α:

Ο πρωταρχικός λόγος που υπάρχουν διάφοροι τρόποι υπολογισμού του κεφαλαίου μιας επιχείρησης είναι ότι υπάρχουν διαφορετικοί ορισμοί και χρήσεις του ίδιου του όρου. Ο πιο στοιχειώδης λογιστικός ορισμός του απασχολούμενου κεφαλαίου είναι το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων με τις τρέχουσες υποχρεώσεις. εάν δύο εταιρείες χρησιμοποίησαν αυτόν τον ορισμό, οι μέθοδοι υπολογισμού τους θα ήταν οι ίδιες. Μια άλλη εταιρεία θα μπορούσε αντίθετα να την ορίσει ως κεφάλαιο που χρησιμοποιείται άμεσα για την αναζήτηση νέων εσόδων.

Πρέπει να γίνει ευρύτερη διάκριση μεταξύ των εταιρειών που εξετάζουν το ακαθάριστο χρησιμοποιούμενο κεφάλαιο και εκείνες που εξετάζουν το καθαρό χρησιμοποιούμενο κεφάλαιο. Το ακαθάριστο χρησιμοποιούμενο κεφάλαιο αντανακλά μόνο την ενεργητική πλευρά του ισολογισμού. Τα καθαρά χρησιμοποιούμενα κεφάλαια εξετάζουν τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού. Οι εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία σε ανάλυση αναλογίας για να αναλύσουν την κερδοφορία.

Κοινές μέθοδοι υπολογισμού κεφαλαίου

Παρόλο που οι μέθοδοι ποικίλλουν με βάση διαφορετικούς ορισμούς, κάθε μέθοδος υπολογισμού των χρησιμοποιούμενων κεφαλαίων είναι εύκολο να εκτελεστεί.

Εκτός από τον κοινό ορισμό των καθαρών απασχολουμένων κεφαλαίων (σύνολο περιουσιακών στοιχείων - βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις), ορισμένες εταιρείες προτιμούν να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένους τύπους περιουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων. Για παράδειγμα, οι εταιρείες που επιθυμούν να εξετάσουν μόνο τις παραδοσιακές μορφές χρηματοοικονομικού κεφαλαίου μπορούν να καθορίσουν το χρησιμοποιούμενο κεφάλαιο ως το άθροισμα των τρεχουσών ιδίων κεφαλαίων και των δανείων. Αυτό συνδυάζει ορισμένα περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις.

Μια άλλη εταιρεία μπορεί να επιθυμεί να αναλύσει πιο συγκεκριμένα τα στοιχεία του ισολογισμού. Μπορεί να ορίσει το χρησιμοποιούμενο κεφάλαιο ως το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων, συν προβλέψεις υποχρεώσεων και εξόδων, συν τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις των πιστωτών του. Πιο απλά, αυτό θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: Απασχολούμενο κεφάλαιο = μετοχικό κεφάλαιο + προ-μετοχικό κεφάλαιο + κεφάλαιο ομολογιακού δανείου + μακροπρόθεσμα δάνεια.

Καθένας από τους τύπους αυτούς προσπαθεί να προσδιορίσει και να μετρήσει τις λειτουργικές επενδύσεις σε μια επιχείρηση. Οι διακυμάνσεις των χρησιμοποιούμενων κεφαλαίων είναι εξίσου φυσικές, όπως οι διακυμάνσεις της εταιρικής διακυβέρνησης, της λογιστικής κόστους ή της γενικής επιχειρηματικής φιλοσοφίας.