α:

Τα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: τρέχουσες και μη τρέχουσες. Τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία είναι στοιχεία που παρατίθενται στον ισολογισμό μιας εταιρείας και αναμένεται να μετατραπούν σε μετρητά εντός ενός οικονομικού έτους. Αντίθετα με τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία είναι μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία τα οποία μια εταιρεία αναμένει να κρατήσει ένα οικονομικό έτος που δεν μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μετρητά εντός ενός έτους.

Δεδομένου ότι τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία αναμένεται να μετατραπούν σε μετρητά εντός ενός έτους, συνήθως περιλαμβάνουν μετρητά, εισπρακτέους λογαριασμούς και αποθέματα. Τα μετρητά θεωρούνται ένα κυκλοφορούν ενεργητικό, διότι μπορούν εύκολα να μετατραπούν εντός ενός έτους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή βραχυπρόθεσμου χρέους. Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί αποτελούνται από το αναμενόμενο ποσό των μετρητών που πρέπει να εισπραχθούν μέσα σε μία οικονομική χρήση. Το απόθεμα είναι ένα τρέχον περιουσιακό στοιχείο επειδή περιλαμβάνει πρώτες ύλες και έτοιμα προϊόντα που είναι άμεσα διαθέσιμα προς πώληση.

Σε αντίθεση με τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία είναι μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία τα οποία μια εταιρεία αναμένει να κατέχει περισσότερο από μία χρήση. Ορισμένα παραδείγματα μη κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων είναι τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, τα άυλα περιουσιακά στοιχεία και οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Στα πάγια περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνονται τα ακίνητα, τα σχέδια και ο εξοπλισμός που μια εταιρεία κατέχει και τα οποία δεν αναμένεται να μετατραπούν σε μετρητά μέσα σε μία χρήση.

Τα άυλα περιουσιακά στοιχεία είναι μη φυσικά περιουσιακά στοιχεία, όπως διπλώματα ευρεσιτεχνίας και πνευματικά δικαιώματα. Θεωρούνται ως μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία επειδή παρέχουν αξία σε μια εταιρεία αλλά δεν μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε μετρητά εντός ενός έτους. Μακροπρόθεσμες επενδύσεις, όπως ομόλογα και χαρτονομίσματα, θεωρούνται μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία επειδή μια εταιρεία συνήθως κατέχει αυτά τα στοιχεία ενεργητικού στον ισολογισμό της για περισσότερο από μία χρήση.