α:

Τα θετικά οικονομικά είναι αντικειμενικά και βασισμένα στο γεγονός, ενώ τα κανονιστικά οικονομικά είναι υποκειμενικά και βασίζονται στην αξία. Οι θετικές οικονομικές δηλώσεις δεν πρέπει να είναι σωστές, αλλά πρέπει να μπορούν να δοκιμαστούν και να αποδειχθούν ή να διαψευχθούν. Οι κανονιστικές οικονομικές δηλώσεις βασίζονται στη γνώμη, επομένως δεν μπορούν να αποδειχθούν ή να διαψευχθούν.

Ενώ αυτή η διάκριση φαίνεται απλή, δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει διάκριση μεταξύ θετικού και κανονιστικού. Πολλές ευρέως αποδεκτές δηλώσεις που κατέχουν οι άνθρωποι ως γεγονός είναι στην πραγματικότητα βασισμένες στην αξία.

Για παράδειγμα, η δήλωση "η κυβέρνηση πρέπει να παρέχει βασική υγειονομική περίθαλψη σε όλους τους πολίτες" είναι μια κανονιστική οικονομική δήλωση. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποδειχθεί εάν η κυβέρνηση πρέπει να παρέχει υγειονομική περίθαλψη. αυτή η δήλωση βασίζεται σε απόψεις σχετικά με τον ρόλο της κυβέρνησης στις ζωές των ατόμων, τη σημασία της υγειονομικής περίθαλψης και ποιος πρέπει να πληρώσει για αυτήν.

Η δήλωση "η κρατική υγειονομική περίθαλψη αυξάνει τις δημόσιες δαπάνες" είναι μια θετική οικονομική δήλωση, καθώς μπορεί να αποδειχθεί ή να διαψευσθεί με την εξέταση των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Βρετανία, όπου η κυβέρνηση παρέχει υγειονομική περίθαλψη.

Οι διαφωνίες σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές συνήθως περιστρέφονται γύρω από τις κανονιστικές οικονομικές δηλώσεις και οι διαφωνίες παραμένουν επειδή καμία πλευρά δεν μπορεί να αποδείξει ότι είναι σωστή ή ότι ο αντίπαλός της είναι εσφαλμένος. Η σαφής κατανόηση της διαφοράς μεταξύ θετικών και κανονιστικών οικονομικών θα πρέπει να οδηγήσει σε καλύτερη χάραξη πολιτικής εάν οι πολιτικές βασίζονται σε γεγονότα (θετικά οικονομικά) και όχι σε γνωμοδοτήσεις (κανονιστική οικονομία). Ωστόσο, πολυάριθμες πολιτικές σε θέματα που κυμαίνονται από το διεθνές εμπόριο έως την ευημερία βασίζονται τουλάχιστον μερικώς σε κανονιστικά οικονομικά.