983 τετραγωνικά πόδια, αλλά μέχρι το 2011 το μέσο μέγεθος είχε διογκωθεί σε 1, 800 τετραγωνικά πόδια, σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Οικοδόμων Σπίτι. Ομοίως, οι baby boomers μπορεί να θυμούνται ότι οι διακοπές των γονιών τους ήταν σπάνιες και συχνά αφορούσαν εγχώρια ταξίδια. Άλλα είδη πολυτελείας, όπως τα high-end αυτοκίνητα και τα ρούχα σχεδιαστών, έχουν επίσης γίνει πιο συνηθισμένα. στην πραγματικότητα, οι έμποροι συχνά αναφέρονται ως "καταναλωτές πολυτελείας 40" ως βασικό δημογραφικό στοιχείο.

Σήμερα, η οικονομική προσιτότητα των ταξιδιών, η εύκολη πρόσβαση σε πιστώσεις και οι μεγάλες προσπάθειες μάρκετινγκ άλλαξαν τη δυναμική. Οι νέοι μεγαλώνουν βλέποντας τον τρόπο ζωής που απολαμβάνουν οι γονείς τους και θέλουν να ζήσουν και αυτοί, αλλά χωρίς να δουλεύουν εδώ και δεκαετίες για να το επιτύχουν. Το τελικό αποτέλεσμα είναι συχνά ανεξέλεγκτο χρέος.

Η κατώτατη γραμμή

Στην ταχύτατη καταναλωτική κουλτούρα μας, η αλήθεια είναι ότι αργή και σταθερή κερδίζει ακόμη τον αγώνα. Απλές αποφάσεις, όπως να μην ξοδεύετε περισσότερα από όσα κερδίζετε και να μάθετε να καθυστερείτε τις αγορές έως ότου μπορείτε να τους πληρώσετε σε μετρητά, προχωρούν αρκετά προς την κατεύθυνση της απόκτησης του χρηματοοικονομικού σας οίκου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζετε δεν είναι οικονομική, αλλά η ανάγκη να περιορίσετε την επιθυμία σας να περάσετε. Ενώ το δόλωμα των δαπανών μπορεί να είναι δύσκολο να αντισταθεί, πάρτε τις συμβουλές της γιαγιάς σας και εκτιμήστε τι έχετε αντί να διαμαρτύρονται για τα πράγματα που σας λείπουν.