α:

Πρώτον, είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ του ισοζυγίου πληρωμών και του τρέχοντος λογαριασμού. Όταν οι όροι «εμπορικό έλλειμμα» ή «εμπορικό πλεόνασμα» χρησιμοποιούνται στα μέσα ενημέρωσης, είναι σχεδόν πάντοτε αναφορές στον τρεχούμενο λογαριασμό. Ο τρεχούμενος λογαριασμός αποτελεί μόνο ένα μέρος του συνολικού ισοζυγίου πληρωμών, το οποίο περιλαμβάνει επίσης τον λογαριασμό κεφαλαίου και τον χρηματοπιστωτικό λογαριασμό. Σύμφωνα με τη θεωρία, είναι αδύνατο να διατηρηθεί ένα έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών. Στην πράξη, προκύπτουν προσωρινές ανισορροπίες λόγω λογιστικών δυσκολιών.

Λογιστική για το ισοζύγιο πληρωμών

Το ισοζύγιο πληρωμών είναι απλώς ένα λογιστικό σύστημα διπλής εισόδου. βασίζεται στις αντίστοιχες χρεώσεις και πιστώσεις. Σκοπός του είναι να καταγράφει τις πληρωμές και τις εισπράξεις από τους κατοίκους μιας χώρας με κατοίκους όλων των άλλων χωρών.

Στην λογιστική διπλής λογιστικής, οι πληρωμές και τα έσοδα είναι απαραίτητα ίσα. Έτσι, το ισοζύγιο πληρωμών πρέπει, θεωρητικά, να είναι πάντα ίσο. Όλες οι συναλλαγές τρεχουσών συναλλαγών - αυτό που συνήθως θεωρείται ως διεθνές εμπόριο - ακυρώνονται από συναλλαγές κεφαλαίου και οικονομικού λογαριασμού.

Για να δείτε πώς λειτουργεί αυτό, σκεφτείτε ένα σενάριο όπου οι Αμερικανοί αγοράζουν αυτοκίνητα αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων από γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά οι Γερμανοί δεν αγοράζουν τίποτα από αμερικανικές επιχειρήσεις. Οι Αμερικανοί δεν έχουν τακτικά ευρώ, οπότε η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των αγορών γίνεται σε δολάρια.

Οι Γερμανοί δεν χρησιμοποιούν αυτά τα δολάρια για να αγοράσουν προϊόντα U. S σε αυτό το σενάριο. δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κατέχουν καταθέσεις στις τράπεζες του Σ.Α. ή να κάνουν άλλες επενδύσεις σε δολάρια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο τρεχούμενος λογαριασμός παρουσιάζει έλλειμμα με τη Γερμανία ύψους $ 100 εκατομμυρίων. Αυτό εξισορροπείται από το πλεόνασμα των κεφαλαίων και των χρηματοοικονομικών λογαριασμών, όπου οι πληρωμές ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων γίνονται από τους Γερμανούς σε ιδιώτες, επιχειρήσεις και τράπεζες στο Ηνωμένο Βασίλειο

Περιπτώσεις ελλείμματος ισοζυγίου πληρωμών

Η πιο προφανής αιτία για έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών ονομάζεται "μονομερής μεταφορά". Για παράδειγμα, οι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου που στέλνουν χρήματα υπό μορφή ξένης βοήθειας σε άλλη χώρα δεν λαμβάνουν τίποτα σε αντάλλαγμα (οικονομικά). Λίγοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών που προκύπτουν από την εξωτερική βοήθεια είναι «κακό».

Ωστόσο, κανένα λογιστικό σύστημα δεν είναι τέλειο. Οι περισσότεροι λογιστικοί κανόνες είναι, κατά κάποιον τρόπο, αυθαίρετοι και υπόκεινται σε χρονικές παρατυπίες. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ληφθούν υπόψη οι μεταβολές της αξίας στην αγορά συναλλάγματος. Αυτές οι συναλλαγές διαχωρίζονται κανονικά και αντιμετωπίζονται χωριστά στη μία πλευρά της εξίσωσης του ισοζυγίου πληρωμών.

Η ροή χρημάτων (συμπεριλαμβανομένου του χρυσού) μεταξύ των κεντρικών τραπεζών και των ταμείων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών.Αυτό συχνά έχει ως αποτέλεσμα βραχυπρόθεσμα ελλείμματα ή πλεονάσματα από τις υπερβολικές πληρωμές ή εισπράξεις. Με άλλα λόγια, οι συναλλαγές που καταγράφονται στους τρέχοντες και στους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς ενδέχεται να μην εξισορροπούνται εξαιτίας παρατυπιών με τον λογαριασμό κεφαλαίου.

Το ισοζύγιο πληρωμών είναι θεωρητικά ένα νομισματικό φαινόμενο. Υπονοεί την ύπαρξη και την αξία του χρήματος. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών είναι στην πραγματικότητα ένας μηχανισμός που προσαρμόζει μια υπερβολική προσφορά χρήματος μεταξύ του στιγμιότυπου και της καταγραφής μιας συναλλαγής.

Βραχυπρόθεσμα, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών δεν είναι απαραιτήτως κακό ή καλό. Σημαίνει ότι, σε πραγματικούς όρους, υπάρχει μεγαλύτερη εισαγωγή από την εξαγωγή που συμβαίνει μέχρι να προσαρμοστεί η αξία του χρήματος.