α:

Ο τέλειος ανταγωνισμός και η αποδοτικότητα του Pareto είναι ξεχωριστές θεωρητικές οικονομικές δομές. Συγκεκριμένα, ο τέλειος ανταγωνισμός παρέχει το πλαίσιο για την εμφάνιση ενός βέλτιστου συμβάντος Pareto. Μια αγορά επιτυγχάνει την αποτελεσματικότητα του Pareto όταν είναι αδύνατο να βελτιωθεί ένα μέρος χωρίς να επιδεινωθεί ένα μέρος.

Υπόθετα, αν χρησιμοποιηθούν πόροι για την μέγιστη αποτελεσματική τους ικανότητα ή τον τέλειο ανταγωνισμό, τότε όλοι θα είναι στο υψηλότερο επίπεδο ζωής τους ή στην αποδοτικότητα του Pareto. Η νεοκλασική μικροοικονομία χρησιμοποιεί τις δύο αυτές έννοιες ως σημεία αναφοράς για να κρίνει την αποτελεσματικότητα των πραγματικών αγορών. Καμία από τις εξελίξεις δεν αντιμετωπίζεται εκτός της οικονομικής θεωρίας.

Τέλειος ανταγωνισμός

Τα τέλεια μοντέλα ανταγωνισμού τοποθετούν απίστευτα δύσκαμπτες παραμέτρους στις αγορές. Για να υπάρχει ο τέλειος ανταγωνισμός, πρέπει να υπάρχουν αρκετοί αγοραστές και πωλητές ίσης ισχύος, ώστε κανένας ηθοποιός να μην ελέγχει τις τιμές. Πρέπει να είναι άσκοπη η είσοδος ή η έξοδος από οποιαδήποτε αγορά. Όλα τα μέρη έχουν τέλεια πληροφόρηση και σαφή προοπτική. Δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμα οικονομικά κέρδη σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά.

Η πιο παράδοξη παράμετρος στον τέλειο ανταγωνισμό είναι ότι όλα τα προϊόντα πρέπει να είναι ομοιογενή και να μην έχουν σαφή υποκατάστατα. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιλέξετε ένα αγαθό έναντι άλλου. Ο ανταγωνισμός λέγεται ότι είναι "τέλειος" όταν όλα τα πιθανά αίτια του ανταγωνισμού υποτιμούνται μακριά.

Pareto απόδοση

ιταλό οικονομολόγο Vilfredo Pareto θεωρείται ένα αποτελεσματικό οικονομικό αποτέλεσμα προκύπτει όταν ένα μέρος γίνεται καλύτερα και κανένα άλλο κόμμα γίνεται χειρότερη θέση. Αυτά τα γεγονότα ήρθαν γνωστά ως "βελτιώσεις Pareto."

Ο Pareto δήλωσε επίσης ότι η πιο αποτελεσματική αγορά θα οδηγούσε σε μια κατάσταση όπου κανείς δεν θα μπορούσε να βελτιωθεί χωρίς να βλάψει κάποιον άλλο. Η έννοια αυτή σχετίζεται επίσης με την παραγωγική αποδοτικότητα. ένα βέλτιστο επίπεδο παραγωγής Pareto βρίσκεται στο εξόχως απόκεντρο τμήμα των δυνατοτήτων παραγωγής. Οι βελτιώσεις του Pareto αναφέρονται στο βιοτικό επίπεδο και δεν πρέπει να συγχέονται με τα οφέλη από το εμπόριο βάσει της υποκειμενικής θεωρίας της αξίας.