α:

Για τους σκοπούς της λογιστικής των επιχειρήσεων ή της οικονομικής διαχείρισης, οι όροι υπολειμματική αξία και τελική τιμή αναφέρονται στην ίδια έννοια. Η μόνη σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο είναι το πλαίσιο. η υπολειμματική αξία τείνει να χρησιμοποιείται σε ορισμένες περιπτώσεις και η τελική τιμή σε άλλες περιστάσεις. Ένας εύκολος τρόπος να σκεφτείτε την τερματική ή υπολειμματική αξία είναι η αναμενόμενη αξία ενός περιουσιακού στοιχείου σε κάποια μελλοντική ημερομηνία, όπως η ημερομηνία λήξης.

Διαφορικές παραμέτρους

Μπορείτε να αλλάξετε την τελική τιμή και την υπολειμματική αξία υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες είναι πιο συνηθισμένο να χρησιμοποιείτε το ένα από το άλλο. Εάν ένας επενδυτής ή αναλυτής προσπαθεί να προβλέψει τη μελλοντική αξία των ελεύθερων ταμειακών ροών σε μια επιχείρηση (βλ. Μεθόδους υπολογισμού της ελεύθερης ταμειακής ροής), είναι πιο πιθανό να αναφερθεί στην τελική αξία.

Η υπολειμματική αξία χρησιμοποιείται συνήθως για μικρότερα ή πιο συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, όπως μίσθωση αυτοκινήτου ή συγκεκριμένο κομμάτι επιχειρηματικού εξοπλισμού.

Ένας άλλος τρόπος να εξετάσουμε τη διαφορά είναι ότι η τιμή τερματισμού συνήθως αναφέρεται στην αξία ενός περιουσιακού στοιχείου ή μιας οντότητας στο τέλος μιας επενδυτικής περιόδου, ενώ η υπολειμματική αξία ή η αξία διάσωσης συνήθως αναφέρεται σε ένα περιουσιακό στοιχείο στο τέλος της ωφέλιμης ζωής του.

Μελλοντικές ταμειακές ροές και μελλοντική αξία

Οι υπολειμματικές αξίες και οι τελικές αξίες υπολογίζονται με την προεξόφληση των μελλοντικών ενοικίων ή ταμειακών ροών σε ένα περιουσιακό στοιχείο. Η υπόθεση λειτουργίας είναι ένα περιουσιακό στοιχείο που μπορεί να πωληθεί στην αγορά για την αξία των μελλοντικών αποδόσεών του, αφού ληφθεί υπόψη η μελλοντική αβεβαιότητα και ο πληθωρισμός.