α:

Η αυτόνομη κατανάλωση είναι το επίπεδο κατανάλωσης που απαιτείται για την υποστήριξη της καθημερινής ζωής σε ένα σενάριο μηδενικού εισοδήματος. Με άλλο τρόπο, η αυτόνομη κατανάλωση περιλαμβάνει τα ελάχιστα ελάχιστα έξοδα που ένα άτομο δεν μπορεί να αποφύγει. Στοιχεία όπως ο ηλεκτρισμός, το νερό, ο αποχετευτικός αγωγός και τα τρόφιμα είναι έξοδα που ένα άτομο δεν μπορεί να κάνει χωρίς να διατηρήσει την καθημερινή του ζωή.

Σε περίπτωση που ένα άτομο χάσει τη δουλειά του ή δεν έχει πηγή εισοδήματος, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει αποταμιεύσεις ή να δανειστεί χρήματα από άλλες πηγές για αυτόνομες δαπάνες. Το πραγματικό μέτρο μιας αυτόνομης καταναλωτικής δαπάνης είναι κατά πόσον ποικίλλει ανάλογα με τα επίπεδα εισοδήματος. Αυτό διαφέρει από την επαγόμενη ή διακριτική κατανάλωση στο ότι δεν προσαρμόζεται συστηματικά με τα επίπεδα εισοδήματος. Σε μακροοικονομικό επίπεδο, η ίδια αρχή αναφέρεται ως αυτόνομη δαπάνη, ένα μέτρο συνολικών δαπανών της συνολικής οικονομίας που δεν επηρεάζεται από το πραγματικό επίπεδο εισοδήματος της οικονομίας.

Για παράδειγμα, τα τρόφιμα μπορούν να συμπεριληφθούν τόσο σε αυτόνομη κατανάλωση όσο και σε διακριτική κατανάλωση. Εάν ένα άτομο χάσει όλες τις πηγές εισοδήματος, θα εισάγει αυτό που αποκαλείται ανανέωση, όπου όλες οι δαπάνες πληρώνονται χρησιμοποιώντας χρήματα αποταμίευσης ή δανεισμού. Στην ανανέωση, ένα άτομο θα χρειαζόταν να καταναλώσει τροφή, αλλά θα ήταν λιγότερο πιθανό να αγοράσει ένα πιπέρι mignon στο μαγαζί για δείπνο. Αντ 'αυτού, τα βασικά και φθηνά τρόφιμα επαρκή για να διατηρηθεί μια κανονική διατροφή θα θεωρούνται αυτόνομες δαπάνες.

Οι βασικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας, από την άλλη πλευρά, είναι γενικά αυτόνομες δαπάνες. Χωρίς ηλεκτρική ενέργεια, δεν θα ήταν δυνατή η θέρμανση ή η ψύξη των τροφίμων. Χωρίς αποχέτευση, δεν θα ήταν δυνατό να ντους ή να διατηρηθούν οι υγειονομικές συνθήκες του μπάνιου.