α:

Ο πιο συνηθισμένος λόγος υποβάθμισης της ασφάλειας χρεογράφων από βαθμού επενδυτικής ποιότητας σε junk είναι η αρνητική μεταβολή της υποκείμενης οικονομικής κατάστασης του εκδότη του ομολόγου. Οι πιθανοί λόγοι για αυτήν την αλλαγή περιλαμβάνουν την επιδείνωση του ισολογισμού του εκδότη, τη μείωση της ικανότητας εξυπηρέτησης του ανεξόφλητου χρέους, την επιδείνωση των επιχειρηματικών συνθηκών ή μια πιο αρνητική προοπτική για το μέλλον του εκδότη.

Η κατάσταση υποβάθμισης σε σκουπίδια υποδηλώνει υψηλότερο κίνδυνο αθέτησης έναντι των ομολόγων επενδυτικής ποιότητας. Ο κίνδυνος αθέτησης είναι ο κίνδυνος ότι ο εκδότης δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις χρηματοοικονομικές του υποχρεώσεις κατά τη λήξη του ομολόγου. Τα ολλανδικά ομόλογα είναι τίτλοι σταθερού εισοδήματος με βαθμολογία BB ή χαμηλότερο από την Standard & Poor's και Ba ή χαμηλότερα από την Moody's. Η πτώση της πιστοληπτικής ικανότητας ενός ομολόγου έχει συχνά αρνητικό αντίκτυπο στην τιμή του ομολόγου. Αυτό είναι γνωστό ως ο κίνδυνος υποβάθμισης των ομολόγων.

Τα κρατικά ομόλογα συχνά έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ρευστότητας. Πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ταμεία απαγορεύεται να επενδύουν σε χρεόγραφα junk, μειώνοντας έτσι τη ρευστότητα του εν λόγω μέσου. Η έξοδος από μια θέση σε χρεωστικά ομόλογα μπορεί να είναι πιο δύσκολη με μειωμένη ρευστότητα. Ένας επενδυτής μπορεί να αναγκαστεί να εγκαταλείψει μια θέση σκουπίσματος σε πολύ δυσμενείς τιμές λόγω έλλειψης ρευστότητας.

Οι βαθμολογίες μη αξιολόγησης μπορούν να αποδοθούν σε εταιρικά και δημοτικά ομόλογα. Τα ανεπιθύμητα ομόλογα ορίζονται ως κερδοσκοπικά. Δεδομένου ότι τα ομόλογα junk είναι πιο κερδοσκοπικά και συνεπάγονται υψηλότερο κίνδυνο αθέτησης, συχνά πληρώνουν υψηλότερες αποδόσεις έναντι ομολόγων επενδύσεων. Οι επενδυτές με ανοχή υψηλότερου κινδύνου ενδέχεται να είναι σε θέση να επενδύσουν επιτυχώς σε χρεωστικά ομόλογα.