α:

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη παραγώγων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων προαίρεσης, συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, συμβάσεων ανταλλαγής και προθεσμιακών συμβάσεων. Σε αντίθεση με το απόθεμα, τα ομόλογα και τα φυσικά αγαθά, τα οποία είναι ταμειακά όργανα των οποίων η αξία καθορίζεται από την αξία συναλλαγών τους στις αγορές, τα παράγωγα αποδίδουν την αξία τους από ένα υποκείμενο περιουσιακό στοιχείο ή άλλη μεταβλητή. Υπάρχουν ακόμη παράγωγα με βάση τις καιρικές συνθήκες για ορισμένες περιοχές. Οι πιο περίπλοκοι και εξωτικοί τύποι παραγώγων διεξάγονται κατά κανόνα μέσω απευθείας μετρητών μεταξύ των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, σε αντίθεση με τα συγκεντρωτικά χρηματιστήρια.

Ο πιο συνηθισμένος και υγρός τύπος παραγώγων είναι τα δικαιώματα προαίρεσης επί μετοχών και κεφαλαίων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια ή ETF. Ένα δικαίωμα αγοράς μετοχών είναι μια σύμβαση που πωλείται από ένα συμβαλλόμενο μέρος σε άλλη και παρέχει στον αγοραστή το δικαίωμα, αλλά όχι την υποχρέωση, να αγοράζει ή να πωλεί 100 μετοχές σε συγκεκριμένη τιμή για μια χρονική περίοδο, η οποία συνήθως μετράται σε μήνες ή ημέρες. Ένας επενδυτής αγοράζει επιλογές κλήσεων για να επενδύσει σε μια αύξηση σε ένα συγκεκριμένο απόθεμα και μια επιλογή πώλησης εάν ένα απόθεμα πρόκειται να μειωθεί σε αξία.

Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης είναι ένα άλλο είδος παράγωγου που συνήθως διαπραγματεύεται. Ένα μέλλον είναι μια χρηματοοικονομική σύμβαση μεταξύ δύο μερών για την αγορά και πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου, όπως ενός φυσικού προϊόντος, σε μια μελλοντική ημερομηνία και τιμή. Οι συμβάσεις είναι ιδιαίτερα τυποποιημένες, γεγονός που τους επιτρέπει να αποτελούν αντικείμενο συναλλαγών σε συγκεντρωτικά χρηματιστήρια. Οι συμβάσεις μπορούν να διακανονιστούν φυσικά ή να εξοφληθούν σε μετρητά. Για παράδειγμα, ο πωλητής μιας σύμβασης συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης καλαμποκιού πρέπει να παραδώσει φυσικά 5, 000 μπουσούλες καλαμποκιού στον αγοραστή της σύμβασης, αν η σύμβαση κρατηθεί μέχρι τη λήξη της. Τα προθεσμιακά κεφάλαια άρχισαν ως χρηματοπιστωτικά μέσα που επέτρεπαν στους γεωργικούς παραγωγούς να αντισταθμίζουν τον κίνδυνο για διακυμάνσεις της αξίας των σιτηρών τους. Από τότε, η εμπορία συναλλάγματος επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τους δείκτες μετοχών, τα επιτόκια, τα νομίσματα και ακόμη και τα προϊόντα που σχετίζονται με τη μεταβλητότητα.