α:

Η πρωτογενής αγορά ασχολείται με όλους τους πρόσφατα εκδοθέντες τίτλους. Όταν οι επιχειρήσεις, οι κυβερνήσεις ή άλλες ομάδες επιθυμούν να αντλήσουν κεφάλαια μέσω της έκδοσης μετοχικών ή χρεωστικών τίτλων, η πρωτογενής αγορά είναι εκεί όπου πραγματοποιούνται αυτές οι συναλλαγές. Οι πιο συνηθισμένοι τίτλοι που αγοράζονται και πωλούνται στην πρωτογενή αγορά είναι μετοχές και ομόλογα.

Όταν μια επιχείρηση εκδίδει μετοχές μετοχών για πρώτη φορά, ονομάζεται αρχική δημόσια προσφορά (IPO). Για τη δημιουργία μετοχικού κεφαλαίου, η εταιρεία αποφασίζει να εκδώσει ορισμένο αριθμό μετοχών σε προκαθορισμένη τιμή για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, μια εταιρεία μπορεί να εκδώσει 1 εκατομμύριο μετοχές στα 25 δολάρια ανά μετοχή. Η έκδοση διευκολύνεται από μια ασφαλιστική τράπεζα επενδύσεων ή μια ομάδα τραπεζών, που ονομάζεται syndicate.

Οι επενδυτές που πιστεύουν ότι η εταιρεία έχει μια λαμπρή μελλοντική βιασύνη για να αγοράσει μετοχές σε αυτό που θεωρούν ότι είναι μια τιμή ευκαιρίας. Όλα τα κεφάλαια που παράγονται από την πώληση μετοχών στην πρωτογενή αγορά ανήκουν στην εκδότρια εταιρεία χωρίς προσδοκία ότι οι μέτοχοι θα επιστραφούν σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

Αντιστρόφως, ομόλογα που εκδίδονται στην πρωτογενή αγορά πωλούνται ως χρεόγραφα στους επενδυτές με την υπόσχεση ότι η ονομαστική αξία των ομολογιών θα επιστραφεί στον κάτοχο των ομολογιών κατά τη λήξη τους. Τα ομόλογα αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά ένα δάνειο από τον επενδυτή προς την εκδότρια οντότητα και συχνά περιλαμβάνουν περιοδικούς τόκους, που ονομάζονται πληρωμές τοκομεριδίων.

Αν και ο μέσος επενδυτής μπορεί να συμμετάσχει στην πρωτογενή αγορά, είναι πιο συνηθισμένο για τις επιχειρήσεις επενδύσεων, τις άλλες επιχειρήσεις και τα πολύ εύπορα άτομα να παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας. Στην πραγματικότητα, άτομα υψηλής αξίας (HNWI) μπορούν να ταξινομηθούν ως διαπιστευμένοι επενδυτές από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC), παρέχοντάς τους ασυλία από πολλούς από τους περιορισμούς που ισχύουν για τον μέσο επενδυτή λόγω της αυξημένης ικανότητάς τους να απορροφούν μεγάλες απώλειες.

Μετά την αγορά των κινητών αξιών στην πρωτογενή αγορά, τυχόν μελλοντικές αγορές και πωλήσεις πραγματοποιούνται στη δευτερογενή αγορά. Η δευτερογενής αγορά είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ως χρηματιστηριακή αγορά. Οι τιμές δεν καθορίζονται πλέον από τους φορείς έκδοσης, αλλά από τις ασταθείς ιδιοτροπίες του επενδυτικού κλίματος.