α:

Οι τραπεζικές εγγυήσεις αντιπροσωπεύουν μια πιο σημαντική συμβατική υποχρέωση για τις τράπεζες από ό, τι οι πιστωτικές επιστολές. Μια πιστωτική επιστολή από μια τράπεζα διαβεβαιώνει ότι ο πωλητής θα λάβει το σωστό ποσό πληρωμής την κατάλληλη στιγμή και υπόσχεται ότι η τράπεζα θα καλύψει το κόστος της υποχρέωσης προς τον πωλητή αν ο αγοραστής δεν παραδώσει την πληρωμή. Αυτά χρησιμοποιούνται συνήθως στο διεθνές εμπόριο και αφορούν μόνο την τράπεζα σε σύμβαση με τον αγοραστή. Οι τραπεζικές εγγυήσεις συμφωνούν να καλύψουν την ευθύνη και να εμπλέξουν την τράπεζα απευθείας στη σύμβαση μεταξύ του αγοραστή και του πωλητή υποχρεώνοντας την τράπεζα να καλύψει τις οφειλές του αγοραστή σε περίπτωση που ο αγοραστής δεν παραδώσει την πληρωμή.

Και οι δύο αυτές συμφωνίες λειτουργούν για τη μείωση του χρηματοοικονομικού κινδύνου. Ο πωλητής παίρνει μικρότερο κίνδυνο όταν μια πιστωτική επιστολή ή μια τραπεζική εγγύηση είναι ενεργή και θα ήταν πιο πιθανό να συμφωνήσει με τη συναλλαγή. Οι συμφωνίες αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές και χρήσιμες σε ό, τι θα ήταν διαφορετικά επικίνδυνες συναλλαγές για τον πωλητή, όπως ορισμένες συμφωνίες για ακίνητα και διεθνείς εμπορικές συναλλαγές. Οι τράπεζες, δεδομένου ότι συμφωνούν να αναλάβουν τον κίνδυνο, παρακολουθούν προσεκτικά τους αγοραστές που ενδιαφέρονται για μία από αυτές τις συναλλαγές. Αφού η τράπεζα διαπιστώσει ότι ο αγοραστής είναι ένας λογικός κίνδυνος, τίθεται νομισματικό όριο στη συμφωνία. Η τράπεζα συμφωνεί να υποχρεωθεί μέχρι το όριο, αλλά όχι να υπερβεί το όριο. Αυτό προστατεύει την τράπεζα παρέχοντας ένα συγκεκριμένο κατώτατο όριο κινδύνου. Οι πιστούχοι αγοραστές στη συνέχεια εκδίδουν πιστωτική επιστολή ή τραπεζική εγγύηση.