α:

Η νομισματική πολιτική και η φορολογική πολιτική αναφέρονται στα δύο ευρύτερα αναγνωρισμένα "εργαλεία" που χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν την οικονομική δραστηριότητα ενός έθνους. Η νομισματική πολιτική ασχολείται πρωτίστως με τη διαχείριση των επιτοκίων και τη συνολική προσφορά χρήματος σε κυκλοφορία και πραγματοποιείται γενικά από κεντρικές τράπεζες όπως η Federal Reserve. Η δημοσιονομική πολιτική είναι ο συλλογικός όρος για τις φορολογικές και δημοσιονομικές ενέργειες των κυβερνήσεων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εθνική δημοσιονομική πολιτική καθορίζεται από τα εκτελεστικά και τα νομοθετικά υποκαταστήματα.

-

Νομισματική Πολιτική

Οι κεντρικές τράπεζες χρησιμοποίησαν συνήθως τη νομισματική πολιτική είτε για να τονώσουν μια οικονομία στην ταχύτερη ανάπτυξη είτε για να επιβραδύνουν την ανάπτυξη λόγω φόβων για θέματα όπως ο πληθωρισμός. Η θεωρία είναι ότι, με την παροχή κινήτρων σε ιδιώτες και επιχειρήσεις να δανειστούν και να ξοδέψουν, η νομισματική πολιτική θα προκαλέσει την ανάπτυξη της οικονομίας πιο γρήγορα από το κανονικό. Αντίθετα, περιορίζοντας τις δαπάνες και ενθαρρύνοντας τις αποταμιεύσεις, η οικονομία θα αυξηθεί λιγότερο γρήγορα από ό, τι συνήθως.

Το Federal Reserve, γνωστό και ως "Fed", χρησιμοποίησε συχνά τρία διαφορετικά εργαλεία πολιτικής για να επηρεάσει την οικονομία: άνοιγμα των πράξεων της αγοράς, αλλαγή των υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών για τις τράπεζες και καθορισμός του "προεξοφλητικού επιτοκίου". Οι πράξεις ανοικτής αγοράς εκτελούνται καθημερινά όταν η Fed αγοράζει και πωλεί κρατικά ομόλογα του Ηνωμένου Βασιλείου είτε για να εισφέρει χρήματα στην οικονομία είτε για να τραβήξει χρήματα από την κυκλοφορία. Ο καθορισμός του συντελεστή των αποθεματικών ή του ποσοστού των καταθέσεων που οι τράπεζες πρέπει να κατέχουν και να μην δανείζουν, η Fed επηρεάζει άμεσα το χρηματικό ποσό που δημιουργείται όταν οι τράπεζες χορηγούν δάνεια. Η Fed μπορεί επίσης να στοχεύσει σε αλλαγές στο προεξοφλητικό επιτόκιο ή στο επιτόκιο που χρεώνει η Fed κατά τη χορήγηση δανείων σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, το οποίο έχει ως στόχο να επηρεάσει τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια σε ολόκληρη την οικονομία.

Δημοσιονομική πολιτική

Τα εργαλεία δημοσιονομικής πολιτικής είναι πολυάριθμα και συζητούνται έντονα μεταξύ οικονομολόγων και πολιτικών παρατηρητών. Σε γενικές γραμμές, ο στόχος των περισσότερων κυβερνητικών δημοσιονομικών πολιτικών είναι να στοχεύουν το συνολικό επίπεδο των δαπανών, τη συνολική σύνθεση των δαπανών ή και τις δύο σε μια οικονομία. Τα δύο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα μέσα επηρεασμού της δημοσιονομικής πολιτικής είναι αλλαγές στον ρόλο των κρατικών δαπανών ή στη φορολογική πολιτική.

Αν μια κυβέρνηση πιστεύει ότι δεν υπάρχει αρκετή δαπάνη και επιχειρηματική δραστηριότητα σε μια οικονομία, μπορεί να αυξήσει το χρηματικό ποσό που ξοδεύει, συχνά αναφέρεται ως δαπάνη "ερέθισμα". Αν δεν υπάρχουν αρκετά φορολογικά έσοδα για την αύξηση των δαπανών, οι κυβερνήσεις δανείζονται χρήματα με την έκδοση χρεογράφων όπως τα κρατικά ομόλογα και, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, συσσωρεύουν χρέη ή «έλλειμμα».

Με την αύξηση των φόρων, οι κυβερνήσεις τραβούν χρήματα από την οικονομία και επιβραδύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι κυβερνήσεις ενδέχεται να μειώσουν τους φόρους σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνουν περισσότερη δραστηριότητα, ελπίζοντας να ενισχύσουν την οικονομική ανάπτυξη. Όταν μια κυβέρνηση ξοδεύει χρήματα ή αλλάζει φορολογική πολιτική, πρέπει να επιλέξει πού να δαπανήσει ή τι να φορολογήσει. Με τον τρόπο αυτό, η δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης μπορεί να στοχεύσει συγκεκριμένες κοινότητες, βιομηχανίες, επενδύσεις ή εμπορεύματα είτε για να προωθήσει είτε να αποθαρρύνει την παραγωγή. Αυτές οι εκτιμήσεις συχνά καθορίζονται με βάση εκτιμήσεις που δεν είναι εντελώς οικονομικές.

Μάθετε περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο ελέγχεται η οικονομία, διαβάζοντας μια ματιά στη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική.