α:

Οι επενδυτές έχουν δύο κύριες επενδυτικές στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία αποδόσεων στους επενδυτικούς λογαριασμούς τους: ενεργή διαχείριση χαρτοφυλακίου και παθητική διαχείριση χαρτοφυλακίου. Αυτές οι προσεγγίσεις διαφέρουν ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο διαχειριστής λογαριασμών χρησιμοποιεί τις επενδύσεις που διατηρούνται στο χαρτοφυλάκιο με την πάροδο του χρόνου Η ενεργή διαχείριση χαρτοφυλακίου επικεντρώνεται στην καλύτερη απόδοση της αγοράς σε σύγκριση με ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς, ενώ η παθητική διαχείριση χαρτοφυλακίου στοχεύει να μιμηθεί τις επενδύσεις σε ένα συγκεκριμένο δείκτη.

-

Διαχείριση Ενεργών Χαρτοφυλακίων

Οι επενδυτές που εφαρμόζουν μια ενεργή προσέγγιση διαχείρισης χρησιμοποιούν διαχειριστές ή μεσίτες κεφαλαίων για να αγοράζουν και να πωλούν αποθέματα σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν έναν συγκεκριμένο δείκτη, όπως το S & P 500 ή το Russell 1000 Οι διαχειριστές χαρτοφυλακίων που ασχολούνται με την ενεργό επένδυση δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις τάσεις της αγοράς, τις μεταβολές στην οικονομία, τις αλλαγές στο πολιτικό τοπίο και παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν συγκεκριμένες εταιρείες. Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για τον χρόνο αγοράς ή πώλησης των επενδύσεων σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τις παρατυπίες. Οι δραστήριοι διαχειριστές διαθέτουν το δυναμικό για μεγαλύτερες αποδόσεις από εκείνες που επιτυγχάνονται απλώς με τη μίμηση των μετοχών ή άλλων τίτλων που παρατίθενται σε συγκεκριμένο δείκτη.

Διαχείριση παθητικού χαρτοφυλακίου

Σε αντίθεση με την ενεργή διαχείριση, η παθητική διαχείριση χαρτοφυλακίου συνεπάγεται τη δημιουργία μιας κατανομής χαρτοφυλακίου που είναι ίδια με ένα συγκεκριμένο δείκτη. Οι διαχειριστές επιλέγουν μετοχές και άλλους τίτλους που είναι καταχωρημένοι σε δείκτη και εφαρμόζουν την ίδια στάθμιση. Ο σκοπός της παθητικής διαχείρισης χαρτοφυλακίου είναι να παράγει μια απόδοση που είναι η ίδια με την επιλεγμένη τιμή του δείκτη αντί να ξεπεράσει την απόδοση. Επειδή αυτή η επενδυτική στρατηγική δεν είναι προληπτική, τα τέλη διαχείρισης που αξιολογούνται σε παθητικά χαρτοφυλάκια ή κεφάλαια είναι συχνά πολύ χαμηλότερα από τις ενεργές στρατηγικές διαχείρισης χαρτοφυλακίου.