α:

Μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση είναι το αποτέλεσμα διαφορών στον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία πραγματοποιεί τη χρηματοοικονομική της λογιστική για σκοπούς υποβολής εκθέσεων σύμφωνα με τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP) έναντι φορολογικής λογιστικής. Η αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση αποτελεί υποχρέωση πληρωμής φόρων στο μέλλον. Η υποχρέωση προκύπτει όταν μια εταιρεία καθυστερεί ένα γεγονός που θα της αναγκάσει να αναγνωρίσει επίσης φορολογικά έξοδα στην τρέχουσα περίοδο.

Ουσιαστικά, μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση είναι ένα φορολογικό έξοδο που μια εταιρεία θα έπρεπε να αναγνωρίσει διαφορετικά, αλλά έχει αναβληθεί σε μεταγενέστερη περίοδο λόγω καταλύματος στον φορολογικό κώδικα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ύπαρξη μιας αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης δεν υποδεικνύει ότι μια εταιρεία δεν έχει πληρώσει για το φορολογικό της λογαριασμό. Απλώς αναγνωρίζει τις λογιστικές διαφορές στο χρονικό διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας κατά την οποία ο φόρος αναγνωρίστηκε στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας σε σχέση με το πότε ο φόρος είναι αποτελεσματικός μέσω του φορολογικού κώδικα.

Γιατί ένας εταιρικός λογαριασμός για φορολογητέα γεγονότα, όπως η αναγνώριση εισοδήματος, διαφορετικά, όταν αναφέρεται στους μετόχους έναντι των φορολογικών αρχών; Τα διαφορετικά κίνητρα στα οποία βασίζονται οι εναλλακτικές παρουσιάσεις κατακλύζουν αυτή τη συμπεριφορά. Μια εταιρεία θέλει να τοποθετηθεί η ίδια στο καλύτερο δυνατό για τους μετόχους. Ταυτόχρονα, είναι επωφελές για μια εταιρεία να απεικονίσει μια σιωπηρή θέση στις φορολογικές αρχές, επειδή λιγότερα εισοδήματα σημαίνει λιγότερους φόρους. Ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον της εταιρείας να επωφεληθούν από τις διαφορές στον φορολογικό κώδικα σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο αναφέρει στους μετόχους.

Μία από τις πιο κοινές αιτίες των αναβαλλόμενων φορολογικών υποχρεώσεων προέρχεται από διάφορα χρονοδιαγράμματα απόσβεσης περιουσιακών στοιχείων. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία χρησιμοποιεί μια μέθοδο επιταχυνόμενης απόσβεσης για να αποσβέσει ορισμένα περιουσιακά στοιχεία για φορολογικούς λόγους. περισσότερες αποσβέσεις μειώνουν το εισόδημα, γεγονός που στη συνέχεια μειώνει τους φόρους. Τώρα, ας υποθέσουμε επίσης ότι η εταιρεία χρησιμοποιεί σταθερή απόσβεση όταν αναφέρει στους μετόχους. Επειδή η επιτάχυνση της απόσβεσης είναι μπροστά και η ευθεία κατανομή κατανέμεται ομοιόμορφα, η σταθερή απόσβεση έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερο εισόδημα και μεγαλύτερους φόρους κατά την αναφορά στους μετόχους. Η εταιρεία πρέπει να λογοδοτεί για τη διαφορά στα φορολογικά έξοδα σύμφωνα με τις δύο μεθόδους αναφοράς. Αυτό συμβαίνει δημιουργώντας μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση στον ισολογισμό της για τη διαφορά.