α:

Η τροποποιημένη διάρκεια είναι πιθανόν η πιο χρήσιμη μέτρηση, δεδομένου ότι μετρά την ευαισθησία τιμής ενός ομολόγου σε μεταβολή των επιτοκίων σε ποσοστό επί τοις εκατό. Η τροποποιημένη διάρκεια μπορεί να οφείλεται στην αλλαγή των επιτοκίων, σε αντίθεση με τη διάρκεια του Macaulay. Ωστόσο, τα μέτρα συνδέονται στενά, δεδομένου ότι η τροποποιημένη διάρκεια είναι ουσιαστικά η διάρκεια του Macaulay προσαρμοσμένη ώστε να επιτρέπει την αλλαγή της απόδοσης σε ποσά λήξης. Η τροποποιημένη διάρκεια χρησιμοποιεί τη διάρκεια του Macaulay διαιρούμενη με το προϊόν του 1 συν την απόδοση έως τη λήξη διαιρούμενη με τον αριθμό των ετήσιων πληρωμών τοκομεριδίων. Σε γενικές γραμμές, όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια ενός ομολόγου, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευαισθησία των τιμών σε μια μεταβολή των επιτοκίων με αυξημένη μεταβλητότητα των τιμών.

Η διάρκεια του Macaulay μετρά το σταθμισμένο μέσο όρο του χρόνου που ένας επενδυτής πρέπει να κατέχει ένα ομολογιακό δάνειο έως ότου η παρούσα αξία των ταμειακών ροών του ομολόγου ισούται με το ποσό που καταβλήθηκε για το ομολογιακό δάνειο. Ο τύπος για τη διάρκεια του Macaulay είναι γενικά η παρούσα αξία των ταμειακών ροών του ομόλογου σταθμισμένου κατά το χρονικό διάστημα των ροών διαιρούμενο με την τρέχουσα αγοραία αξία του ομολόγου. Το μέτρο χρησιμοποιείται συχνά από τους διαχειριστές ομολόγων που θέλουν να διαχειριστούν τον κίνδυνο χαρτοφυλακίου ομολόγων με στρατηγικές ανοσοποίησης.

Η τροποποιημένη διάρκεια προσδιορίζει πόσο η διάρκεια αλλάζει για κάθε ποσοστιαία μεταβολή της απόδοσης. Επίσης μετρά πόσο μια αλλαγή στα επιτόκια επηρεάζει την τιμή ενός ομολόγου. Έτσι, η τροποποιημένη διάρκεια μπορεί να παράσχει ένα μέτρο κινδύνου στους επενδυτές ομολόγων, προσεγγίζοντας το κατά πόσο η τιμή ενός ομολόγου μπορεί να μειωθεί με την αύξηση των επιτοκίων. Οι τιμές των ομολόγων και τα επιτόκια έχουν αντίστροφη σχέση μεταξύ τους.