α:

Οι πόροι που ανήκουν σε μια επιχείρηση μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία και τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία. Ορισμένα περιουσιακά στοιχεία θεωρούνται ρευστά, δηλαδή μπορούν να μετατραπούν σε μετρητά σχετικά γρήγορα. Άλλα στοιχεία του ενεργητικού είτε δεν μπορούν να μετατραπούν είτε δεν αναμένεται να μετατραπούν σε μετρητά. Τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να θεωρηθούν οτιδήποτε δεν ταξινομείται ως τρέχον. Ο πρωταρχικός προσδιοριστής μεταξύ του τρέχοντος και του μη κυκλοφορούντος περιουσιακού στοιχείου είναι το αναμενόμενο χρονοδιάγραμμα της χρήσης του. Τα τρέχοντα και τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία εμφανίζονται στον ισολογισμό. Εμφανίζονται ως ξεχωριστές κατηγορίες προτού αθροιστούν και συμφιλιωθούν με υποχρεώσεις και μετοχές.

Ο προσδιορισμός ενός περιουσιακού στοιχείου ως ρεύμα

Τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία αναμένεται να πωληθούν, να δανειστούν, να μισθωθούν, να καταναλωθούν ή να χρησιμοποιηθούν με άλλο τρόπο για τη δημιουργία εισοδήματος εντός ενός έτους από την ημερομηνία του ισολογισμού κύκλου εργασιών της επιχείρησης. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία διαχωρίζονται από άλλους πόρους επειδή μια εταιρεία βασίζεται στο κυκλοφορούν ενεργητικό της για να χρηματοδοτήσει τις τρέχουσες εργασίες και να πληρώσει τα τρέχοντα έξοδα. Παραδείγματα κυκλοφορούντων στοιχείων ενεργητικού σε έναν τυπικό ισολογισμό είναι τα μετρητά, οι εισπρακτέοι λογαριασμοί, τα προπληρωμένα έξοδα, τα αποθέματα και οι εμπορεύσιμοι τίτλοι.

- Ο ρόλος των μη κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων

Ο επίσημος ορισμός ενός μη κυκλοφορούντος περιουσιακού στοιχείου είναι οποιοσδήποτε πόρος που δεν αναμένεται να ανακτηθεί, δηλαδή η νομισματική αξία εξάγεται από αυτό ή δεν είναι πλέον χρήσιμη, έως και 12 μήνες μετά την ημερομηνία του ισολογισμού. Υπάρχουν ορισμένες διαφορές στη μεταχείριση των μη κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων μεταξύ του GAAP των ΗΠΑ και των ΔΠΧΠ. Παραδείγματα μη κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων περιλαμβάνουν γη, ακίνητα, εξοπλισμό κεφαλαίου, εμπορικά σήματα, μακροπρόθεσμες επενδύσεις και ακόμη και υπεραξία. Δεδομένου ότι οι πόροι αυτοί διαρκούν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, οι εταιρείες κατανέμουν το κόστος τους σε πολλά χρόνια. Αυτό βοηθά στην αποφυγή τεράστιων απωλειών κατά τη διάρκεια των ετών κατά τα οποία πραγματοποιούνται επεκτάσεις κεφαλαίου