Πρέπει να συνεργαστείτε με έναν οικονομικό σύμβουλο μόνο για αμοιβές; Υπάρχει πολλή σύγχυση σχετικά με τον τρόπο επιλογής ενός οικονομικού συμβούλου καθώς και τον τρόπο με τον οποίο διαφορετικά μοντέλα αποζημίωσης μπορούν να επηρεάσουν τις συμβουλές που παρέχει ένας σύμβουλος.

Μοντέλο αποζημίωσης

Υπάρχουν πολλές ετικέτες που χρησιμοποιούνται στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, όπως η αμοιβή μόνο. Δυστυχώς, αυτές οι ετικέτες δεν είναι σαφείς και συχνά υπόκεινται σε ερμηνεία από διάφορους συμβούλους και εταιρείες.

Τα βασικά μοντέλα αποζημίωσης για συμβούλους είναι:

• Σύμβουλοι οι οποίοι χρεώνουν μόνο ωριαία ή κατ 'αποκοπή αμοιβή για τις υπηρεσίες σχεδιασμού που παρέχουν. Ανάλογα με τη δέσμευση μπορούν να παρέχουν περιορισμένες ή ολοκληρωμένες συμβουλές. Οι συμμετοχές μπορεί να είναι εφάπαξ ή σε εξέλιξη.

• Σύμβουλοι που χρεώνουν με βάση ενεργητικά υπό διαχείριση, για παράδειγμα, το 1% της αξίας του επενδυτικού λογαριασμού. Η δέσμευση μπορεί να περιλαμβάνει σχεδιασμό ή / και άλλες συμβουλές που είναι δευτερεύουσες στη διαχείριση επενδύσεων.

• Σύμβουλοι που λαμβάνουν μόνο προμήθειες που βασίζονται στην πώληση ενός προϊόντος ή σε μια χρηματοοικονομική συναλλαγή, όπως ένα εμπόριο μετοχών. Οποιαδήποτε συμβουλή ή προγραμματισμός είναι δευτερεύουσα για την πώληση του προϊόντος.

Είναι μόνο η αμοιβή;

Πολλοί συνιστούν να συνεργάζεστε μόνο με έναν σύμβουλο ο οποίος χρεώνει τέλη. Το σκεπτικό είναι ότι ενεργούν ως καταπιστευματοδόχος και πρέπει να ενεργούν προς το καλύτερο συμφέρον του πελάτη. Ενώ ένας σύμβουλος ο οποίος κερδίζει μόνο προμήθειες κρατείται σε χαμηλότερο επίπεδο και δεν χρειάζεται να κάνει την «καλύτερη» σύσταση, αλλά μάλλον μια «κατάλληλη» για τις ανάγκες σας. (Δείτε επίσης: Επιλογή Χρηματοοικονομικού Συμβούλου: Καταλληλότητα έναντι Καθιερωμένων Προτύπων )

Δεδομένου ότι οι σύμβουλοι μόνο από αμοιβές δεν πωλούν προϊόντα με προμήθεια, λαμβάνουν τέλη παραπομπής ή άλλες μορφές αποζημίωσης, οι πιθανότητες σύγκρουσης συμφερόντων είναι περιορισμένες. Και αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για το μοντέλο μόνο αμοιβής. Για παράδειγμα, ας πούμε, μέσω της διαδικασίας σχεδιασμού, ένας σύμβουλος μόνο από αμοιβές ανακαλύπτει μια ανάγκη και συνιστά ότι ένας πελάτης αγοράζει ένα προϊόν που βασίζεται σε προμήθειες, όπως η ασφάλιση εισοδήματος αναπηρίας. Εάν ο σύμβουλος μόνο από αμοιβές δεν πουλήσει το προϊόν, τότε ο πελάτης θα πρέπει να βρει και να συνεργαστεί με ασφαλιστικό μεσίτη προσθέτοντας πρόσθετα βήματα σε μια ήδη πολύπλοκη διαδικασία. Επίσης, ο ασφαλιστικός μεσίτης λαμβάνει προμήθεια από την πώληση του προϊόντος, το οποίο είναι έσοδα που δεν πηγαίνει στον σύμβουλο αμοιβής.

Κατά συνέπεια, ο σύμβουλος μόνο για τα τέλη πρέπει είτε να περιορίσει τις υπηρεσίες που προσφέρουν και / ή να χρεώσει τους πελάτες υψηλότερα τέλη. Για πλούσιους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι και ικανοί να πληρώσουν έναν ουσιαστικό διαχειριστή, ένας σωστός σύμβουλος θα μπορούσε να είναι η σωστή επιλογή. Αλλά, για πολλά άτομα με περιορισμένους πόρους ή των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία είναι δεμένα σε ειδικά προσόντα, το κόστος των τσέπης για έναν σύμβουλο μόνο με αμοιβή μπορεί να είναι απαγορευτικό.Ενδεχόμενο περιορισμό της πρόσβασης πολλών ατόμων σε συμβουλές.

Επίσης, κανένας σύμβουλος (ή ομάδα συμβούλων) δεν μπορεί να υπερέχει σε όλα. Υπάρχουν στιγμές που ίσως είναι καλύτερα να συνεργαστείτε με έναν σύμβουλο ο οποίος ειδικεύεται σε ορισμένα προϊόντα με βάση την προμήθεια, όπως η αναπηρία ή η ασφάλιση υγείας, και κατανοεί τα διαθέσιμα προϊόντα. Επίσης, ορισμένα κράτη περιορίζουν την ικανότητα του συμβούλου να χρεώνει τέλη για την ανάλυση μόνο ασφαλιστικών προϊόντων ή αναγκών.

Μοντέλο αμοιβής και Επιτροπής

Ως εναλλακτική λύση, πολλοί σύμβουλοι χρησιμοποιούν ένα μοντέλο στο οποίο αποζημιώνονται μέσω ενός συνδυασμού αμοιβών, υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων ή / και προμηθειών. Ο ακριβής συνδυασμός ποικίλλει ανάλογα με τον σύμβουλο. Αυτό το μοντέλο επιτρέπει στους συμβούλους να προσφέρουν στους πελάτες τους ένα ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών καθώς και να συνεργάζονται μαζί τους για να εφαρμόζουν συστάσεις και να παρακολουθούν την πρόοδο. Επίσης, ο σύμβουλος έχει την ευελιξία να συνεργαστεί με ένα ευρύτερο φάσμα πελατών των οποίων οι ανάγκες και οι πόροι διαφέρουν. Ωστόσο, το μοντέλο μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, δεδομένου ότι ορισμένες φορές ο σύμβουλος μπορεί να ενεργεί ως θεματοφύλακας. ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο σύμβουλος δεν έχει εμπιστευτική ευθύνη.

Ευθύνη εμπιστοσύνης

Μία πιθανή λύση δεν είναι να επικεντρωθεί μόνο στην αποζημίωση και, αντίθετα, να συνεργαστεί με έναν σύμβουλο ο οποίος έχει εμπιστευτικές ευθύνες στο πλαίσιο της δέσμευσης. Γενικά, ένας σύμβουλος είναι καταπιστευματοδόχος όταν χρεώνει ένα τέλος για προγραμματισμό υπηρεσιών ή / και επενδύει χρήματα σε συμβουλευτικό λογαριασμό. Επίσης, οι Εγγεγραμμένοι Επενδυτικοί Σύμβουλοι και οι Πιστοποιημένοι Χρηματοοικονομικοί Προγραμματιστές ενεργούν ως καταπιστευματοδόχος.

Κατά την αρχική συνάντηση, ένας σύμβουλος που ταιριάζει με αυτό το μοντέλο πρέπει μεταξύ άλλων:

• Εξηγήστε πώς αντισταθμίζονται.

• Δείξτε την ικανότητά τους να ενεργούν ως ανεξάρτητοι ασφαλιστές όταν συστήνουν προϊόντα.

• Παρέχετε γραπτές γνωστοποιήσεις σχετικά με ενδεχόμενες συγκρούσεις συμφερόντων καθώς και άλλες πηγές αποζημίωσης, όπως τέλη παραπομπής.

• Δώστε μια σαφή γραπτή δήλωση ότι οποιοσδήποτε πελάτης που τις δεσμεύει για υπηρεσίες σχεδιασμού είναι ελεύθερος να εφαρμόσει τις συστάσεις του συμβούλου ή αλλού.

Η κατώτατη γραμμή

Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι η ποιότητα των συμβουλών που λαμβάνετε δεν συνδέεται αποκλειστικά με το μοντέλο αποζημίωσης ενός συμβούλου. Ωστόσο, το είδος των συμβουλών που λαμβάνετε ενδέχεται να επηρεαστεί από το μοντέλο αποζημίωσης του συμβούλου. Για παράδειγμα, ως γονείς ενός νεογέννητου μπορεί να θέλετε να αγοράσετε επιπλέον ασφάλεια ζωής. Έτσι, η συνεργασία με έναν ανεξάρτητο ασφαλιστικό μεσίτη μπορεί να είναι καλύτερη επιλογή από έναν σύμβουλο ο οποίος χρεώνει ένα τέλος. Ωστόσο, εάν θέλετε συμβουλές σχετικά με τον προγραμματισμό συνταξιοδότησης και δεν χρειάζεται απαραίτητα να αγοράσετε ένα συγκεκριμένο προϊόν, ένας σύμβουλος που χρεώνει τέλη προγραμματισμού μπορεί να είναι η σωστή επιλογή.