α:

Υπάρχουν γενικά τρεις βασικοί τρόποι με τους οποίους οι φορολογούμενοι του Ηνωμένου Βασιλείου πληρώνουν φόρους: οπισθοδρομικός φόρος, προοδευτικός φόρος και αναλογικός φόρος.

Οι αναλογικοί φόροι είναι φόροι που παραμένουν οι ίδιοι ανεξάρτητα από το εισόδημα ενός ατόμου ή επιχείρησης. Για παράδειγμα, ορισμένοι φόροι επί των πωλήσεων θεωρούνται αναλογικοί, επειδή ένας φορολογικός συντελεστής 8% σε ένα συγκεκριμένο κράτος θα εφαρμοζόταν σε όλους τους πελάτες αυτού του κράτους και θα αντλούσε το ίδιο κλάσμα των εισοδημάτων τους. Οι περιοριστικοί φόροι αναφέρονται επίσης σε ομοιόμορφους συντελεστές για όλους. Αυτά τα ποσοστά θεωρούνται ότι υποχωρούν, επειδή οι φορολογούμενοι χαμηλού εισοδήματος επηρεάζονται περισσότερο από το ποσοστό από εκείνους με υψηλότερα εισοδήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο φόρος λαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό των εισοδημάτων τους. Κάποιος που κερδίζει 400 δολάρια την εβδομάδα και πληρώνει φόρο 10% στα παντοπωλεία που κοστίζουν 200 δολάρια θα πληρώσει 20 δολάρια, ή το 5% του εισοδήματός τους, σε φόρους. Στο ίδιο σενάριο, ένα άτομο που κερδίζει $ 800 την εβδομάδα θα δαπανήσει μόνο 2, 5% στους φόρους.

Σε αντίθεση με τους αναδρομικούς και αναλογικούς φόρους, οι προοδευτικοί φόροι αναφέρονται σε φόρους που αυξάνονται καθώς αυξάνεται το εισόδημα ενός ατόμου. Ο ετήσιος φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων που οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να πληρώσουν με βάση τους μισθούς που κερδίζει είναι ένα παράδειγμα αυτού του είδους του φόρου.

Όσον αφορά τους διαφορετικούς φορολογικούς συντελεστές για ορισμένα τμήματα του πληθυσμού, ορισμένοι υποστηρικτές της υγείας τάσσονται υπέρ της επιβολής υψηλότερου φορολογικού συντελεστή σε προϊόντα όπως τα τσιγάρα λόγω των βλαβών που προκαλεί το κάπνισμα στο άτομο και το ευρύ κοινό.

Με την εφαρμογή διαφόρων φορολογικών συστημάτων, ο απώτερος στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα δίκαιο φορολογικό και αναλογικό σύστημα που να είναι δίκαιο για όλους σε όλα τα επίπεδα εισοδήματος και υγείας.