α:

Όσον αφορά τη βελτίωση της πραγματικής οικονομίας, η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική είναι πιο αποτελεσματική. Όσον αφορά τη χρηματοοικονομική οικονομία, η επεκτατική νομισματική πολιτική είναι η καλύτερη επιλογή. Και οι δύο τύποι λειτουργούν μέσω διαφόρων καναλιών και επηρεάζουν τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις με διαφορετικούς τρόπους.

Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της πολιτικής εξαρτάται από την προοπτική και τα ενδιαφέροντα ενός ατόμου. Η δημοσιονομική πολιτική επηρεάζει θετικά τους καταναλωτές ως επί το πλείστον καθώς οδηγεί σε αύξηση της απασχόλησης και του εισοδήματος. Ουσιαστικά, στοχεύει στη συνολική ζήτηση. Οι εταιρείες επωφελούνται επίσης καθώς βλέπουν αυξημένα έσοδα.

Εάν η οικονομία είναι σχεδόν πλήρης, η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική κινδυνεύει να προκαλέσει πληθωρισμό. Αυτός ο πληθωρισμός εξαντλείται στα περιθώρια ορισμένων εταιρειών σε ανταγωνιστικές βιομηχανίες που μπορεί να μην είναι σε θέση να μεταφέρουν εύκολα το κόστος στους πελάτες. Φυσικά, οι άνθρωποι με σταθερό εισόδημα υποφέρουν ιδιαίτερα κατά τον πληθωρισμό. Η δημοσιονομική πολιτική μπορεί επίσης να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φυσαλίδων ενεργητικού εάν η αγορά και τα κίνητρα είναι υπερβολικά στρεβλωμένα.

Η νομισματική πολιτική έχει μικρότερες επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία. Αυτό παρατηρήθηκε με τη Μεγάλη Ύφεση, κατά την οποία η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα επιθετική σε ιστορική κλίμακα. Παρεμπόδιζε τον αποπληθωρισμό και την οικονομική κατάρρευση αλλά δεν δημιούργησε σημαντική οικονομική ανάπτυξη για να αντιστραφεί η χαμένη παραγωγή και οι θέσεις εργασίας της ύφεσης.

Η επέκταση της νομισματικής πολιτικής μπορεί να έχει περιορισμένες επιπτώσεις στην ανάπτυξη, αυξάνοντας τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και μειώνοντας το κόστος δανεισμού, καθιστώντας τις εταιρείες πιο κερδοφόρες. Επιπλέον, έχει τα ψυχολογικά οφέλη από τη λήψη χειρότερων οικονομικών σεναρίων από το τραπέζι.

Όπως και με τη δημοσιονομική πολιτική, οι εκτεταμένες περίοδοι χαμηλού κόστους δανεισμού μπορούν να δημιουργήσουν φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες εμφανίζονται μόνο εκ των υστέρων. Μια άλλη κρίσιμη διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι η δημοσιονομική πολιτική μπορεί να στοχεύσει, ενώ η νομισματική πολιτική είναι περισσότερο ένα αμβλύ εργαλείο όσον αφορά την επέκταση και τη σύναψη της προσφοράς χρήματος για να επηρεάσει τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη.