Εάν είστε κάτοχος μιας προσόδου που χρηματοδοτήθηκε με δάνεια μετά από φόρους, υπάρχουν στρατηγικές που μπορούν να σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε τους φόρους μόλις αρχίσετε να λαμβάνετε διανομές. Οι αναβαλλόμενες φορολογικές προσόδους μπορούν να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αναβάλλετε το φορολογητέο εισόδημα και να αυξήσετε τις επενδύσεις σας ενώ εργάζεστε. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται δυσάρεστα από τις φορολογικές συνέπειες όταν αρχίζουν να λαμβάνουν διανομές.

Φορολόγηση αναβαλλόμενων παροχών

Οι αναβαλλόμενες προσόδους έχουν δύο φάσεις: συσσώρευση και διανομή. Κατά τη διάρκεια της φάσης συσσώρευσης, δεν οφείλονται φόροι επί του εισοδήματος από επενδύσεις ή από μεταβολές κατανομής κατά την αλλαγή αμοιβαίων κεφαλαίων στο πλαίσιο της προσόδου. Ωστόσο, οι αναβαλλόμενες προσόδους έχουν πολύ συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με τον τρόπο φορολόγησης των κερδών από τη στιγμή που ο ιδιοκτήτης της σύμβασης αρχίζει να λαμβάνει διανομές. Κάθε κέρδος στη σύμβαση διανέμεται πρώτα και φορολογείται ως συνηθισμένο εισόδημα. Μόλις διανεμηθούν όλα τα κέρδη, οι εισφορές του κατόχου στην πρόσοδο (βάση κόστους) πληρώνονται στη συνέχεια ως απαλλαγή από τον φόρο για τον κύριο φόρο.

Χωρίς προγραμματισμό, οι διανομές από μια αναβαλλόμενη πρόσοδος μπορούν να προκαλέσουν φορολογικά προβλήματα σε πολλούς ανθρώπους που συσσωρεύουν τα χρήματα για να βοηθήσουν στη συμπλήρωση του εισοδήματός τους. Κατά τη συνταξιοδότηση, όταν υπάρχουν λιγότερες μειώσεις, όπως οι καταβαλλόμενες συνεισφορές στο σχέδιο, το πρόσθετο συνηθισμένο εισόδημα από την κατανομή των προσόδων μπορεί να προκαλέσει το 85% των παροχών κοινωνικής ασφάλισης να συμπεριληφθούν στο φορολογητέο εισόδημα, καθώς επίσης να προκαλέσει υψηλότερους κρατικούς και ομοσπονδιακούς φόρους. (Δείτε επίσης: Αποφύγετε τη φορολογική παγίδα κοινωνικής ασφάλισης)

Στρατηγικές

Ωστόσο, υπάρχουν στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση της ροής φορολογητέων και μη φορολογητέων διανομών από αναβαλλόμενη πρόσοδο.

Η αναγγελία είναι μία επιλογή. Μια αναβαλλόμενη πρόσοδος ακυρώνεται με την υπογραφή ενός κατ 'αποκοπήν ποσού σε μια ασφαλιστική εταιρεία που σε αντάλλαγμα εγγυάται μια μηνιαία πληρωμή για το υπόλοιπο της ζωής του αναδόχου ή μια ορισμένη περίοδο, όπως 10 ή 20 χρόνια. Μια εκλογή μόνο για τη ζωή παρέχει το μέγιστο εισόδημα. Ωστόσο, εάν ο ασφαλισμένος πεθαίνει πρόωρα, ο ασφαλιστής διατηρεί το υπόλοιπο. Η επιλογή μιας αποζημίωσης 10 ή 20 ετών παρέχει χαμηλότερο εισόδημα, αλλά αν ο ασφαλισμένος πεθάνει πρόωρα, οι πληρωμές συνεχίζονται στους δικαιούχους για το υπόλοιπο της εγγυημένης περιόδου. Εκτός από ένα εγγυημένο εισόδημα, ένα άλλο πλεονέκτημα της προσφοράς είναι ότι κάθε πληρωμή από την ασφαλιστική εταιρεία είναι ένας συνδυασμός φορολογητέου κέρδους και αφορολόγητης επιστροφής του κόστους. Αυτό είναι γνωστό ως λόγος αποκλεισμού. Για παράδειγμα, ένας άνδρας ηλικίας 65 ετών με αναβαλλόμενη προσφορά ύψους 250.000 δολαρίων που έχει κέρδος 100.000 δολαρίων, ο οποίος επιλέγει μια πληρωμή 20 ετών, θα μπορούσε να έχει ποσοστό αποκλεισμού 57%. Αυτό σημαίνει ότι το 57% της κάθε πληρωμής θα ήταν μια αφορολόγητη επιστροφή κεφαλαίου και το 43% θα ήταν φορολογητέο εισόδημα.

Εάν δεν θέλετε να ακυρωθείτε, αλλά θέλετε να αρχίσετε να λαμβάνετε κανονικές διανομές από μια αναβαλλόμενη πρόσοδο, μια άλλη επιλογή είναι να διαιρέσετε μια υπάρχουσα σύμβαση σε δύο (ή περισσότερες) συμβάσεις.Προκειμένου να αποφευχθεί η άμεση φορολόγηση, η μεταφορά αυτή πρέπει να γίνει σύμφωνα με το τμήμα 1035 του φορολογικού κώδικα, το οποίο επιτρέπει την ανταλλαγή αφορολόγητων φόρων μεταξύ των προσόδων. (Δείτε επίσης: Τι είναι ένα αφορολόγητο 1035 Exchange;) Επίσης, βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει τυχόν χρεώσεις παράδοσης ή περιορισμούς που επιβάλλει μια υπάρχουσα ή προτεινόμενη πρόσοδος πριν προχωρήσετε σε οποιεσδήποτε αλλαγές. Ορισμένες συμβάσεις δεν επιτρέπουν εξερχόμενες μερικές 1035 ανταλλαγές.

Για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος ηλικίας 65 ετών με αναβαλλόμενη προσφορά ύψους $ 300.000, που έχει $ 100.000 κέρδος, θέλει να ξεκινήσει να λαμβάνει διανομές $ 2, 500 το μήνα. Με μία ετήσια αποζημίωση, θα χρειαστούν περίπου 40 μήνες φορολογητέων διανομών για τον συνταξιούχο να φτάσει στη βάση κόστους και να αρχίσει να εισπράττει αφορολόγητα εισοδήματα. Αντίθετα, εάν ο συνταξιούχος χωρίσει την πρόσοδο, αφήνοντας $ 150.000 στην αρχική σύμβαση και μεταφέροντας $ 150.000 σε μια νέα σύμβαση, θα έχει δύο προσόδους (Α και Β) με κέρδος $ 50.000 και $ 100.000 βάση. Εάν στη συνέχεια άρχισε να παίρνει $ 2, 500 το μήνα σε διανομές από την πρόσοδο Α, όλα τα φορολογητέα κέρδη θα καταβάλλονταν σε περίπου 20 μήνες, αντί για 40 μήνες. Μόλις η πρόσοδος Α ξεκινήσει τη φορολογική διανομή, θα μπορούσε να μειώσει τη διανομή σε $ 1, 250 το μήνα και να αρχίσει να παίρνει $ 1, 250 το μήνα φορολογητέων διανομών από την πρόσοδο Β. Αυτή η στρατηγική θα μειώσει τη μηνιαία φορολογητέα κατανομή της πρόσοδος από $ 2, $ 1, 250 που επιτρέπει στον συνταξιούχο, για παράδειγμα, να αρχίσει να παίρνει $ 1, 250 από έναν IRA χωρίς να αυξάνει τη συνολική φορολογική του υποχρέωση. Το αποτέλεσμα θα ήταν $ 3, 750 το μήνα εισοδήματος με μόνο $ 2, 500 να φορολογούνται.

Η κατώτατη γραμμή

Προγραμματίζοντας το μέλλον και συντονίζοντας το χρονοδιάγραμμα των φορολογητέων και αφορολόγητων καταβολών προσόδων, οι συνταξιούχοι έχουν την ευκαιρία να διαχειριστούν τη συνολική φορολογική τους επιβάρυνση κατά τη συνταξιοδότηση. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικό μόλις φθάσουν την ηλικία των 70 ½ ετών και απαιτείται να αρχίσουν να λαμβάνουν ετήσιες ελάχιστες διανομές από τους IRA τους.