α:

Ο πληθωρισμός είναι όταν η οικονομία μεγαλώνει λόγω των αυξημένων δαπανών. Όταν συμβεί αυτό, οι τιμές αυξάνονται και το νόμισμα της οικονομίας αξίζει λιγότερο από ό, τι πριν. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι το νόμισμα δεν θα αγοράσει τόσο πολύ όσο πριν. Όταν ένα νόμισμα αξίζει λιγότερο, η συναλλαγματική του ισοτιμία αποδυναμώνεται σε σύγκριση με άλλα νομίσματα. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για τον έλεγχο του πληθωρισμού, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που λειτουργούν και μερικών που δεν λειτουργούν χωρίς επιζήμιες συνέπειες όπως η ύφεση. Για παράδειγμα, ο έλεγχος του πληθωρισμού μέσω των ελέγχων των μισθών και των τιμών μπορεί να προκαλέσει ύφεση και να βλάψει τους ανθρώπους των οποίων οι θέσεις εργασίας χάνονται εξαιτίας αυτού.

AD:

Μια δημοφιλής μέθοδος για τον έλεγχο του πληθωρισμού είναι μέσω της περιοριστικής νομισματικής πολιτικής. Ο στόχος μιας περιοριστικής πολιτικής είναι η μείωση του χρηματικού εφοδιασμού σε μια οικονομία μειώνοντας τις τιμές των ομολόγων και αυξάνοντας τα επιτόκια. Αυτό βοηθά στη μείωση των δαπανών επειδή όταν υπάρχουν λιγότερα χρήματα για να πάνε γύρω, εκείνοι που έχουν χρήματα θέλουν να το κρατήσουν και να το αποθηκεύσουν, αντί να το ξοδέψουν. Σημαίνει επίσης λιγότερη διαθέσιμη πίστωση, η οποία επίσης μειώνει τις δαπάνες. Η μείωση των δαπανών είναι σημαντική κατά τη διάρκεια του πληθωρισμού, διότι συμβάλλει στην παύση της οικονομικής ανάπτυξης και, με τη σειρά της, στο ρυθμό πληθωρισμού.

AD:

Υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι για την εφαρμογή μιας πολιτικής περιορισμού. Το πρώτο είναι να αυξηθούν τα επιτόκια μέσω της Federal Reserve. Το επιτόκιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας είναι το επιτόκιο με το οποίο οι τράπεζες δανείζονται χρήματα από την κυβέρνηση, αλλά, για να κερδίσουν χρήματα, πρέπει να το δανείζουν με υψηλότερα επιτόκια. Έτσι, όταν η Federal Reserve αυξάνει το επιτόκιό της, οι τράπεζες δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να αυξήσουν τα επιτόκια τους. Όταν οι τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια τους, λιγότεροι άνθρωποι θέλουν να δανειστούν χρήματα, επειδή κοστίζουν περισσότερο για να το κάνουν εάν τα χρήματα αυτά συγκεντρώσουν τόκους. Έτσι, οι δαπάνες μειώνονται, οι τιμές μειώνονται και ο πληθωρισμός επιβραδύνεται.

AD:

Η δεύτερη μέθοδος συνίσταται στην αύξηση των υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών για το ποσό των χρημάτων που υποχρεούνται νομίμως από τις τράπεζες να διατηρούν σε ετοιμότητα για την κάλυψη των αποσύρσεων. Όσο περισσότερες τράπεζες χρημάτων πρέπει να συγκρατήσουν, τόσο λιγότεροι πρέπει να δανείζουν στους καταναλωτές. Εάν έχουν λιγότερα δάνεια, οι καταναλωτές θα δανειστούν λιγότερα, γεγονός που θα μειώσει τις δαπάνες.

Η τρίτη μέθοδος είναι η άμεση ή έμμεση μείωση της προσφοράς χρήματος μέσω της θέσπισης πολιτικών που ενθαρρύνουν τη μείωση της προσφοράς χρήματος. Δύο παραδείγματα περιλαμβάνουν την απαίτηση σε χρέη που οφείλονται στην κυβέρνηση και την αύξηση των τόκων που καταβάλλονται σε ομόλογα, έτσι ώστε περισσότεροι επενδυτές να τις αγοράσουν. Η τελευταία αυτή πολιτική αυξάνει τη συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματος λόγω της μεγαλύτερης ζήτησης και, με τη σειρά της, αυξάνει τις εισαγωγές και μειώνει τις εξαγωγές. Και οι δύο αυτές πολιτικές θα μειώσουν το χρηματικό ποσό σε κυκλοφορία επειδή τα χρήματα θα πηγαίνουν από τις τράπεζες, τις εταιρείες και τους επενδυτές και στην τσέπη της κυβέρνησης όπου θα μπορούν να ελέγξουν τι συμβαίνει σε αυτό.