a:

Όταν ο Ρόναλντ Ρέιγκαν ανέλαβε καθήκοντα το 1981, εισήγαγε μια ατζέντα για να προσπαθήσει να ξεκαθαρίσει τα απομεινάρια σταφυλαρίσματος που μαστίζουν το έθνος στη δεκαετία του 1970. Η στρατηγική του, που αναφέρεται ως Reaganomics, ήταν η μείωση των φόρων και των κρατικών δαπανών, προκειμένου να απελευθερωθούν περισσότερα ιδιωτικά κεφάλαια για επενδύσεις στην οικονομία. Ο Regan ακολούθησε τις υποσχέσεις της εκστρατείας και μείωσε τους ομοσπονδιακούς φόρους με τον νόμο για την οικονομική είσπραξη φόρων του 1981. Υπήρχαν ευρείες φορολογικές περικοπές, αλλά ο σημαντικότερος φορολογικός αντίκτυπος έγινε αισθητός στην ανώτατη προσωπική φορολογική κλίμακα όπου οι φορολογικοί συντελεστές μειώθηκαν κατά περισσότερο από το μισό.

Αυτή η απότομη ανακούφιση από τους φόρους ώθησε πολλούς από τους οριακά πλούσιους σε καθαρή αξία εκατομμυρίων. Η εκτεταμένη οικονομική άνθηση που ακολούθησε κατέστρεψε ακόμα περισσότερους Αμερικανούς σε κατάσταση εκατομμυριούχου. Στις 8 Μαρτίου 1985, η IRS ανακοίνωσε ότι υπήρχαν περισσότεροι από 400.000 Αμερικάνοι εκατομμυριούχοι, διπλασιασμός του αριθμού πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του Regan.

Δυστυχώς, ο Reagan δεν κατάφερε να μειώσει τις κυβερνητικές του δαπάνες ή να μειώσει σημαντικά το μέγεθος της κυβέρνησης. Κατά την ίδια περίοδο που έλαβε χώρα η έκρηξη εκατομμυριούχων, το χρέος του έθνους ήταν αερόστατο και το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών αυξήθηκε σημαντικά. Όταν ο Reagan αποχώρησε από το αξίωμα, ο νέος πρόεδρος, George H. Bush, αύξησε τους φόρους και πάλι για να καλύψει τις κυβερνητικές ελλείψεις. Η επόμενη έκρηξη του εκατομμυριούχου ήρθε με τη φούσκα του Διαδικτύου και πολλοί από τους νέους εκατομμυριούχους ήταν εκατομμυριούχοι χαρτιών μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα πριν από τη συντριβή της αγοράς.

Δείτε το σχετικό άρθρο μας,

10 βήματα για να αποσυρθούν οι εκατομμυριούχοι . Αυτή η ερώτηση απαντήθηκε από τον Andrew Beattie.