α:

Μια συναλλαγή είναι μια γραπτή συμφωνία μεταξύ δύο μερών - ο αγοραστής και ο πωλητής - που χρησιμοποιούνται κυρίως στο διεθνές εμπόριο. Αποτελεί τεκμηρίωση ότι ένας αγοραστής συμφώνησε να καταβάλει σε έναν πωλητή ένα προκαθορισμένο ποσό σε προκαθορισμένο χρόνο για τα παραδοθέντα εμπορεύματα. Ο αγοραστής ή ο πωλητής συνήθως απασχολεί μια τράπεζα για να εκδώσει τη συναλλαγματική ισοτιμία λόγω των κινδύνων που συνδέονται με τις διεθνείς συναλλαγές. Για το λόγο αυτό, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες αναφέρονται μερικές φορές και ως σχέδια τραπεζών.

Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες μπορούν να μεταφερθούν με την έγκριση, όπως μια επιταγή. Μπορούν επίσης να απαιτήσουν από τον αγοραστή να πληρώσει έναν τρίτο - μια τράπεζα - σε περίπτωση που ο αγοραστής δεν επιτύχει τη συμφωνία του με τον πωλητή. Με μια τέτοια διάταξη, η τράπεζα του αγοραστή θα πληρώσει την τράπεζα του πωλητή, συμπληρώνοντας έτσι τη χρέωση, στη συνέχεια, επιδιώκει τον πελάτη του για την αποπληρωμή.

Γραμμάτια

Τα δίδακτρα είναι παρόμοια με τις συναλλαγματικές, καθώς είναι και ένα χρηματοπιστωτικό μέσο που είναι γραπτή υπόσχεση ενός μέρους να πληρώσει άλλο μέρος. Πρόκειται για σημειώματα χρέους που παρέχουν χρηματοδότηση είτε για μια εταιρεία είτε για ένα άτομο από άλλη πηγή εκτός από έναν παραδοσιακό δανειστή, συνήθως ένα από τα μέρη σε μια συναλλαγή πώλησης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα γραπτά έχουν ιστορικά περιοριστεί στη χρήση σε εταιρείες ή άτομα υψηλής αξίας, αλλά έχουν γίνει πιο συχνά χρησιμοποιούμενα, κυρίως σε συναλλαγές επί ακινήτων.

Οι εντολές παρακρατούνται από τον δικαιούχο ή τον πωλητή και, μόλις ολοκληρωθεί η πληρωμή, πρέπει να ακυρωθούν και να επιστραφούν στον εκδότη ή τον αγοραστή. Όσον αφορά τη νομική εκτελεστότητα, ένα σημείωμα γραμμής είναι πιο τυπικό από ένα IOU, αλλά λιγότερο από ένα τυποποιημένο τραπεζικό δάνειο.