α:

Οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες τείνουν να ξεπεράσουν περισσότερο την αγορά κατά τη φάση του πρώιμου κύκλου του οικονομικού κύκλου, αν και ορισμένες χρηματοοικονομικές μετοχές λειτουργούν εξαιρετικά καλά κατά τη διάρκεια της ύφεσης.

Είναι δημοφιλές μεταξύ πολλών επενδυτών για να εισέλθουν και να βγουν από διαφορετικούς τομείς της αγοράς κατά τη διάρκεια των προσδιορισμένων προόδων στον επιχειρηματικό κύκλο. Αυτή η πρακτική, γνωστή ως εναλλαγή τομέων, έχει καταστεί σημαντικό μέρος των σύγχρονων χρηματοπιστωτικών αγορών.

- <->

Επεξήγηση της περιστροφής του τομέα

Η εναλλαγή τομέων εξελίχθηκε από την έρευνα του Εθνικού Γραφείου Οικονομικών Ερευνών, το οποίο συγκεντρώνει στοιχεία για την παρακολούθηση των οικονομικών επεκτάσεων και των οικονομικών περιόδων ύφεσης. Η θεωρία της εκ περιτροπής του κλάδου υποδηλώνει ότι οι επενδυτές θα πρέπει να παρακολουθούν τους ζεστούς τομείς και να περιστρέφονται σύμφωνα με κάπως προβλέψιμες αλλαγές στο πλαίσιο της διεύρυνσης-συστολής.

Αυτή η στρατηγική μπορεί να θεωρηθεί ενεργό στοίχημα ενάντια στην αποτελεσματική αγορά. Οι επενδυτές προσπαθούν να προβλέψουν τις επερχόμενες αλλαγές στην κερδοφορία του τομέα, εισερχόμενοι και εξερχόμενοι στις κατάλληλες στιγμές κέρδους. Οι υποστηρικτές της εναλλαγής τομέων πιστεύουν ότι ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών καταφέρνει καλύτερα στις αρχές του επιχειρηματικού κύκλου. Σύμφωνα με έρευνα της Fidelity, αυτό είναι το μοναδικό στάδιο του κύκλου κατά τον οποίο τα οικονομικά ξεπερνούν την ευρύτερη αγορά.

Οικονομικές Υπηρεσίες στον Οικονομικό Κύκλο

Οι περισσότεροι οικονομικοί εμπειρογνώμονες καταρρίπτουν τον οικονομικό κύκλο σε τέσσερις επαναληπτικές φάσεις: πρώιμο, μεσαίο, καθυστερημένο κύκλο και ύφεση. Σε αντίθεση με τις τάσεις των εποχιακών επενδύσεων, οι τάσεις του επιχειρηματικού κύκλου δεν επαναλαμβάνονται σε συγκεκριμένα χρονικά μοτίβα. αυτό καθιστά δύσκολο να προβλεφθεί ο οικονομικός κύκλος.

Η φάση του πρώιμου κύκλου ακολουθεί την προηγούμενη ύφεση. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, ο πρώιμος κύκλος χαρακτηρίζεται από τη μεταβολή από την αρνητική σε θετική οικονομική ανάπτυξη όπως μετράται από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ). Οι πιστωτικές αγορές κερδίζουν κάποια ρευστότητα χάρη στην εύκολη νομισματική πολιτική, επιτρέποντας την επέκταση των κεφαλαίων και τις πρόσθετες καταναλωτικές δαπάνες. Τυπικά, τόσο η δημοσιονομική όσο και η νομισματική πολιτική εξακολουθούν να είναι ενθαρρυντικές. Αυτή η φάση του κύκλου τελειώνει όταν οι αγορές κορυφώνονται.

Οι εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών κερδίζουν διπλά: ο ρόλος τους ως μεσολαβητών στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές επιφέρει έσοδα από τέλη και προμήθειες και οι μεταβολές των διαφορών επιτοκίων επιτρέπουν ευκαιρίες αρμπιτράζ. Η ταχύτητα των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών κερδίζει δυναμική, φέρνοντας τους ιδιώτες καταναλωτές και επιχειρήσεις τόσο για συναλλαγές, δάνεια και άλλα χρηματιστήρια.Οι μεσίτες, οι δανειστές και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων πρέπει όλοι να δουν αυξημένη δραστηριότητα.

Επισήμανση της φάσης του πρώιμου κύκλου

Δεν υπάρχουν δύο επιχειρηματικοί κύκλοι. Ορισμένες ύφεση είναι βαθιά και σύντομες, όπως η κατάθλιψη του 1920-1921. κάποιες ύφεσες είναι πιο αβαθείς και έχουν μήκος, όπως η ύφεση του 1973-1975. Εάν ο χρηματοπιστωτικός τομέας λειτουργεί καλύτερα καθώς η οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει, πώς θα πρέπει οι επενδυτές να εντοπίσουν μια επερχόμενη ευκαιρία;

Σύμφωνα με ορισμένους οικονομολόγους, το τέλος μιας ύφεσης συνήθως υπογραμμίζεται από πρόσθετες προσλήψεις και δαπάνες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι κύκλοι των επιχειρήσεων δεν έχουν ξεκάθαρη αρχή ή τέλος και δεν θα πρέπει να κατακερματίζονται με μεγάλα νομισματικά μεγέθη (όπως το ΑΕΠ ή οι καταναλωτικές δαπάνες). Σύμφωνα με τη θεωρία περιστροφής του τομέα, θα πρέπει να υπάρχει μια περίοδος μεταξύ της κατώτατης και της κορυφής που μπορεί να στοχεύει στρατηγικά.