α:

Η ταμειακή ροή είναι ένας τρόπος για τους περισσότερους επενδυτές να εξετάσουν τα πραγματικά οικονομικά μιας επιχείρησης στην οποία μπορούν να επενδύσουν, ειδικά από την άποψη της αποτίμησης. Οι ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες είναι ταμειακά διαθέσιμα που παράγονται από την εταιρεία με τη διεξαγωγή της κύριας δραστηριότητάς της και, ως εκ τούτου, δείχνει την πραγματική υγεία της κύριας επιχείρησης μιας επιχείρησης.

Έτσι, κάθε χειραγώγηση αυτού του μέτρου χρησιμεύει στην παραπλάνηση των επενδυτών για την ικανότητα της εταιρείας να παράγει μετρητά από τις επιχειρηματικές δραστηριότητές της και, συνεπώς, τη συνολική αξία της. Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι με τους οποίους μια επιχείρηση μπορεί να χειραγωγήσει ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες. Αυτές περιλαμβάνουν την ταξινόμηση κεφαλαίων από μη λειτουργικές δραστηριότητες ως κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες και τον χειρισμό του χρονικού διαστήματος αναγνώρισης ορισμένων στοιχείων κίνησης κεφαλαίου.

Μέθοδος 1

Ένας τρόπος που μια εταιρεία μπορεί να παραπλανήσει τους επενδυτές σε μια κατάσταση ταμειακών ροών είναι να ταξινομήσει κεφάλαια που προέρχονται από μη λειτουργικές δραστηριότητες ως κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες, ψευδώς φουσκώνουν τις βασικές επιχειρηματικές επιδόσεις. Οι μη λειτουργικές δραστηριότητες είναι παρεπόμενες δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στην κύρια δραστηριότητα μιας επιχείρησης. Ένα παράδειγμα μη λειτουργικών κεφαλαίων είναι τα μετρητά που κερδίζονται από την πώληση των εμπορεύσιμων τίτλων που κατέχει η εταιρεία ως βραχυπρόθεσμες επενδύσεις.

Μέθοδος 2

Η δεύτερη μέθοδος παραπλάνησης των επενδυτών συνεπάγεται τη χειραγώγηση της αναγνώρισης των μεταβολών στο κεφάλαιο κίνησης. Το κεφάλαιο κίνησης είναι η διαφορά μεταξύ κυκλοφορούντος ενεργητικού και βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων.

Το πιο σημαντικό κυκλοφορούν ενεργητικό είναι οι εισπρακτέοι λογαριασμοί. Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί είναι χρήματα που οφείλονται στην εταιρεία από πελάτες που έχουν λάβει, αλλά δεν έχουν ακόμη πληρώσει, τις παραγγελίες τους.

Η σημαντικότερη τρέχουσα υποχρέωση είναι οι πληρωτέοι λογαριασμοί. Οι πληρωτέοι λογαριασμοί είναι τα χρήματα που οφείλονται στους προμηθευτές από την εταιρεία για αγαθά ή υπηρεσίες που έχουν ήδη εισπραχθεί.

Οι μεταβολές αυτών των λογαριασμών κεφαλαίου κίνησης αυξάνουν ή μειώνουν τις ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες ανάλογα με τη σοβαρότητα των αλλαγών σε κάθε λογαριασμό.

Οι ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες αυξάνονται καθώς οι εισπρακτέοι λογαριασμοί μειώνονται ή αυξάνονται οι πληρωτέοι λογαριασμοί. Συνεπώς, οι ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες μειώνονται καθώς αυξάνονται οι εισπρακτέοι λογαριασμοί ή οι πληρωτέοι λογαριασμοί μειώνονται.

Ως τέτοια, εάν μια εταιρεία θέλει να διογκώσει τις ταμειακές της ροές από λειτουργίες, προσπαθεί να βρει τρόπους να επιταχύνει την αναγνώριση των εισπρακτέων απαιτήσεων και να καθυστερήσει την αναγνώριση των πληρωτέων οφειλών.

Αντίστροφα, η εταιρεία μπορεί επίσης να εργαστεί για να βρει έναν τρόπο να καθυστερήσει την αναγνώριση των μη εισπρακτέων απαιτήσεων και να επισπεύσει την αναγνώριση των μη καταβληθέντων υποχρεώσεων. Μακροπρόθεσμα, αυτή η μέθοδος έχει τους περιορισμούς της, δηλαδή επειδή όλα καταγράφονται τελικά ως αναγκαία.

Για παράδειγμα, η ταχύτερη αναγνώριση των εισπρακτέων απαιτήσεων ενδέχεται να τις μειώσει για την επόμενη περίοδο αναφοράς. Ωστόσο, βραχυπρόθεσμα, οι εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη μέθοδο για να αυξήσουν τις ταμειακές ροές από τις επιδόσεις των επιχειρήσεων και, ως εκ τούτου, ενδεχομένως να παραπλανήσουν έναν επενδυτή από το τι θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι μια ταμειακή ροή από λειτουργικές επιδόσεις κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου αναφοράς.