α:

Οι τρέχοντες φορολογικοί νόμοι δεν επιτρέπουν τη μεγάλη πτώση των φορολογικών εσόδων για τη μεγάλη πλειοψηφία των κεφαλαιουχικών δαπανών για το έτος κατά το οποίο πραγματοποιούνται οι δαπάνες. Οι επιχειρήσεις ενδέχεται να αντιταχθούν σε τέτοιους φορολογικούς κανονισμούς, προτιμώντας να είναι σε θέση να αφαιρέσουν το πλήρες ποσό των ταμειακών τους δαπανών για όλες τις δαπάνες, είτε πρόκειται για κεφάλαια είτε για λειτουργικά.

Για φορολογικούς σκοπούς, οι κεφαλαιουχικές δαπάνες γενικά ορίζονται ως αγορά στοιχείων ενεργητικού των οποίων η χρησιμότητα ή η αξία σε μια επιχείρηση υπερβαίνει το ένα έτος. Οι λειτουργικές δαπάνες αφορούν περιουσιακά στοιχεία που αναμένεται να αγοραστούν και να χρησιμοποιηθούν πλήρως εντός της ίδιας χρήσης. Οι προμήθειες γραφείου και οι μισθοί αποτελούν δύο παραδείγματα λειτουργικών εξόδων. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι συνήθως δαπανηρότερες δαπάνες για πράγματα όπως εγκαταστάσεις, εξοπλισμός ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανήματα ή οχήματα, αλλά μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν λιγότερο ενσώματα περιουσιακά στοιχεία, όπως έρευνα και ανάπτυξη ή διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Οι λειτουργικές δαπάνες μπορούν να αφαιρεθούν πλήρως από το φόρο κατά το έτος που πραγματοποιούνται, αλλά οι κεφαλαιουχικές δαπάνες πρέπει να αποσβένονται ή να αφαιρούνται σταδιακά για μια περίοδο ετών που θεωρείται ότι αποτελούν τη ζωή του αγορασθέντος περιουσιακού στοιχείου. Διαφορετικοί τύποι περιουσιακών στοιχείων αποσβένονται σε ποσοστιαία βάση για διαφορετικές χρονικές περιόδους - τρία, πέντε ή δέκα έτη ή περισσότερο.

Είναι ευνοϊκό για τις επιχειρήσεις να είναι σε θέση να αφαιρέσουν τα έξοδα κατά το έτος κατά το οποίο συμβαίνουν. Οι περισσότερες μειώσεις μεταφράζονται σε χαμηλότερο φορολογικό λογαριασμό για το έτος, γεγονός που αφήνει περισσότερα μετρητά διαθέσιμα για την επέκταση της επιχείρησης, την πραγματοποίηση περαιτέρω επενδύσεων, τη μείωση του χρέους ή την πραγματοποίηση πληρωμών στους μετόχους.

Από τη σκοπιά της φορολογικής υπηρεσίας, δεδομένου ότι τα κεφαλαιουχικά αγαθά αγοράζουν περιουσιακά στοιχεία που εξακολουθούν να παρέχουν αξία ή εισόδημα για πολλά χρόνια πέραν του έτους αγοράς, είναι λογικό να υπάρχει ένα πολυετές φορολογικό σχέδιο. Οι αποζημιώσεις απόσβεσης μπορούν να θεωρηθούν ως μια επιχείρηση που ανακάμπτει σταδιακά το πλήρες κόστος ενός στοιχείου κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης διάρκειας ζωής του. Οι κανόνες διέπουν τον αριθμό των ετών κατά τα οποία ένα στοιχείο ενεργητικού πρέπει να αποσβεστεί. Για παράδειγμα, το υλικό ηλεκτρονικών υπολογιστών υποτιμάται συνήθως για μια περίοδο πέντε ετών, ενώ τα έπιπλα γραφείου αποσβένονται για περίοδο επτά ετών.

Το IRS έχει κάνει κάποιες παραχωρήσεις στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μέσω του τμήματος 179, το οποίο επιτρέπει 100% φορολογικές ελαφρύνσεις για κάποιες κεφαλαιουχικές δαπάνες. Υπάρχουν κανόνες σχετικά με το συνολικό ποσό που μπορεί να αφαιρεθεί για κεφαλαιουχικές δαπάνες σε ένα μόνο έτος και σχετικά με τους τύπους ιδιοκτησίας που πληρούν τις προϋποθέσεις για την έκπτωση 100%. Για παράδειγμα, μόνο η ενσώματη ακίνητη περιουσία, όχι η ακίνητη περιουσία, πληροί τις προϋποθέσεις για την έκπτωση 100%. Οι εταιρείες S δεν επιτρέπεται να μεταβιβάσουν την έκπτωση στους μετόχους εκτός αν η εταιρεία έχει καθαρό εισόδημα.Το τμήμα 179 έχει σχεδιαστεί για να είναι πρωταρχικό όφελος για τις μικρές ή τις νέες επιχειρήσεις που πρέπει να πραγματοποιήσουν ουσιαστικές δαπάνες κεφαλαίου για ανάπτυξη και ανάπτυξη.

Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι συνήθως σημαντικά χρηματικά ποσά που μειώνουν σημαντικά την ταμειακή ροή μιας επιχείρησης ή απαιτούν την ανάληψη πρόσθετου χρέους. Επειδή οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αφαιρέσουν εντελώς αυτές τις δαπάνες κατά το έτος που προκύπτουν, απαιτείται προσεκτικός προγραμματισμός, έτσι ώστε μια επιχείρηση να μην υπερκεραστεί οικονομικά μέσω κεφαλαιουχικών εξόδων.