a:

Ο Steve Nison εισήγαγε τον δείκτη ανισότητας στο βιβλίο του, "Beyond Candlesticks", ως έναν τρόπο να αναλύσουμε τις μεταβολές των τιμών στα διαγράμματα των κηροπλαστών. Αυτό επιτυγχάνεται συγκρίνοντας την αγοραία τιμή με έναν κινητό μέσο όρο των τιμών της αγοράς που καθορίζεται από το χρόνο, παράγοντας μια τιμή που εκφράζεται ως ποσοστό.

Υπάρχει κάποια παραλλαγή στον υπολογισμό του δείκτη μεταξύ διαφορετικών εμπόρων σήμερα, αλλά ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους για τη δημιουργία μιας τιμής δείκτη ανισότητας είναι:

(C, X, MA)} / {Mov (C, X, MA) * 100}

Σε αυτόν τον τύπο, το Χ είναι ίσο με τον αριθμό των χρονικών περιόδων . μπορείτε επίσης να δείτε αυτό αντιπροσωπεύεται ως "n" σε μερικούς τύπους. Ο ΜΑ είναι ο τύπος του κινούμενου μέσου που χρησιμοποιείται. E μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκθετική, για παράδειγμα. Το αποτέλεσμα πολλαπλασιάζεται με το 100 για να επιστρέψει μια ποσοστιαία τιμή, αν και θα μπορούσε να ερμηνευτεί με ένα δεκαδικό κλάσμα των 1. 0.

AD:

Ορισμένοι έμποροι χρησιμοποιούν τον δείκτη ανισότητας για να αναζητήσουν τις προσεχείς περιόδους εξάντλησης. Ο δείκτης επιστρέφει μια πολύ υψηλή τιμή, γεγονός που υποδηλώνει ότι η τιμή έχει ωθηθεί πάρα πολύ μακριά και ότι δεν υπάρχουν αρκετοί έμποροι πρόθυμοι να κλείσουν τη θέση τους, προκαλώντας αντιστροφή.

Πολλοί έμποροι χρησιμοποιούν τον δείκτη ανισότητας σε συνδυασμό με άλλες τεχνικές για να αναζητήσουν αποκλίσεις και σήματα συνέχισης. Η πιο συνηθισμένη χρήση είναι να αναζητήσετε μια θέση overbought όταν ο δείκτης επιστρέφει μια τιμή μεγάλη ή ίση με το ανώτερο όριο του, ή μια θέση over -old όταν ο δείκτης επιστρέφει μια τιμή χαμηλότερη ή ίση με το χαμηλότερο όριο.

AD: