α:

Η θεωρία των παιχνιδιών χτύπησε κάποτε ως ένα επαναστατικό διεπιστημονικό φαινόμενο που συνδυάζει την ψυχολογία, τα μαθηματικά, τη φιλοσοφία και ένα εκτεταμένο μείγμα άλλων ακαδημαϊκών περιοχών. Οκτώ ευγενή βραβεία απονεμήθηκαν σε όσους προχώρησαν στην πειθαρχία. αλλά πέρα ​​από το ακαδημαϊκό επίπεδο, είναι η θεωρία των παιχνιδιών πραγματικά εφαρμόσιμη στον σημερινό κόσμο;

Ναι!

Το κλασικό παράδειγμα της θεωρίας των παιχνιδιών στον επιχειρηματικό κόσμο προκύπτει όταν αναλύεται ένα οικονομικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ένα ολιγοπώλιο. Οι ανταγωνιστικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έναν πίνακα αποφάσεων παρόμοιο με αυτόν του δίλημμα του φυλακισμένου. Κάθε επιχείρηση έχει τη δυνατότητα να αποδεχθεί τη βασική δομή τιμολόγησης που συμφωνήθηκε από τις άλλες εταιρείες ή να εισαγάγει ένα χρονοδιάγραμμα χαμηλότερων τιμών. Παρά το γεγονός ότι είναι προς το κοινό συμφέρον να συνεργαστεί με τους ανταγωνιστές, μετά από μια λογική διαδικασία σκέψης αναγκάζει τις επιχειρήσεις να χρεοκοπήσουν. Ως αποτέλεσμα, ο καθένας είναι χειρότερος. Αν και αυτό είναι ένα αρκετά βασικό σενάριο, η ανάλυση αποφάσεων έχει επηρεάσει το γενικό επιχειρηματικό περιβάλλον και αποτελεί βασικό παράγοντα στη χρήση των συμβάσεων συμμόρφωσης.

Η θεωρία των παιχνιδιών έχει διακλαδιστεί για να συμπεριλάβει πολλούς άλλους κλάδους των επιχειρήσεων. Από τις βέλτιστες στρατηγικές καμπάνιας μάρκετινγκ, τις αποφάσεις για τη διεξαγωγή πολέμων, τις ιδανικές τακτικές δημοπρασίας και τα στυλ ψηφοφορίας, η θεωρία των παιχνιδιών παρέχει ένα υποθετικό πλαίσιο με σημαντικές συνέπειες. Για παράδειγμα, οι φαρμακευτικές εταιρείες αντιμετωπίζουν σταθερά αποφάσεις σχετικά με το αν θα εμπορευθούν άμεσα ένα προϊόν και θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων ή θα παρατείνουν την περίοδο δοκιμής του φαρμάκου. αν μια πτωχεύσα εταιρεία εκκαθαριστεί και τα περιουσιακά της στοιχεία εκταμιευθούν, ποια είναι η ιδανική προσέγγιση για τη δημοπρασία; ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να οργανωθούν τα προγράμματα ψηφοφορίας μεσολάβησης; Δεδομένου ότι αυτές οι αποφάσεις αφορούν πολλά μέρη, η θεωρία των παιχνιδιών παρέχει τη βάση για ορθολογική λήψη αποφάσεων.

Μια άλλη σημαντική ιδέα, τα παιχνίδια μηδενικού ποσού, προέρχεται επίσης από τις πρωτότυπες ιδέες που παρουσιάζονται στη θεωρία των παιχνιδιών και στην ισορροπία Nash. Ουσιαστικά, τυχόν ποσοτικά κέρδη από ένα μέρος είναι ίσα με τις ζημίες ενός άλλου μέρους. Οι ανταλλαγές, οι προθεσμιακές πράξεις, τα δικαιώματα προαίρεσης και άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα συχνά περιγράφονται ως μέσα "μηδενικού ποσού", λαμβάνοντας τις ρίζες τους από μια έννοια που τώρα φαίνεται απομακρυσμένη. (Για μια σε βάθος εξήγηση για τη θεωρία των παιχνιδιών, ελέγξτε Θεωρία Παιχνιδιού: Πέρα από τα Βασικά .)

Αυτή η ερώτηση απαντήθηκε από τον Arthur Pinkasovitch.