Ένα από τα θέματα που οι ιδιοκτήτες των μικρών επιχειρήσεων πρέπει να αντιμετωπίσουν είναι να παραμείνουν σε ισχύ με τις πολλές υποχρεώσεις για τοπικούς, κρατικούς και ομοσπονδιακούς φόρους. Ενώ οι περισσότεροι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μισθώνουν λογιστή ή φοροτεχνικό για την αντιμετώπιση φορολογικών ζητημάτων, η κατανόηση του φορολογικού συστήματος είναι σημαντική για όσους φέρουν την τελική ευθύνη για την εκπλήρωση όλων των φορολογικών υποχρεώσεων. Αυτό το άρθρο θα επικεντρωθεί στις υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη επιχείρησης όσον αφορά τους φόρους μισθωτών υπηρεσιών. (Μάθετε πώς οι μειώσεις μισθοδοσίας μπορούν να μειώσουν τον φόρο εισοδήματός σας σε Αποδοχές Μισθοδοσίας Pay .)

->

SEE: Πώς να γράψετε ένα επιχειρηματικό σχέδιο

Υποχρεώσεις φόρου μισθοδοσίας Οποιαδήποτε επιχείρηση με εργαζόμενους υποχρεούται να παρακρατεί τους φόρους μισθοδοσίας από τους μισθούς των υπαλλήλων και να πληρώσει τις ισχύουσες ομοσπονδιακές και τους τοπικούς φόρους. Οι φόροι που συνήθως παρακρατούνται από τους μισθούς των υπαλλήλων περιλαμβάνουν FICA (φόροι Medicare και Κοινωνική Ασφάλιση) και ομοσπονδιακοί, κρατικοί και τοπικοί φόροι εισοδήματος, αν υπάρχουν. Άλλες υποχρεώσεις παρακράτησης περιλαμβάνουν τον FUTA (Ομοσπονδιακό Νόμο περί Φόρων για την Ανεργία) και σε χώρες όπως η Καλιφόρνια, η Χαβάη, το New Jersey, η Νέα Υόρκη και η Rhode Island, οι φόροι ασφάλισης αναπηρίας. Η μη πληρωμή φόρων ή η απουσία πληρωμής μπορεί να οδηγήσει σε βαριά πρόστιμα και κυρώσεις, οπότε είναι σημαντικό να υπολογιστεί ο οφειλόμενος φόρος μισθωτών υπηρεσιών και να πληρωθούν έγκαιρα. (Η κατάλληλη λογιστική είναι απαραίτητη για τις μικρές επιχειρήσεις.

Εάν ο ιδιοκτήτης της μικρής επιχείρησης δεν έχει εξωτερικούς υπαλλήλους αλλά έχει συσταθεί, οι παραπάνω κανόνες ισχύουν και για τους μισθούς του ιδιοκτήτη, επειδή είναι ουσιαστικά ο μοναδικός υπάλληλος της εταιρείας. Εάν η επιχείρηση δεν έχει ενσωματωθεί και δεν υπάρχουν υπάλληλοι, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να πληρώνει εκτιμώμενους φόρους για το εισόδημα της αυτοαπασχόλησης κάθε τρίμηνο. (Διαβάστε Πρέπει να ενσωματώσετε την επιχείρησή σας;

1. για να μάθετε εάν αυτή η επιχειρηματική δομή θα ήταν επωφελής για εσάς.)
2. - 9 -> Υπολογισμός των φόρων μισθωτών υπηρεσιών
3. Υπάρχουν τρία βήματα για τον υπολογισμό των φόρων μισθωτών υπηρεσιών:

Προσδιορίστε τους υποκείμενους στον φόρο Οι εργαζόμενοι μπορούν να είναι υπάλληλοι ή ανεξάρτητοι εργολάβοι. Οι υπάλληλοι αντιμετωπίζονται ως υποκείμενοι στον φόρο που υπόκεινται σε φόρους μισθωτών υπηρεσιών, ενώ οι ανεξάρτητοι εργολάβοι είναι υπεύθυνοι για την πληρωμή των δικών τους φόρων. Συνήθως, οι εργαζόμενοι θεωρούνται εργαζόμενοι εάν έχετε το δικαίωμα να κατευθύνετε και να ελέγχετε τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν την εργασία τους, και όχι μόνο τα αποτελέσματα του έργου. Ωστόσο, οι γραμμές μεταξύ ανεξάρτητων εργολάβων και εργαζομένων δεν είναι πάντα σαφείς. Προκειμένου να βοηθηθούν οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων να προσδιορίσουν ποιοι εργαζόμενοι είναι φορολογούμενοι υπάλληλοι, το IRS έχει κανόνες κοινού δικαίου, οι οποίοι περιλαμβάνουν συμπεριφορικές, οικονομικές και σχέσεις.

Δοκιμή Συμπεριφοράς Ένας εργαζόμενος είναι υπάλληλος όταν ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να κατευθύνει και να ελέγχει τον εργαζόμενο. Ο εργοδότης δεν χρειάζεται να κατευθύνει ή να ελέγχει τον εργαζόμενο, αλλά έχει το δικαίωμα να το πράξει.

Οικονομική Δοκιμή Αυτή η δοκιμασία εξετάζει τον βαθμό ελέγχου που έχει ο εργοδότης για τις οικονομικές πτυχές της εργασίας. Σε ορισμένα επαγγέλματα, η κατοχή σημαντικού ελέγχου επί των προμηθειών που χρησιμοποιούνται για εργασία υποστηρίζει την ιδιότητα του εργάτη ως ανεξάρτητου αναδόχου.

Ένας σαφής τρόπος για να διακρίνει κανείς έναν ανεξάρτητο ανάδοχο από έναν υπάλληλο είναι η διαθεσιμότητα υπηρεσιών. Ένας ανεξάρτητος εργολάβος δεν συνδέεται με μία εταιρεία και μπορεί να διαφημίσει υπηρεσίες. ένας υπάλληλος δεν μπορεί να διαφημίσει υπηρεσίες εκτός εάν αυτός ή αυτή εργάζεται εκτός της εταιρείας ως ανεξάρτητος εργολάβος.

Δοκιμή σχέσεων
Αυτή η δοκιμή αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο ο εργοδότης και ο εργαζόμενος αντιλαμβάνονται τη σχέση τους. Εάν μια σχέση εργοδότης-εργαζόμενος αναμένεται να διαρκέσει μέχρι το τέλος ενός συγκεκριμένου έργου ή για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, τότε ο εργαζόμενος είναι ανεξάρτητος εργολάβος. Από την άλλη πλευρά, αν η σχέση δεν έχει ή σύνορα, ο εργαζόμενος είναι υποκείμενος στον φόρο υπάλληλος. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις βασικές σχέσεις μιας μικρής επιχείρησης, διαβάστε το Μικρές Επιχειρήσεις: Είναι Σχετικά με τις Σχέσεις .)

Φορολογικοί Μισθοί
Οι φορολογητέοι μισθοί είναι αποζημίωση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και μπορεί να περιλαμβάνουν μισθό, μπόνους ή δώρα . Ορισμένες μορφές αποζημίωσης, όπως επιστροφές επιχειρηματικών εξόδων για ταξίδια ή γεύματα, δεν θεωρούνται ως φορολογητέοι μισθοί. Προκειμένου οι δαπάνες να μην είναι εφικτές, οι εργαζόμενοι πρέπει να τις επαληθεύουν μέσω αποδείξεων ή εκθέσεων δαπανών. Πρέπει επίσης να είναι απαραίτητες, λογικές και συναφείς με τις επιχειρήσεις. ( 10 βήματα για την προετοιμασία του φόρου για πληροφορίες σχετικά με τον προγραμματισμό πριν από τις 15 Απριλίου.)

Υπολογισμός παρακράτησης Έχουμε καταλάβει ποιοι εργαζόμενοι θεωρούνται υποκείμενοι στον φόρο και ποιοι μισθοί είναι φορολογητέοι μισθοί, το επόμενο βήμα είναι να υπολογίσεις το ποσό που πρέπει να παρακρατήσεις για τους ομοσπονδιακούς, τους κρατικούς και τους τοπικούς φόρους, καθώς και τα FICA και FUTA.

Ομοσπονδιακοί φόροι
Κάθε paycheck πρέπει να παρακρατεί τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος για την ισχύουσα περίοδο. Το IRS έχει δύο σύνολα φορολογικών πινάκων που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι εργοδότες για τον υπολογισμό των ποσών παρακράτησης: οι πίνακες μισθών και οι πίνακες ποσοστού.

Οι πίνακες μισθών είναι διαχωρισμένοι για πέντε διαφορετικές περιόδους μισθοδοσίας (ημερήσια, εβδομαδιαία, διμηνιαία, μηνιαία και μηνιαία). Για τον προσδιορισμό των ποσών παρακράτησης, οι εργοδότες επιλέγουν την κατάλληλη περίοδο αμοιβής και το μισθολογικό κλιμάκιο για τους υπαλλήλους και στη συνέχεια διαβάζουν σε ολόκληρο τον πίνακα τη στήλη που δείχνει τον αριθμό των απαιτούμενων εξαιρέσεων.
Τα ποσοστιαία ποσά είναι διαθέσιμα για οκτώ περιόδους μισθοδοσίας (ημερήσια, εβδομαδιαία, διμηνιαία, μηνιαία, μηνιαία, τριμηνιαία, εξαμηνιαία και ετησίως) και διαχωρίζονται κατά την οικογενειακή κατάσταση. Οι εργοδότες αρχίζουν με τη μείωση των μισθών από την αξία των απαλλαγών που αξιώνουν. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τον πίνακα που αντιστοιχεί στην οικογενειακή κατάσταση του εργαζομένου και αναζητούν το ποσό παρακράτησης βάσει της μισθολογικής βαθμίδας.

Ως ιδιοκτήτης επιχείρησης, είναι δική σας ευθύνη να εξετάσετε τα δύο σύνολα πινάκων και να προσδιορίσετε ποια είναι κατάλληλη για την επιχείρησή σας. Οι πίνακες ποσοστού είναι πιο περιεκτικοί από την άποψη των περιόδων μισθοδοσίας, οπότε αν βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου οι διαφορετικοί μισθοί πληρώνονται σε διαφορετικές περιόδους μισθοδοσίας, τότε ο πίνακας ποσοστού θα πρέπει να είναι ο πίνακας επιλογής. Για παράδειγμα, αν οι υπάλληλοί σας καταβάλλονται ανά τρίμηνο, οι πίνακες ποσοστού θα είναι πιο κατάλληλοι από τους πίνακες αμοιβών. Για να πάρετε αυτά τα τραπέζια, καλέστε το IRS ή πηγαίνετε στο // www. irs. gov / και ζητήστε τις Δημοσιεύσεις 15 και 15-Α.
Κρατικοί Φόροι
Τα περισσότερα κράτη χρησιμοποιούν πίνακες παρόμοιοι με τους ομοσπονδιακούς πίνακες φόρων και μπορείτε να τους πάρετε πηγαίνοντας στο φορολογικό τμήμα της ιστοσελίδας του κράτους σας ή επικοινωνώντας με τη Διοίκηση Μικρών Επιχειρήσεων. Δεν χρειάζεται να παρακρατήσετε κρατικούς φόρους σε δικαιοδοσίες που δεν επιβάλλουν κρατικούς φόρους επί του εισοδήματος, όπως η Αλάσκα, η Φλόριντα, το Τέξας, το Ουαϊόμινγκ και το Ουιστόνγκτον. Άλλες εξαιρέσεις περιλαμβάνουν τα κράτη των οποίων οι προσωπικοί φόροι εισοδήματος είναι ένα σταθερό ποσοστό του ομοσπονδιακού φόρου, όπως η Αριζόνα, και όπου οι κρατικοί φόροι είναι ένα σταθερό ποσοστό των ακαθάριστων μισθών, όπως η Πενσυλβάνια.
FICA
Ο νόμος για τις εισφορές των ομοσπονδιακών ασφαλιστικών εταιρειών (FICA) είναι ένας ομοσπονδιακός νόμος που απαιτεί από τους εργοδότες να παρακρατούν τους φόρους κοινωνικής ασφάλισης και Medicare από τους μισθούς που καταβάλλονται στους μισθωτούς. Απαιτεί επίσης από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο να πληρώνει ο καθένας το ήμισυ του φόρου FICA. Οι φόροι κοινωνικής ασφάλισης και Medicare επιβάλλονται και στον εργαζόμενο με κατ 'αποκοπήν συντελεστή 4,2% για την κοινωνική ασφάλιση και 1,45% για το Medicare και το ενιαίο κατ' αποκοπή ποσοστό του εργοδότη 6,2% και 1,45% αντίστοιχα , δημιουργώντας ένα συνδυασμένο φορολογικό συντελεστή FICA ύψους 15,3% (12,4% για την Κοινωνική Ασφάλιση και 2,9% για το Medicare). Οι αυτοαπασχολούμενοι είναι υπεύθυνοι για την καταβολή ολόκληρου του φόρου 13,3%. (Διαβάστε για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση καθορίζει το φορολογικό συντελεστή σας σε Το κατώτατο όριο Laffer για τον ιδανικό φορολογικό συντελεστή .)

Σε αντίθεση με τους ομοσπονδιακούς και τους κρατικούς φόρους, οι φόροι FICA δεν επηρεάζονται από τον αριθμό των απαλλαγών παρακράτησης που απαιτεί ο εργαζόμενος. Απλά πολλαπλασιάζετε την ακαθάριστη αμοιβή μισθωτών με τον ισχύοντα φορολογικό συντελεστή για να καθορίσετε πόσα πρέπει να παρακρατήσετε και πόσα πρέπει να πληρώσετε ως εργοδότη. Το 2009 και το 2010, ο φόρος κοινωνικής ασφάλισης ισχύει μόνο για τα πρώτα εισοδήματα $ 106, 800, τα οποία ονομάζονται επίσης μισθολογική βάση κοινωνικής ασφάλισης. Η βάση των μισθών προσαρμόζεται κάθε χρόνο για τον πληθωρισμό. Ο φόρος Medicare δεν έχει όριο εισοδήματος.
FUTA
Οι φόροι ανεργίας ή η FUTA είναι φόροι που καταβάλλονται αποκλειστικά από τον εργοδότη. Πρέπει να πληρώσετε φόρους ανεργίας εάν ισχύσετε κάποιο από τα παρακάτω: Πληρώνετε μισθούς συνολικού ύψους τουλάχιστον $ 1, 500 σε ένα τέταρτο

β) Έχετε τουλάχιστον έναν υπάλληλο σε μια δεδομένη ημέρα για 20 εβδομάδες σε ένα ημερολόγιο έτος, ανεξάρτητα από το αν οι εβδομάδες είναι διαδοχικές
Ο φορολογικός συντελεστής FUTA είναι 6. 2% για το 2011 και επιβάλλεται στα πρώτα $ 7, 000 μισθών για κάθε εργαζόμενο. Ωστόσο, μπορείτε να ζητήσετε πιστώσεις ενάντια στον ακαθάριστο φόρο FUTA σας για να αντικατοπτρίσετε τους κρατικούς φόρους ανεργίας που πληρώνετε. Εάν πληρώνετε τους κρατικούς σας φόρους ανεργίας όταν είναι οφειλόμενοι, δικαιούστε να ζητήσετε 5.4% πίστωσης, πράγμα που μειώνει ουσιαστικά τον φόρο FUTA στο 0,8%.

Ο υπολογισμός των φόρων επί των μισθών μπορεί να είναι πολύ περίπλοκος και είναι σημαντικό να στείλετε εγκαίρως τις πληρωμές για να αποφύγετε τις ποινές και τις καθυστερημένες αμοιβές. Οι ομοσπονδιακές φορολογικές πληρωμές μπορούν να γίνονται είτε ηλεκτρονικά μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής φορολογικής πληρωμής (EFTPS), είτε μέσω τραπεζών που είναι εξουσιοδοτημένες να δέχονται ομοσπονδιακές πληρωμές. Εάν χρησιμοποιείτε την τελευταία μέθοδο, κάθε πληρωμή θα πρέπει να συνοδεύεται από το Έντυπο 8109, το οποίο μπορεί να ζητηθεί τηλεφωνώντας στο IRS στο 1-800-829-4933 ή στην ιστοσελίδα του IRS. Οι φόροι FUTA καταβάλλονται συνήθως ανά τρίμηνο και οι φόροι εισοδήματος και FICA κατατίθενται σε μηνιαία ή μηνιαία βάση. Το IRS αποστέλλει συνήθως στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μια ειδοποίηση στο τέλος κάθε έτους όπου αναγράφεται η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί για το επόμενο έτος.
Σε γενικές γραμμές, η επικαιρότητα μιας κατάθεσης καθορίζεται από την ημερομηνία παραλαβής της. Ωστόσο, μια αποστολή μέσω ταχυδρομείου που παραλαμβάνεται μετά την ημερομηνία λήξης θα θεωρείται έγκαιρη, αν μπορείτε να αποδείξετε ότι ταχυδρομήθηκε τουλάχιστον δύο ημέρες πριν από την ημερομηνία λήξης. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα καθήκοντα μισθοδοσίας των εργοδοτών των μικρών επιχειρήσεων, μεταβείτε στη διεύθυνση // www. irs. gov / ή καλέστε την IRS ζωντανή γραμμή βοήθειας για επιχειρήσεις στο 1-800-829-4933.
Για σχετική ανάγνωση, ανατρέξτε στο

Φορολογική πίστωση για τα Έξοδα Προγραμματισμού που προκλήθηκαν από τις Μικρές Επιχειρήσεις

.