α:

Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού είναι το πεδίο της κυβερνητικής παρέμβασης στην οικονομία. Το καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο επιτρέπει στις ελεύθερες συνθήκες της αγοράς να κατευθύνουν την καινοτομία και τη δημιουργία πλούτου. αυτή η ελευθέρωση των δυνάμεων της αγοράς επιτρέπει την ελευθερία επιλογής, με αποτέλεσμα είτε την επιτυχία είτε την αποτυχία. Η σοσιαλιστική οικονομία ενσωματώνει στοιχεία κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού, που χρησιμοποιούνται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης και για την ενθάρρυνση της ισότητας των ευκαιριών και των οικονομικών αποτελεσμάτων.

Ιδιοκτησία

Σε μια καπιταλιστική οικονομία, τα ακίνητα και οι επιχειρήσεις ανήκουν και ελέγχονται από ιδιώτες. Σε μια σοσιαλιστική οικονομία, το κράτος κατέχει και ελέγχει τα κυριότερα μέσα παραγωγής. Σε ορισμένα σοσιαλιστικά οικονομικά μοντέλα, οι εργατικοί συνεταιρισμοί έχουν υπεροχή στην παραγωγή. Άλλα σοσιαλιστικά οικονομικά μοντέλα επιτρέπουν την ατομική ιδιοκτησία της επιχείρησης και της περιουσίας, αν και με υψηλούς φόρους και αυστηρούς ελέγχους της κυβέρνησης.

Ίδια κεφάλαια

Η καπιταλιστική οικονομία δεν ενδιαφέρεται για την ισότητα. Το επιχείρημα είναι ότι η ανισότητα είναι η κινητήρια δύναμη που ενθαρρύνει την καινοτομία, η οποία στη συνέχεια ωθεί στην οικονομική ανάπτυξη. Η πρωταρχική ανησυχία του σοσιαλιστικού μοντέλου είναι η ανακατανομή του πλούτου και των πόρων από τους πλούσιους στους φτωχούς, από την αμεροληψία και την εξασφάλιση της ισότητας ευκαιριών και ισότητας των αποτελεσμάτων.

Αποδοτικότητα

Το καπιταλιστικό επιχείρημα είναι ότι το κίνητρο κέρδους οδηγεί τις εταιρείες να αναπτύξουν καινοτόμα νέα προϊόντα που αναζητούνται από τον καταναλωτή και έχουν ζήτηση στην αγορά. Υποστηρίζεται ότι η κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής οδηγεί σε αναποτελεσματικότητα, διότι χωρίς το κίνητρο να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, η διοίκηση, οι εργαζόμενοι και οι προγραμματιστές είναι λιγότερο πιθανό να προωθήσουν την πρόσθετη προσπάθεια να προωθήσουν νέες ιδέες ή προϊόντα.

Απασχόληση

Σε μια καπιταλιστική οικονομία, το κράτος δεν απασχολεί άμεσα το εργατικό δυναμικό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανεργία σε περιόδους οικονομικής ύφεσης. Σε μια σοσιαλιστική οικονομία το κράτος είναι ο κύριος εργοδότης. Σε περιόδους οικονομικών δυσχερειών, το σοσιαλιστικό κράτος μπορεί να διατάξει την πρόσληψη, επομένως υπάρχει πλήρης απασχόληση, ακόμη και αν οι εργαζόμενοι δεν εκτελούν καθήκοντα ιδιαίτερα χρήσιμα.

Μεικτή Οικονομία

Ορισμένες χώρες ενσωματώνουν τόσο το ιδιωτικό σύστημα του καπιταλισμού όσο και την επιχείρηση του σοσιαλισμού του δημόσιου τομέα για να ξεπεράσουν τα μειονεκτήματα και των δύο συστημάτων. Οι χώρες αυτές αναφέρονται ως μικτές οικονομίες. Σε αυτές τις οικονομίες, η κυβέρνηση παρεμβαίνει για να εμποδίσει οποιοδήποτε άτομο ή εταιρεία να έχει μονοπωλιακή στάση και αδικαιολόγητη συγκέντρωση οικονομικής ισχύος. Οι πόροι σε αυτό το σύστημα ανήκουν τόσο στα κράτη όσο και στα άτομα.