Σε οποιαδήποτε συναλλαγή μεταξύ αγοραστή και πωλητή, η αρχική τιμή που καταβάλλεται ως αντάλλαγμα για ένα προϊόν ή υπηρεσία θα θεωρηθεί ως βάση κόστους.

Όσον αφορά τους τίτλους και τα σχετικά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, ο καθορισμός της βάσης αρχικού κόστους για μία μόνο αρχική αγορά είναι πολύ απλή. Ωστόσο, όπως συνήθως συμβαίνει στην περίπτωση των επενδύσεων, μπορεί να υπάρξουν μεταγενέστερες αγορές και πωλήσεις, καθώς ο επενδυτής λαμβάνει αποφάσεις για την εφαρμογή συγκεκριμένων στρατηγικών συναλλαγών και τη μεγιστοποίηση του δυναμικού κέρδους για να επηρεάσει ένα συνολικό χαρτοφυλάκιο. Ρίξτε μια σειρά από άλλα θέματα που μπορούν να επηρεάσουν το κόστος και το θέμα του ακριβούς υπολογισμού για προσωπικά αρχεία και φορολογικούς σκοπούς μπορεί να γίνει πιο περίπλοκο.

AD:

Τι είναι η Βάση κόστους;

Η βάση κόστους αρχίζει ως αρχική αξία ενός περιουσιακού στοιχείου για φορολογικούς σκοπούς, η οποία αρχικά είναι η πρώτη τιμή αγοράς. Καθώς ο χρόνος κινείται προς τα εμπρός, αυτή η βάση κόστους θα προσαρμόζεται στις οικονομικές και εταιρικές εξελίξεις, όπως οι διαφορές αποθεμάτων, τα μερίσματα και οι επιστροφές κεφαλαίου. Το τελευταίο είναι συνηθισμένο με ορισμένες επενδύσεις όπως οι Master Limited Partnerships (MLP).

AD:

Η βάση κόστους χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του συντελεστή φόρου κεφαλαιουχικών κερδών, που ισούται με τη διαφορά μεταξύ του κόστους βάσης του περιουσιακού στοιχείου και της τρέχουσας αγοραίας αξίας. Φυσικά, το ποσοστό αυτό ενεργοποιείται όταν πωλείται ένα περιουσιακό στοιχείο ή πραγματοποιείται το κέρδος ή η ζημία. Η φορολογική βάση εξακολουθεί να ισχύει για τα μη πραγματοποιηθέντα κέρδη ή ζημίες όπου κατέχεται ασφάλεια αλλά δεν έχει πωληθεί επισήμως, αλλά οι φορολογικές αρχές θα απαιτήσουν προσδιορισμό του ποσοστού κεφαλαιουχικών κερδών, το οποίο μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο. Αυτό είναι γνωστό και ως «φορολογική βάση» και θα περιγραφεί λεπτομερέστερα παρακάτω.

AD:

Πώς υπολογίζεται;

Για άλλη μια φορά, η βάση κόστους κάθε επένδυσης είναι ίση με την αρχική τιμή αγοράς ενός περιουσιακού στοιχείου.Κάθε επένδυση θα ξεκινήσει με αυτό το καθεστώς και αν καταλήξει να είναι η μόνη αγορά, ο καθορισμός του κόστους είναι τόσο απλό όσο η τήρηση ενός αρχείου για το ποια ήταν η αρχική τιμή αγοράς. επιτρέπεται να συμπεριλαμβάνεται το κόστος ενός εμπορίου, όπως μια προμήθεια για το εμπόριο μετοχών.Αυτό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της ενδεχόμενης τιμής πώλησης

Μόλις πραγματοποιηθούν οι επόμενες αγορές, είναι αναγκαία η παρακολούθηση κάθε ημερομηνίας αγοράς και αξίας Για φορολογικούς σκοπούς, η μέθοδος που χρησιμοποιείται από την υπηρεσία εσωτερικού εισοδήματος (IRS) είναι η πρώτη, πρώτη, ή η FIFO για όσους είναι εξοικειωμένοι με τη μέθοδο εντοπισμού των αποθεμάτων για επιχειρήσεις, με άλλα λόγια, όταν πραγματοποιείται πώληση, η βάση κόστους η αρχική αγορά θα χρησιμοποιηθεί αρχικά και θα ακολουθήσει μια εξέλιξη μέσω του ιστορικού αγοράς ας υποθέσουμε ότι ο Lawrence αγόρασε 100 μετοχές της XYZ για $ 20 ανά μετοχή τον Ιούνιο και στη συνέχεια κάνει μια επιπλέον αγορά 50 μετοχών XYZ το Σεπτέμβριο για $ 15 ανά μετοχή. Εάν πώλησε 120 μετοχές, η βάση κόστους με τη μέθοδο FIFO θα ήταν (100 x 20 $ / μετοχή) + (20 x 15 $ / μετοχή) = 2, 300 ευρώ.

Η μέθοδος μέσου κόστους μπορεί επίσης να εφαρμοστεί και αντιπροσωπεύει απλώς το συνολικό ποσό των μετοχών που αγοράσατε σε δολάρια διαιρούμενο με το συνολικό αριθμό των μετοχών που αγοράστηκαν. Εάν ο Lawrence πώλησε 120 μετοχές, το μέσο κόστος θα ήταν 120 x [(100 x 20 $ / μετοχή) + (50 x 15 $ / μετοχή)] / 150 = 2, 200 ευρώ.

Οι δημοσιεύσεις του IRS, όπως η έκδοση 550 βοηθήστε έναν επενδυτή να μάθει ποια μέθοδος ισχύει για ορισμένες κινητές αξίες. Διαφορετικά, ένας λογιστής μπορεί να σας βοηθήσει να καθορίσετε την καλύτερη πορεία δράσης. Υπάρχουν επίσης διαφορές μεταξύ των τίτλων, αλλά η βασική ιδέα για το τι ισχύει η τιμή αγοράς. Τα περισσότερα παραδείγματα καλύπτουν τα αποθέματα. Τα ομόλογα είναι κάπως μοναδικά δεδομένου ότι η τιμή αγοράς πάνω ή κάτω από την ισοτιμία πρέπει να αποσβεστεί μέχρι τη λήξη τους. Για τα αμοιβαία κεφάλαια, τα κέρδη πρέπει να καταβάλλονται ετησίως στους μετόχους, γεγονός που προκαλεί μια φορολογητέα πράξη σε φορολογητέους (μη επιλεγμένους) λογαριασμούς. Όλα τα ποσά θα παρακολουθούνται από θεματοφύλακα ή θα παρέχονται οδηγίες από την εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων.

Γιατί είναι σημαντική η Βάση κόστους;

Η ανάγκη παρακολούθησης της βάσης κόστους μιας επένδυσης απαιτείται κυρίως για φορολογικούς σκοπούς. Χωρίς αυτήν την απαίτηση, υπάρχει μια σοβαρή υπόθεση που πρέπει να γίνει ότι οι περισσότεροι επενδυτές δεν θα ασχοληθούν με τη διατήρηση τέτοιων λεπτομερών αρχείων. Και επειδή οι φόροι επί των κεφαλαιουχικών κερδών μπορεί να είναι τόσο υψηλοί όσο τα συνηθισμένα επιτόκια (στην περίπτωση του συντελεστή του βραχυπρόθεσμου φόρου κεφαλαιουχικών κερδών), πληρώνει για να τους ελαχιστοποιήσει εάν είναι δυνατόν. Η κατοχή εγγύησης για περισσότερο από ένα χρόνο θα σημαίνει ότι οποιοδήποτε κεφαλαιουχικό κέρδος πληροί τις προϋποθέσεις για μακροπρόθεσμο καθεστώς, το οποίο είναι πολύ χαμηλότερο από τα συνηθισμένα επιτόκια και μειώνεται με βάση τα επίπεδα εισοδήματος.

Εκτός από την απαίτηση του IRS να αναφέρει κεφαλαιακά κέρδη, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς έχει πραγματοποιηθεί μια επένδυση με την πάροδο του χρόνου. Οι αξιοσέβαστοι επενδυτές γνωρίζουν τι έχουν πληρώσει για μια ασφάλεια και πόσο στους φόρους θα πρέπει να πληρώσουν αν το πουλήσουν. Η παρακολούθηση κερδών και απωλειών με την πάροδο του χρόνου χρησιμεύει επίσης ως scorecard για έναν επενδυτή και τον αφήνει να γνωρίζει αν οι στρατηγικές συναλλαγών καταλήγουν να είναι απλά κερδοφόρες ή επικερδείς με την πάροδο του χρόνου. Μια σταθερή σειρά απωλειών μπορεί να υποδηλώνει την ανάγκη επανεξέτασης της επενδυτικής στρατηγικής.

Πιο περίπλοκα παραδείγματα

Ο υπολογισμός της βάσης κόστους γίνεται πολύ πιο περίπλοκος ως αποτέλεσμα των εταιρικών ενεργειών. Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει στοιχεία όπως προσαρμογή για διαχωρισμούς μετοχών και λογιστική για ειδικά μερίσματα, διανομές κεφαλαίου, καθώς και δραστηριότητα συγχωνεύσεων και εξαγορών και εταιρικές εξαγορές. Η διάσπαση των μετοχών, όπως είναι η διαίρεση δύο προς ένα όταν μια εταιρεία εκδίδει ένα επιπλέον μερίδιο για κάθε μετοχή που κατέχει ένας επενδυτής, δεν αλλάζει τη βάση του συνολικού κόστους. Αλλά αυτό σημαίνει ότι το κόστος ανά μετοχή διαιρείται με δύο, ή όποια και αν είναι η σχέση ανταλλαγής μετοχών καταλήγει να είναι.

Σύμφωνα με την CCH Capital Changes, μια κορυφαία αρχή που βοηθά την IRS και τους επενδυτές να παρακολουθήσουν το κόστος για τις εταιρικές πράξεις, υπάρχουν πάνω από 1 εκατομμύριο δραστηριότητες εταιρικής δράσης κάθε χρόνο. Ο προσδιορισμός του αντίκτυπου των εταιρικών πράξεων δεν είναι υπερβολικά περίπλοκος, αλλά μπορεί να απαιτήσει συσχετιστικές δεξιότητες, όπως εντοπισμός εγχειριδίου CCH από τοπική βιβλιοθήκη ή επικεφαλίδα στον ιστότοπο της εταιρείας για τις σχέσεις με τους επενδυτές.Αυτές οι πηγές παρέχουν συνήθως πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη δραστηριότητα συγχωνεύσεων και εξαγορών.

Όταν μια εταιρεία που έχετε στην κατοχή σας αποκτάται από άλλη εταιρεία, η απορροφώσα εταιρεία θα εκδώσει είτε μετοχές, μετρητά είτε συνδυασμό των δύο για να ολοκληρώσει την αγορά. Οι πληρωμές για μετρητά θα έχουν ως αποτέλεσμα να χρειαστεί να πραγματοποιήσουν ένα μέρος κέρδους και να πληρώσουν φόρους γι 'αυτό. Η έκδοση μετοχών πιθανόν να κρατήσει κεφαλαιακά κέρδη ή ζημίες ως μη πραγματοποιηθέντα, αλλά θα είναι απαραίτητο να παρακολουθήσετε το νέο κόστος. Οι εταιρείες παρέχουν καθοδήγηση σχετικά με τα ποσοστά και τις κατανομές. Αυτό συμβαίνει επίσης όταν μια εταιρεία σπρώχνει μια διαίρεση στη δική της νέα εταιρεία. Ορισμένες από τις φορολογικές δαπάνες θα πάνε με τη νέα επιχείρηση και θα είναι απαραίτητο για τον επενδυτή να καθορίσει το ποσοστό που θα παράσχει η εταιρεία.

Όταν πρόκειται για τίτλους που κληρονομούνται από ένα μέλος της οικογένειας ή άλλο άτομο που πέθανε, η βάση κόστους αλλάζει όταν περάσει το άτομο. Το κέρδος (ή η απώλεια, που μπορεί να συμβεί στην περίπτωση μιας κάτω αγοράς) επίσης αυτομάτως χαρακτηρίζεται ως μακροπρόθεσμο κέρδος. Από την άποψη των τίτλων που σας προμηθεύει άλλο άτομο, η αρχική φορολογική βάση παραμένει με την ασφάλεια. Η μόνη εξαίρεση είναι εάν η βάση κόστους βρίσκεται σε απώλεια κατά την εμφάνιση του δώρου. Εάν συμβαίνει αυτό, το φορολογικό κόστος μπορεί να μειωθεί.

Πώς να το κρατάτε απλό

Πολλές μέθοδοι μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας και του χρόνου που απαιτείται για την παρακολούθηση του κόστους. Οι εταιρείες προσφέρουν σχέδια επανεπένδυσης μερίσματος (DRIPs), τα οποία επιτρέπουν τη χρήση μερισμάτων για την αγορά πρόσθετων μετοχών στην επιχείρηση. Εάν είναι δυνατόν, διατηρήστε τα προγράμματα αυτά σε έναν ειδικευμένο λογαριασμό, όπου δεν χρειάζεται να παρακολουθείτε τα κεφαλαιακά κέρδη και ζημίες. Κάθε νέα αγορά DRIP έχει ως αποτέλεσμα μια νέα φορολογική παρτίδα. Το ίδιο ισχύει και για τα προγράμματα αυτόματης επανεπένδυσης, όπως η επένδυση $ 1, 000 κάθε μήνα από έναν λογαριασμό ελέγχου. Οι νέες αγορές συνεπάγονται πάντα νέες φορολογικές παρτίδες.

Η διατήρηση καλών αρχείων μπορεί επίσης να συμβάλει στην απλοποίηση των ζητημάτων. Οι μεγάλοι μεσίτες και θεματοφύλακες πρέπει να παρακολουθούν το κόστος και να κρατούν τα πάντα ηλεκτρονικά για να έχουν πρόσβαση οι επενδυτές. Οι επενδυτές μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν το Excel στο σπίτι και να φυλάσσουν αντίγραφα των εμπορικών επιβεβαιώσεων, τα οποία μπορούν να επιστρέψουν πολλά χρόνια στην αρχική ημερομηνία αγοράς.

Κατώτατη γραμμή

Η έννοια της βάσης κόστους είναι βασικά απλή, αλλά μπορεί να γίνει περίπλοκη από πολλές απόψεις. Η βάση του κόστους παρακολούθησης απαιτείται για φορολογικούς σκοπούς αλλά και για την παρακολούθηση και τον προσδιορισμό της επιτυχίας των επενδύσεων. Το κλειδί της επιτυχίας όσον αφορά την παρακολούθηση του κόστους είναι η διατήρηση καλών αρχείων και η απλούστευση της επενδυτικής στρατηγικής όπου είναι δυνατόν.