a :

Το χαρτοφυλάκιο καναπέδων-καρατίων είναι μια επενδυτική στρατηγική που απαιτεί μόνο ετήσια παρακολούθηση από έναν επενδυτή. Ένας επενδυτής μπορεί να εφαρμόσει αυτή τη στρατηγική τοποθετώντας το ήμισυ των χρημάτων του σε ένα κοινό αποθεματικό που παρακολουθεί τον δείκτη Standard & Poor's 500 (S & P 500) και το άλλο μισό σε ένα ταμείο που μιμείται τον δείκτη Lehman US Aggregate Bond Index για ομόλογα ενδιάμεσης διάρκειας . Στην αρχή κάθε νέου έτους, ο επενδυτής χρειάζεται μόνο να διαιρέσει τη συνολική αξία του χαρτοφυλακίου κατά δύο και στη συνέχεια να εξισορροπήσει το χαρτοφυλάκιο τοποθετώντας το ήμισυ των κεφαλαίων στο S & P 500 και το άλλο μισό στον δείκτη ομολόγων.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει το μοντέλο καλαθοποιίας σε σχέση με τον δείκτη S & P 500 και Bond (με βάση το 50% των κεφαλαίων στο S & P 500 και το 50% στο Bond Δείκτη και επανεξισορρόπηση στην αρχή κάθε έτους).

Μελέτη ιστορικών επιστροφών (1997-2007)

Έτος
S & P 500
Δείκτης ομολόγων
Καναδά
1997
33. 4
9. 65
21. 5
1998

28. 6
8. 69
18. 6
1999
21. 0
-0. 82
10. 1
2000
-9. 1
11. 63
1. 3
2001
-11. 9
8. 44
-1. 7
2002
-22. 1
10. 26
-5. 9
2003
28. 7
4. 10
16. 4
2004
10. 9
4. 34
7. 6
2005
4. 9
2. 43
3. 7
2006
15. 8
4. 33
10. 1
2007
5. 5
6. 97
6. 2
Μέσος όρος
9. 61
6. 37
7. 99

Οι επενδύσεις σε ομόλογα έχουν σχεδιαστεί για να είναι πολύ πιο συντηρητικές από τα αποθέματα. Το χαρτοφυλάκιο καναπέδων-καρατίων έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιεί το 50% του S & P 500 και το 50% του δείκτη Bond για τη μείωση της μεταβλητότητας ενός χαρτοφυλακίου με χαμηλό κόστος και ελάχιστη προσπάθεια για τον επενδυτή. Σε αυξανόμενες συνθήκες στη χρηματιστηριακή αγορά, το S & P 500 θα ξεπεράσει κατά κανόνα τις επενδύσεις των ομολόγων, αλλά με μεγαλύτερη απόδοση υπάρχει αυξημένη έκθεση σε κινδύνους. Κατά τη διάρκεια μιας από τις χειρότερες περιόδους αγοράς στην ιστορία των ΗΠΑ, από το 2000-2002, το S & P 500 έχασε 43. 1% συνολικά, ενώ το χαρτοφυλάκιο καλαθοποιίας έχασε μόλις 6,3% κατά την ίδια περίοδο. Με βάση την παραπάνω 11ετή μελέτη, ένας επενδυτής θα είχε παραιτηθεί από το 1,62% της συμπληρωματικής ετήσιας απόδοσης (μέσος όρος 9,11 μείον 7,99) χρησιμοποιώντας το μοντέλο καναπέ-πατάτας.

Οι επενδυτές μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά εφαρμόζοντας μια πιο εξελιγμένη στρατηγική ευρετηρίασης χρησιμοποιώντας πολλαπλές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και προσθέτοντας μικρές και διεθνείς μετοχές για να αυξήσουν τις αποδόσεις. Μερικοί επενδυτές εξακολουθούν να προτιμούν ενεργητικές στρατηγικές διαχείρισης, παρόλο που μελέτες έχουν δείξει ότι το 80% των διαχειριστών δεν κτυπά το συγκρίσιμο δείκτη.Η στρατηγική του καναπέ-πατάτας λειτουργεί για επενδυτές που επιθυμούν χαμηλό κόστος και ελάχιστη συντήρηση σε ένα χαρτοφυλάκιο που περιέχει μόνο μετοχές και ομόλογα του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτοί οι επενδυτές κοιμούνται καλά τη νύχτα, γνωρίζοντας ότι ο κίνδυνος τους μειώνεται επειδή δεν έχουν 100% τα κεφάλαια που συνδέονται με το χρηματιστήριο.

(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, διαβάστε το Πόσο Λιγότερο Χαρτοφυλάκιο Πληρώνει και Πέντε Γρήγορες Συμβουλές Έρευνας για Απασχολημένους Επενδυτές )

Αυτή η ερώτηση απαντήθηκε από τον Steven Merkel.