Από πολλές απόψεις, η πρόοδος στον τομέα των επικοινωνιών και της τεχνολογίας έχει κάνει τον κόσμο μικρότερο από ό, τι πριν από 50 χρόνια. Πουθενά δεν είναι πιο εμφανές από ό, τι στον τομέα των επενδύσεων, όπου οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν μεταμορφώσει πλήρως την επενδυτική διαδικασία.
Ταυτόχρονα, οι ρυθμιστικές αλλαγές έχουν θολώσει τις γραμμές μεταξύ τραπεζών και χρηματιστηριακών εταιρειών τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτές οι αλλαγές, καθώς και η αύξηση της παγκοσμιοποίησης από τη δεκαετία του 1980, έχουν προωθήσει τις ευκαιρίες που προσφέρονται στους επενδυτές. Ωστόσο, αυτές οι αυξημένες ευκαιρίες συνοδεύτηκαν από μεγαλύτερους κινδύνους. Ως αποτέλεσμα, η επένδυση είναι τώρα μια πιο δύσκολη άσκηση από ό, τι στις προηγούμενες δεκαετίες - συγκεκριμένα, τη δεκαετία του 1950 και τη δεκαετία του '70.
Επενδύοντας στη δεκαετία του 1950 Σύμφωνα με την πρώτη απογραφή του ιδιοκτήτη μετοχών που πραγματοποίησε το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το 1952, μόνο 6. 5 εκατομμύρια Αμερικανοί ανήκαν στο κοινό απόθεμα (περίπου 4,2 % του πληθυσμού των ΗΠΑ). Με μια γενιά που χτυπήθηκε από την κρίση της αγοράς το 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, οι περισσότεροι άνθρωποι στη δεκαετία του 1950 δεν έμειναν μακριά από τα αποθέματα. Στην πραγματικότητα, μόνο το 1954 ο Dow Jones Industrial Average (DJIA) ξεπέρασε την κορυφή του 1929, 25 χρόνια μετά τη συντριβή.
Ποιος ήταν ο νόμος για το γυαλί-Steagall; ) Οι σταθερές προμήθειες ήταν ο κανόνας και ο περιορισμένος ανταγωνισμός σήμαινε ότι αυτές οι προμήθειες ήταν αρκετά υψηλές και μη διαπραγματεύσιμες. Οι περιορισμοί της τεχνολογίας εκείνες τις μέρες σήμαιναν ότι η εκτέλεση των χρηματιστηριακών συναλλαγών, από την αρχική επαφή μεταξύ ενός επενδυτή και ενός μεσολαβητή, μέχρι τη στιγμή που δημιουργήθηκε και εκτελέστηκε το εισιτήριο, διαρκούσε αρκετό χρόνο.
Αν και οι περιορισμένοι όγκοι συναλλαγών αντικατοπτρίζουν τη σχετική καινοτομία των μετοχών που επενδύουν εκείνη την περίοδο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Το 1953 σημείωσε το τελευταίο έτος στο οποίο οι ημερήσιοι όγκοι συναλλαγών στο NYSE ήταν κάτω από ένα εκατομμύριο μετοχές. Το 1954, το NYSE ανακοίνωσε το πρόγραμμα μηνιαίων επενδυτικών σχεδίων του, το οποίο επέτρεψε στους επενδυτές να επενδύσουν μόλις 40 δολάρια το μήνα. Η εξέλιξη αυτή ήταν ο πρόδρομος των μηνιαίων επενδυτικών προγραμμάτων που κυκλοφορούσαν από τα περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια χρόνια αργότερα, γεγονός που με τη σειρά του οδήγησε στην ευρεία υιοθέτηση των μετοχών που επενδύουν μεταξύ των ΗΠΑ.S. πληθυσμού στη δεκαετία του 1970 και του 1980.
Επένδυση στη δεκαετία του 1970
Η διαδικασία αλλαγής, όσον αφορά τις επενδύσεις, επιταχύνθηκε στη δεκαετία του '70, αν και η χρηματιστηριακή αγορά του Σενάριο κυριάρχησε μέσα από αυτή την δεκαετία στασιμότητας. Το DJIA, το οποίο ήταν μόλις πάνω από 800 στις αρχές της δεκαετίας του '70, είχε προχωρήσει μόνο στα 839 μέχρι το τέλος της δεκαετίας, με συνολικό κέρδος 5% σε αυτή την δεκαετή περίοδο. (Για λεπτομέρειες, βλ.
Stagflation, 1970s Style .) Εντούτοις, τα αμοιβαία κεφάλαια αυξανόταν σε δημοτικότητα μετά τη δημιουργία λογαριασμών ατομικής συνταξιοδότησης (IRA) 1974, καθώς και την εισαγωγή του πρώτου ταμείου δείκτη το 1976. Το 1974, οι ώρες συναλλαγών στο NYSE παρατάθηκαν κατά 30 λεπτά για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη της αγοράς.
Ίσως η μεγαλύτερη αλλαγή για τους επενδυτές αυτή την δεκαετία ήταν ο αυξανόμενος διακανονισμός των συναλλαγών τίτλων ηλεκτρονικά και όχι σε φυσική μορφή. Η Κεντρική Υπηρεσία Πιστοποίησης, η οποία εισήχθη το 1968 για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων όγκων συναλλαγών, αντικαταστάθηκε από την Depository Trust Company το 1973. Αυτό σήμαινε ότι, αντί των πιστοποιητικών φυσικών μετοχών, οι επενδυτές είχαν πλέον περισσότερες πιθανότητες να διατηρούν τα αποθέματά τους σε ηλεκτρονική μορφή ένα κεντρικό αποθετήριο. Το 1971, η Merrill Lynch έγινε ο πρώτος οργανισμός μέλος του NYSE για να καταγράψει τις μετοχές της στο χρηματιστήριο. Το 1975, σε μια εξέλιξη ορόσημο, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαγόρευσε τα σταθερά ελάχιστα ποσοστά προμηθειών, τα οποία μέχρι τώρα αποτελούσαν τον ακρογωνιαίο λίθο των αγορών κινητών αξιών των ΗΠΑ και των ανταλλαγών σε όλο τον κόσμο. ( )
Αυτές οι αλλαγές, σε συνδυασμό με τη δραματική βελτίωση της επεξεργασίας και του διακανονισμού του εμπορίου λόγω της αυξανόμενης χρήσης της αυτοματοποίησης και της τεχνολογίας , έθεσε τις βάσεις για σημαντικά υψηλότερο όγκο συναλλαγών και την αυξανόμενη δημοτικότητα των μετοχών που επενδύουν τα επόμενα χρόνια. Το 1982, ο ημερήσιος όγκος συναλλαγών στο NYSE έφθασε τα 100 εκατομμύρια ευρώ για πρώτη φορά. Μέχρι το 1990, η απογραφή του NYSE αποκάλυψε ότι περισσότερα από 51 εκατομμύρια Αμερικανοί ανήκαν σε αποθέματα - περισσότερο από το 20% του πληθυσμού του Σ.Α.
Επένδυση στη νέα χιλιετία Η επένδυση είναι μια πολύ πιο εύκολη διαδικασία από ό, τι στις προηγούμενες δεκαετίες, καθώς οι επενδυτές έχουν την δυνατότητα να εμπορεύονται εσωτερικούς τίτλους σε μακρινές αγορές με το πάτημα ενός ποντικιού. Η δέσμη των επενδυτικών επιλογών είναι τώρα τόσο μεγάλη που μπορεί να είναι εκφοβιστική και σύγχυση σε νέους επενδυτές. Πιστεύεται πρωτίστως στις τεχνολογικές εξελίξεις, μια σειρά εξελίξεων τις τελευταίες δύο δεκαετίες συνέβαλαν στο νέο επενδυτικό παράδειγμα. Πρώτον, ο πολλαπλασιασμός των οικονομικών προσωπικών υπολογιστών και του Διαδικτύου επέτρεψε σε κάθε επενδυτή να πάρει τον έλεγχο της καθημερινής επένδυσης.
Δεύτερον, η δημοτικότητα των χρηματιστηρίων μέσω διαδικτύου επέτρεψε στους επενδυτές να πληρώνουν χαμηλότερες προμήθειες για τις συναλλαγές από ό, τι θα πληρώνουν σε χρηματιστές με πλήρη υπηρεσία.Οι χαμηλότερες προμήθειες διευκόλυναν την ταχύτερη διαπραγμάτευση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό οδήγησε σε άτομα που επιδιώκουν την ημερήσια διαπραγμάτευση ως επάγγελμα πλήρους απασχόλησης.
Τρίτον, το spread bid-ask έχει επίσης μειωθεί σημαντικά (μια άλλη εξέλιξη που διευκολύνει την ταχεία διαπραγμάτευση), χάρη στην εφαρμογή της δεκαδικής τιμολόγησης για όλα τα αποθέματα το 2001.
Τέλος, οι χρηματιστηριακές συναλλαγές (ETF) είναι εύκολο για οποιονδήποτε επενδυτή να εμπορεύεται τίτλους, εμπορεύματα και νομίσματα σε τοπικές και υπερπόντιες αγορές. αυτά τα ETF έχουν επίσης διευκολύνει τους επενδυτές να εφαρμόσουν σχετικά προηγμένες στρατηγικές, όπως οι ανοικτές πωλήσεις. (Για να μάθετε πώς να πωλούν σύντομα, διαβάστε το
Σεμινάριο Short Sell
.)
Αυτοί οι παράγοντες έχουν οδηγήσει σε αύξηση των όγκων συναλλαγών στη νέα χιλιετία. Στις 4 Ιανουαρίου 2001, ο όγκος συναλλαγών στο NYSE ξεπέρασε τα 2 δισεκατομμύρια μετοχές για πρώτη φορά. Στις 27 Φεβρουαρίου 2007, ο όγκος στο NYSE έθεσε νέο ρεκόρ, με πάνω από 4 δισεκατομμύρια μετοχές διαπραγματεύονται.
Η κατώτατη γραμμή Ενώ οι επενδυτές έχουν τώρα πληθώρα επενδυτικών ευκαιριών, οι κίνδυνοι που συνοδεύουν είναι επίσης μεγαλύτεροι. Η τάση της παγκοσμιοποίησης έχει οδηγήσει σε στενότερη σχέση μεταξύ των παγκόσμιων αγορών, όπως αποδεικνύεται από τη συγχρονισμένη διόρθωση στις παγκόσμιες αγορές κατά τη διάρκεια της τεχνολογικής καταστροφής των αρχών της δεκαετίας του 2000 και την πιστωτική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Αυτό σημαίνει ότι, σε μια παγκόσμια καταιγίδα, μπορεί να μην υπάρχει σχεδόν κανένα ασφαλές καταφύγιο. Ο επενδυτικός κόσμος είναι επίσης πολύ πιο πολύπλοκος τώρα από ό, τι υπήρξε ποτέ. ένα φαινομενικά μικρό γεγονός σε μια σκοτεινή υπερπόντια αγορά μπορεί να προκαλέσει μια παγκόσμια αντίδραση παγκοσμίως. Ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, η επένδυση είναι μια πιο δύσκολη (αλλά βολική) άσκηση τώρα από ό, τι ήταν στη δεκαετία του 1950 και του 1970.
Ο θείος μου πέθανε πρόσφατα. Ορίστηκε η μητέρα και ο πατέρας μου ως οι δικαιούχοι του το 1997, μετά το διαζύγιό του, και δεν έκανε καμία αλλαγή μετά την επανένωση του το 2000. Ο σημερινός σύζυγος του θείου μου αγωνίζεται τώρα για χρήματα από το σχέδιο. Έχει ένα πόδι T
Εξαρτάται. Εάν το σχέδιο συνταξιοδότησης είναι ένα εξειδικευμένο σχέδιο, τότε ο διαχειριστής του σχεδίου θα ανατρέξει στο έγγραφο του σχεδίου για να προσδιορίσει ποιος είναι ο καθορισμένος δικαιούχος. Το έγγραφο του σχεδίου εξηγεί τους κανόνες στους οποίους υπόκειται το εξειδικευμένο σχέδιο. Γενικά, τα προσόντα προβλέπουν ότι ο επιζών σύζυγος του αποθανόντος είναι ο δικαιούχος, εκτός εάν ο επιζών σύζυγος υπογράψει παραίτηση επιτρέπουσα διαφορετικά.
Αν ένα από τα αποθέματά σας χωριστεί, δεν το κάνει μια καλύτερη επένδυση; Εάν ένα από τα αποθέματά σας χωρίζεται σε 2-1, τότε δεν θα έχετε δύο φορές περισσότερες μετοχές; Δεν θα ήταν τότε το μερίδιό σας στα κέρδη της εταιρείας να είναι διπλάσιο;
Δυστυχώς, όχι. Για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό, ας αναθεωρήσουμε τη μηχανική του διαχωρισμού αποθέματος. Βασικά, οι εταιρείες επιλέγουν να χωρίσουν τις μετοχές τους έτσι ώστε να μειώσουν την τιμή διαπραγμάτευσης των μετοχών τους σε ένα εύρος που θεωρείται άνετο από τους περισσότερους επενδυτές. Η ανθρώπινη ψυχολογία είναι αυτό που είναι, οι περισσότεροι επενδυτές είναι πιο άνετοι να αγοράζουν, για παράδειγμα, 100 μετοχές των 10 δολαρίων έναντι 10 μετοχών των 100 μετοχών.
Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ της κρίσης αποταμίευσης και δανείων (S & L) κατά τη δεκαετία του 1970 έως τη δεκαετία του 1990 και της κρίσης των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων το 2007;
Μάθετε για κάποιες από τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ της κρίσης αποταμίευσης και δανείων και της κρίσης των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων που έπληξαν τις παγκόσμιες τράπεζες. Η κρίση αποταμιεύσεων και δανείων και η κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων άρχισαν με τη δημιουργία τραπεζών με νέα κέντρα κέρδους μετά την απορρύθμιση και την επίτευξη ενός σημείου ανατροπής εξαιτίας ενός οικονομικού σοκ.