Η απασχόληση στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκεται σε κάποια από τα καλύτερα επίπεδα από τότε που ξεκίνησε η μεγάλη ύφεση. Το πρόβλημα είναι ότι οι θέσεις εργασίας δεν ακολουθούν τη θετική τάση. Στην πραγματικότητα, βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα τους σε περισσότερα από 100 χρόνια. Το 1983, όταν καταρτίστηκαν για πρώτη φορά συγκρίσιμα στοιχεία για την ένωση, υπήρχαν 17,7 εκατομμύρια συνδικαλιστές ή το 20,1% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Το 2014, ο αριθμός τους είχε μειωθεί σε 14,6 εκατομμύρια άτομα, που είναι μόνο το 11,1% των μισθωτών.

AD:

Είναι πιθανόν αυτή η τάση να συνεχιστεί ή είναι καλύτερες μέρες μπροστά; Δυστυχώς, ο ορίζοντας δεν είναι τόσο φωτεινος. Καθώς η νεότερη γενιά της Χιλιετίας αρχίζει να φτάνει στο εργατικό δυναμικό, όλο και λιγότεροι επιλέγουν θέσεις εργασίας σε συνδικάτα. Το 2014, μόνο το 4% των απασχολουμένων 16-24 ετών εργαζόταν σε συνδικαλιστικές θέσεις εργασίας. ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 25-34 ετών ήταν μικρότερος από 10%.

Γιατί οι νέοι επιλέγουν να μεταπηδούν σε θέσεις εκτός ένωσης όταν αποφοιτούν από γυμνάσιο ή κολέγιο; Υπάρχουν πολλοί παράγοντες, αλλά τα τέλη που χρεώνουν τα συνδικάτα δεν βοηθούν. Όταν ήδη δίνετε περίπου το 25% του μισθού σας στην κυβέρνηση, η απόκτηση πρόσθετου ποσοστού δύο έως τεσσάρων τοις εκατό σε συνδικαλιστικά τέλη δεν είναι ελκυστική. Τα εξαντλημένα συνταξιοδοτικά ταμεία μειώνουν επίσης την έκκληση των εργατικών συνδικάτων.

AD:

Γιατί μερικές βιομηχανίες έχουν συνδικάτα ενώ άλλες δεν το κάνουν;

Ακόμη και με όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα συνδικάτα, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο μέρος των κυβερνητικών υπαλλήλων, ακόμη και αν το μερίδιό τους στις θέσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα έχει μειωθεί δραματικά. Αλλά γιατί ορισμένες βιομηχανίες λειτουργούν από συνδικάτα ενώ άλλες δεν είναι; Τα συνδικάτα δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους σε ορισμένες βιομηχανίες να αποκτήσουν ίσους μισθούς, οφέλη, κανόνες του χώρου εργασίας και πολλά άλλα. Τώρα ας εξετάσουμε το πακέτο μίσθωσης για κάποιον σε μια εταιρεία τεχνολογίας. Οι πιθανότητες είναι αρκετά καλές που τους δίνεται ένας υψηλότερος μέσος όρος μισθών, εξαιρετικά οφέλη και ίσως μερίδιο μετοχών της εταιρείας. Εξαιτίας αυτού, δεν υπάρχει προφανής ανάγκη να συνδικαλιστούν. (Δείτε επίσης Περισσότερα Μπόνους και Λιγότερες Αύξηση Επηρεάζουν τους Εργαζόμενους . )

AD:

Ποιες είναι οι κορυφαίες συνδικαλιστικές βιομηχανίες που έμειναν στην Αμερική;

Αν και τα συνδικάτα, ως σύνολο, έχουν δει ότι ο αριθμός τους συρρικνώνεται τις τελευταίες δεκαετίες, εξακολουθούν να είναι πολύ σημαντικοί για ορισμένες βιομηχανίες. Εδώ είναι μερικοί που εξακολουθούν να διευθύνονται από ένα συνδικαλιστικό εργατικό δυναμικό.

Εκπαιδευτικοί

Η Εθνική Ένωση Εκπαίδευσης (NEA) των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η μεγαλύτερη ένωση στη χώρα με περισσότερα από 3 εκατομμύρια μέλη. Εκπροσωπεί καθηγητές δημοσίων σχολείων, αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, μέλη διδασκόντων ανώτερης εκπαίδευσης, εργαζόμενους στην εκπαίδευση, διοικητικούς υπαλλήλους, συνταξιούχους εκπαιδευτικούς και ακόμη και σπουδαστές που εργάζονται για να γίνουν εκπαιδευτικοί. Η ΝΕΑ ιδρύθηκε το 1857 με 100 μέλη. το 1966 συγχωνεύθηκε με την Αμερικανική Ένωση Καθηγητών.

Το 1916 η Αμερικανική Ομοσπονδία Καθηγητών (AFT) ιδρύθηκε από οκτώ καθηγητές του Σικάγου. Εντός των πρώτων τεσσάρων ετών, η οργάνωση αυξήθηκε σε 174 μέλη. Μεταξύ του Α 'και Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ένωση αγωνίστηκε να δημιουργήσει νόμους κατοχής για τους εκπαιδευτικούς. Το 1954, το AFT διαδραμάτισε βασικό ρόλο στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων όταν υπέβαλε μια σύντομη επιστολή για την υπόθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου, Brown vs. Topeka Board of Education. Σήμερα το AFT αριθμεί περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια μέλη και είναι ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα στη χώρα.

Χαλυβουργεία

Στις 17 Ιουνίου 1936 δημιουργήθηκε η Οργανωτική Επιτροπή των Χαλυβουργών και στη συνέχεια στις 7 Μαρτίου 1937 η ένωση υπέγραψε την πρώτη σύμβασή της με την Carnegie-Illinois Steel παρέχοντας στους εργαζόμενους εγγυημένα 5 δολάρια ανά ημέρα μισθούς και παροχές . Το 1942, η Οργανωτική Επιτροπή Εργάτων Χάλυβα έγινε η United Steelworkers of America. Σήμερα η ένωση είναι 1. 3 εκατομμύρια μέλη ισχυρή και περιλαμβάνει όχι μόνο χάλυβα, αλουμίνιο και άλλους μεταλλικούς εργάτες, αλλά και καουτσούκ, πετρελαίου και χημικών φυτών, χαρτοπολτού και εργατών δασοκομίας και πολλά άλλα. Έχει μέλη στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Καραϊβική.

Οι υπάλληλοι των δημόσιων υπηρεσιών

Η αμερικανική ομοσπονδία κρατικών, δημοτικών και δημοτικών υπαλλήλων (AFSCME) είναι η μεγαλύτερη ένωση των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα. Με περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια ενεργά και συνταξιούχα μέλη, αποτελείται από νοσηλευτές, εργαζόμενους παιδικής φροντίδας, EMTs, αξιωματικούς διόρθωσης, εργαζόμενους σε αποχέτευση και πολλά άλλα. Η AFSCME ιδρύθηκε το 1932 κατά τη Μεγάλη Ύφεση. Οι διοργανωτές ελπίζουν όχι μόνο να βελτιώσουν αλλά και να διαδώσουν το σύστημα δημόσιας υπηρεσίας σε εθνικό επίπεδο.

Υπάρχει επίσης η Διεθνής Ένωση Υπαλλήλων Υπηρεσιών (SEIU), η δεύτερη μεγαλύτερη ένωση δημόσιων υπηρεσιών της χώρας. Έχει πάνω από 2 εκατομμύρια μέλη, τα μισά από τα οποία είναι τοπικοί και κρατικοί κυβερνητικοί εργαζόμενοι, πάροχοι παιδικής μέριμνας, οδηγοί λεωφορείων και υπάλληλοι δημόσιων σχολείων.

Auto Workers

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται συνδικάτα, ο πρώτος που έρχεται στο μυαλό είναι οι United Auto Workers (UAW). Αυτό που πολλοί μπορεί να μην γνωρίζουν είναι ότι το UAW δεν είναι μόνο για τους εργάτες αυτοκινήτων. Η ένωση αποτελείται επίσης από υπαλλήλους στον τομέα της αεροδιαστημικής, της γεωργίας, της υγειονομικής περίθαλψης και άλλων. Σήμερα, το UAW έχει πάνω από 390.000 ενεργά μέλη και 600.000 συνταξιούχους. Μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων, έχει θεσπίσει το πρώτο πρόγραμμα ασφάλισης υγείας που καταβάλλεται από εργοδότες για τους βιομηχανικούς εργαζόμενους, τις διατάξεις περί ασφάλειας εργασίας και εισοδήματος, καθώς και τα επιδόματα κόστους ζωής, καθώς και πολλές άλλες συμφωνίες ορόσημο για τα μέλη του.

Ηλεκτρολόγοι

Το 1891, πολύ σύντομα μετά την έναρξη των αμερικανικών σπιτιών, άρχισε να λειτουργεί η Διεθνής Αδελφότητα Ηλεκτρικών Εργαζομένων (IBEW). Στο αποκορύφωμά της το 1972, ο οργανισμός είχε πάνω από 1 εκατομμύριο μέλη, αλλά υπέστη μεγάλη αποτυχία όταν τα δικαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών την ανάγκαζαν να διαχωρίσει από την AT & T. Σήμερα, το IBEW έχει πάνω από 775.000 ενεργά και συνταξιούχα μέλη. Εκτός από τη διαπραγμάτευση των αμοιβών, παροχών και δικαιωμάτων, το IBEW θέσπισε τα Εθνικά Πρότυπα Μαθητείας για τη Βιομηχανία Ηλεκτρολόγων Κατασκευών, η οποία εκπαιδεύει τους ηλεκτρολόγους εργαζομένους στις νέες τεχνολογίες.Αυτό βοηθά τους εργαζόμενους να κερδίζουν τα προς το ζην, ενώ μαθαίνουν νέα πράγματα στο εμπόριο τους. (Δείτε επίσης Ενώσεις: βοηθούν ή τραυματίζουν τους εργαζόμενους;)

Η κατώτατη γραμμή

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο αριθμός των εργατών του συνδικάτου συρρικνώνεται. Παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του συνδικάτου εξακολουθούν να καταβάλλουν υψηλούς μισθούς, τα εξαντλημένα συνταξιοδοτικά ταμεία, καθώς και τα υψηλά τέλη, αναγκάζουν τους νεότερους εργαζομένους να σκεφτούν δύο φορές για το πού να ξεκινήσουν τη σταδιοδρομία τους, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετές βιομηχανίες στις οποίες τα συνδικάτα παίζουν σημαντικό ρόλο.