Οι επενδυτές που επιθυμούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους προσπαθούν να εντοπίσουν τα αποθέματα που είναι εσφαλμένα, δημιουργώντας μεγάλες ευκαιρίες για υποτιμημένες εταιρείες και βραχυπρόθεσμες ευκαιρίες για υπερτιμημένες μετοχές. Δεν πιστεύουν όλοι ότι ένα απόθεμα μπορεί να αποτιμηθεί εσφαλμένα, ιδίως όσοι υποστηρίζουν την υπόθεση των αποτελεσματικών αγορών. Η θεωρία αποτελεσματικών αγορών υποθέτει ότι οι τιμές της αγοράς αντανακλούν όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με ένα απόθεμα και οι πληροφορίες αυτές είναι ομοιόμορφες. Οι παρατηρητές αυτοί ισχυρίζονται επίσης ότι οι φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων οδηγούνται από τις ταχέως μεταβαλλόμενες πληροφορίες και προσδοκίες και όχι από παράλογη ή υπερβολικά κερδοσκοπική συμπεριφορά.

Πολλοί επενδυτές πιστεύουν ότι οι αγορές είναι ως επί το πλείστον αποτελεσματικές και ορισμένα αποθέματα έχουν λανθασμένη αξία σε διάφορες χρονικές στιγμές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ολόκληρη η αγορά μπορεί να ωθηθεί πέρα ​​από τη λογική σε ένα ταύρο ή μια αρκούδα τρέξιμο, προκαλώντας τους επενδυτές να αναγνωρίσουν τις κορυφές και τα κατώτατα σημεία σε έναν οικονομικό κύκλο. Οι πληροφορίες σχετικά με μια εταιρεία ενδέχεται να παραβλεφθούν από την αγορά. Τα αποθέματα μικρής κεφαλαιοποίησης είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε παράτυπες πληροφορίες, καθώς υπάρχουν λιγότεροι επενδυτές, αναλυτές και πηγές μέσων ενημέρωσης μετά από αυτές τις ιστορίες. Σε άλλες περιπτώσεις, οι συμμετέχοντες στην αγορά ενδέχεται να υπολογίσουν λανθασμένα το μέγεθος των ειδήσεων και να διαστρεβλώσουν προσωρινά την τιμή του αποθέματος.

Αυτές οι ευκαιρίες μπορούν να εντοπιστούν με διάφορες ευρείες μεθοδολογίες. Η σχετική αποτίμηση και η εσωτερική αποτίμηση επικεντρώνονται σε οικονομικά στοιχεία και βασικά στοιχεία μιας εταιρείας. Η σχετική αποτίμηση χρησιμοποιεί μια σειρά συγκριτικών μετρήσεων που επιτρέπουν στους επενδυτές να αξιολογήσουν ένα απόθεμα σε σχέση με άλλα αποθέματα. Οι μέθοδοι εσωτερικής αποτίμησης επιτρέπουν στους επενδυτές να υπολογίζουν την αξία μιας υποκείμενης επιχείρησης ανεξάρτητα από άλλες εταιρείες και την τιμολόγηση της αγοράς. Η τεχνική ανάλυση επιτρέπει στους επενδυτές να εντοπίζουν εσφαλμένα αποθέματα βοηθώντας τους να εντοπίσουν πιθανές μελλοντικές κινήσεις τιμών που προκαλούνται από τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων στην αγορά.

Σχετική Αποτίμηση

Οι χρηματοοικονομικοί αναλυτές χρησιμοποιούν διάφορες μετρήσεις που χρησιμοποιούνται για τη συσχέτιση των τιμών με τα θεμελιώδη οικονομικά στοιχεία. Ο δείκτης τιμών προς κέρδη (P / E ratio) μετρά την τιμή ενός αποθέματος σε σχέση με τα ετήσια κέρδη ανά μετοχή (EPS) που παράγει μια εταιρεία και είναι συνήθως ο πιο δημοφιλής λόγος αποτίμησης, διότι τα κέρδη είναι απαραίτητα για τον προσδιορισμό της πραγματικής αξία της υποκείμενης επιχείρησης προβλέπει κέρδη. Ο λόγος P / E χρησιμοποιεί συχνά εκτιμήσεις των μελλοντικών κερδών στον υπολογισμό του, επειδή τα προηγούμενα κέρδη θεωρητικά έχουν ήδη εκφραστεί στον ισολογισμό. Ο λόγος τιμής προς βιβλίο (P / B) χρησιμοποιείται για να δείξει πόση αποτίμηση της επιχείρησης παράγεται από τη λογιστική της αξία. Το P / B είναι σημαντικό στην ανάλυση των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων και είναι επίσης χρήσιμο για τον προσδιορισμό του επιπέδου κερδοσκοπίας που υπάρχει στην αποτίμηση των μετοχών. Η επιχειρηματική αξία (EV) στα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) είναι μια άλλη δημοφιλής μέτρηση αποτίμησης που χρησιμοποιείται για τη σύγκριση εταιρειών με διαφορετικές κεφαλαιακές δομές ή απαιτήσεις κεφαλαίου.Η σχέση EV / EBITDA μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές βιομηχανίες.

Η ανάλυση απόδοσης χρησιμοποιείται συνήθως για να εκφράσει τις αποδόσεις των επενδυτών ως ποσοστό της τιμής που καταβάλλεται για ένα απόθεμα, επιτρέποντας στον επενδυτή να αντιληφθεί την τιμολόγηση ως ταμειακή δαπάνη με δυνατότητα επιστροφής. Τα μερίσματα, τα κέρδη και η ελεύθερη ταμειακή ροή είναι δημοφιλείς τύποι επενδυτικών αποδόσεων και μπορούν να διαιρεθούν από την τιμή της μετοχής για τον υπολογισμό της απόδοσης.

Οι λόγοι και οι αποδόσεις είναι ανεπαρκείς για τον προσδιορισμό της εσφαλμένης τιμολόγησης από μόνοι τους. Αυτοί οι αριθμοί εφαρμόζονται στη σχετική αποτίμηση, που σημαίνει ότι οι επενδυτές πρέπει να συγκρίνουν τις διάφορες μετρήσεις μεταξύ μιας ομάδας υποψηφίων επενδύσεων. Διαφορετικοί τύποι εταιρειών αποτιμώνται με διαφορετικούς τρόπους, επομένως είναι σημαντικό για τους επενδυτές να χρησιμοποιούν συγκρίσεις ήχου. Για παράδειγμα, οι εταιρείες ανάπτυξης έχουν συνήθως υψηλότερες αναλογίες P / E από ό, τι οι ώριμες εταιρείες. Οι ώριμες εταιρείες έχουν πιο μέτριες μεσοπρόθεσμες προοπτικές και συνήθως έχουν περισσότερες κεφαλαιουχικές δομές μεγάλου χρέους. Ο μέσος λόγος P / B διαφέρει επίσης σημαντικά μεταξύ των βιομηχανιών. Ενώ η σχετική αποτίμηση μπορεί να βοηθήσει να προσδιοριστεί ποια αποθέματα είναι πιο ελκυστικά από ό, τι οι συνομήλικοί τους, η ανάλυση αυτή πρέπει να περιοριστεί σε συγκρίσιμες επιχειρήσεις.

Εγγενής αξία

Ορισμένοι επενδυτές αποδίδουν στις θεωρίες του Benjamin Graham και του David Dodd, του Columbia Business School, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι μετοχές έχουν εγγενή αξία ανεξάρτητα από την τιμή της αγοράς. Σύμφωνα με αυτή τη σχολή σκέψης, η πραγματική αξία ενός αποθέματος καθορίζεται από θεμελιώδη οικονομικά στοιχεία και συνήθως στηρίζεται σε ελάχιστες ή μηδενικές κερδοσκοπίες σχετικά με τις μελλοντικές επιδόσεις. Μακροπρόθεσμα, οι επενδυτές αξίας αναμένουν ότι η τιμή της αγοράς θα τείνει προς την εσωτερική αξία, αν και οι δυνάμεις της αγοράς μπορούν να οδηγήσουν τις τιμές προσωρινά πάνω ή κάτω από αυτό το επίπεδο. Ο Warren Buffet είναι ίσως ο πιο διάσημος επενδυτής σύγχρονης αξίας. Έχει εφαρμόσει επιτυχώς τις θεωρίες Graham-Dodd εδώ και δεκαετίες.

Η εσωτερική αξία υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τα οικονομικά στοιχεία και μπορεί να ενσωματώνει ορισμένες υποθέσεις σχετικά με τις μελλοντικές αποδόσεις. Η προεξοφλημένη ταμειακή ροή (DCF) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους εσωτερικής αποτίμησης. Η DCF αναλαμβάνει ότι μια επιχείρηση αξίζει τα μετρητά που μπορεί να παράγει και ότι τα μελλοντικά μετρητά πρέπει να προεξοφλούνται στην παρούσα αξία για να αντικατοπτρίζουν το κόστος του κεφαλαίου. Παρόλο που η προηγμένη ανάλυση απαιτεί μια πιο ξεχωριστή προσέγγιση, τα στοιχεία του ισολογισμού σε οποιοδήποτε δεδομένο σημείο της δραστηριότητας της συνεχιζόμενης δραστηριότητας αντιπροσωπεύουν απλώς τη διάρθρωση της επιχείρησης παραγωγής μετρητών, έτσι ώστε η συνολική αξία της εταιρείας να μπορεί να προσδιοριστεί στην πραγματικότητα από την προεξοφλημένη αξία αναμενόμενες μελλοντικές ταμειακές ροές.

Η υπολειμματική αποτίμηση του εισοδήματος είναι μια άλλη δημοφιλής μέθοδος για τον υπολογισμό της εγγενούς αξίας. Μακροπρόθεσμα, ο υπολογισμός της εγγενούς αξίας είναι πανομοιότυπος με την προεξοφλημένη ταμειακή ροή, αλλά η θεωρητική αντίληψη είναι κάπως διαφορετική. Η μέθοδος υπολειμματικών κερδών υποθέτει ότι μια επιχείρηση αξίζει την τρέχουσα καθαρή της καθαρή θέση συν το άθροισμα των μελλοντικών κερδών που υπερβαίνουν την απαιτούμενη απόδοση ιδίων κεφαλαίων. Η απαιτούμενη απόδοση ιδίων κεφαλαίων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και μπορεί να διαφέρει από επενδυτή σε επενδυτή, αν και οι οικονομολόγοι μπόρεσαν να υπολογίσουν το τεκμαρτό απαιτούμενο ποσοστό απόδοσης βάσει των τιμών της αγοράς και των αποδόσεων της ασφάλειας χρέους.

Τεχνική ανάλυση

Μερικοί επενδυτές παραιτούνται από την ανάλυση των ιδιοτήτων μιας υποκείμενης επιχείρησης ενός μετοχικού κεφαλαίου, επιλέγοντας αντ 'αυτού να προσδιορίσουν την αξία με την ανάλυση των συμπεριφορών των συμμετεχόντων στην αγορά. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται τεχνική ανάλυση και πολλοί τεχνικοί επενδυτές υποθέτουν ότι η τιμολόγηση της αγοράς αντικατοπτρίζει ήδη όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τα θεμελιώδη μεγέθη ενός αποθέματος. Οι τεχνικοί αναλυτές προβλέπουν τις μελλοντικές κινήσεις των τιμών των μετοχών προβλέποντας μελλοντικές αποφάσεις αγοραστών και πωλητών.

Παρατηρώντας τους χάρτες τιμών και τον όγκο συναλλαγών, οι τεχνικοί αναλυτές μπορούν να καθορίσουν τον αριθμό των συμμετεχόντων στην αγορά που επιθυμούν να αγοράσουν ή να πουλήσουν ένα απόθεμα σε διάφορα επίπεδα τιμών. Χωρίς σημαντικές αλλαγές στα βασικά στοιχεία, οι στόχοι τιμών εισόδου ή εξόδου για τους συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι σχετικά σταθεροί, ώστε οι τεχνικοί αναλυτές να εντοπίζουν καταστάσεις στις οποίες υπάρχουν ανισορροπίες προσφοράς και ζήτησης με την τρέχουσα τιμή. Εάν ο αριθμός των πωλητών σε μια δεδομένη τιμή είναι χαμηλότερος από τον αριθμό των αγοραστών, τότε θα πρέπει να οδηγήσει τις τιμές προς τα πάνω.