α:

Ο νόμος της φθίνουσας επιστροφής θεωρείται καλύτερα ως ο νόμος του αυξανόμενου κόστους ευκαιρίας. Ο νόμος ορίζει ότι - εάν υπάρχουν άλλοι παράγοντες - υπάρχει ένα βέλτιστο επίπεδο συντελεστών εισροών, μετά το οποίο οι οριακές αποδόσεις αρχίζουν να μειώνονται. Όταν εφαρμόζεται στην επιχείρηση, αυτό σημαίνει ότι μια επιχείρηση θα πρέπει να αυξήσει μόνο έναν παράγοντα παραγωγής έως ότου τα οριακά έσοδα περάσουν. Μετά από αυτό, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες παραγωγής.

Παράδειγμα μείωσης της απόδοσης

Ένα κοινό υποθετικό παράδειγμα μείωσης των περιθωριακών αποδόσεων εξετάζει τον βέλτιστο αριθμό εργαζομένων για ένα συγκεκριμένο χώρο εργασίας. Σκεφτείτε μια γραμμή κουζίνας σε ένα εστιατόριο. Πριν από την πρόσληψη οποιωνδήποτε μαγειρικών γραμμών, τα έσοδα από τον χώρο της κουζίνας είναι μηδέν. Μετά τις πρώτες επιτυχημένες προσλήψεις, τα οριακά έσοδα κάθε μάγειρα αυξάνονται. Είναι σε θέση να συντονίζουν μεταξύ τους, να ειδικεύονται σε διαφορετικούς σταθμούς και ούτω καθεξής. Η παραγωγή τροφής ανά μάγειρα αυξάνεται.

Εάν γίνει πάρα πολλές προσλήψεις, η κουζίνα θα γίνει υπερπλήρη. Οι μάγειρες γραμμής θα χτυπήσουν το ένα στο άλλο, θα έχουν πρόβλημα να επικοινωνούν μέσω του θορύβου και να αισθάνονται λιγότερο άνετα στο περιβάλλον τους. Σε ένα ορισμένο σημείο, τα οριακά έσοδα από κάθε μίσθωση θα μειωθούν. Θα υπάρχει κυριολεκτικά πάρα πολλοί μάγειροι στην κουζίνα.

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αλλάξουν και άλλες μεταβλητές εισόδου. Η κουζίνα μπορεί να χρειαστεί να επεκταθεί ή να προστεθεί μια δεύτερη κουζίνα. Ίσως ένα άλλο εστιατόριο να ανοίξει. Εάν το εστιατόριο εξακολουθεί να έχει υπερβολική ζήτηση, ο ιδιοκτήτης θα μπορούσε να εξετάσει την αύξηση των τιμών. Αφού αρχίσουν να μειώνονται τα οριακά έσοδα, το κόστος ευκαιρίας για κάθε δολάριο που δαπανάται για εργασία αυξάνεται ταυτόχρονα.

Οικονομική Λογική της Μείωσης Επιστροφών

Μια αποδοτική επιχείρηση προσπαθεί να αφιερώσει πόρους ή συντελεστές εισροών προς επιχειρηματικούς σκοπούς που αυξάνουν τα κέρδη. Αυτό συμβαίνει δημιουργώντας πρόσθετα έσοδα ή μειώνοντας το κόστος. Μια είσοδος είναι κερδοφόρα κάθε φορά που αυξάνει τα οριακά έσοδα.

Λογικά, οι πρώτοι πόροι είναι αφιερωμένοι σε εκείνους τους σκοπούς που τείνουν να αυξάνουν περισσότερο τα κέρδη. Κάθε διαδοχικός πόρος εισόδου είναι αφιερωμένος σε ένα ελαφρώς λιγότερο κερδοφόρο τέλος. Οι υπολογισμοί κέρδους είναι βέβαια ατελείς και συνεχείς, αλλά η τάση είναι σαφής. Οι πρόσθετοι παράγοντες εισόδου τείνουν προς χαμηλότερες οριακές αποδόσεις.