Οι σπουδαίοι επενδυτές τείνουν να βρουν ένα πράγμα που είναι εξαιρετικά καλό και να τηρούν. Ο Donald Trump έχει ακίνητη περιουσία, ο Warren Buffett έχει μετοχές αξίας και ο Jesse Livermore γνώρισε δυναμική. Ο Thomas Rowe Price, νεώτερος, κατέκτησε ένα νέο είδος επένδυσης με κάθε νέα αγορά που αντιμετώπισε - και το έκανε για να κάνει χρήματα για τους πελάτες του και όχι για τον εαυτό του. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε την οραματιστική καριέρα του Thomas Rowe Price.

Η τιμή ήταν ένας χημικός με την κατάρτιση, αλλά βρήκε το δόλωμα της χρηματοδότησης πάρα πολύ για να αντισταθεί.

Μετά από ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ως χημικός και δύο ψευδείς ξεκινά από τα χρηματιστήρια που πήγαν κάτω, η Price βρήκε σταθερή δουλειά στο Mackubin, Goodrich & Company (τώρα Legg Mason (NYSE: LM

LMLegg Mason Inc38 97 + 0. Δημιουργήθηκε με το Highstock 4. 2. 6

)). Έκανε το δρόμο του για να γίνει ο επικεφαλής επενδυτής της εταιρείας, παρόλο που ήταν σε διαρκή διένεξη με τη διοίκηση της εταιρείας.

AD:

Φτηνές λειαντικές, η Price δεν θέλησε να παράγει έρευνες για τα αποθέματα που εκδίδει η εταιρεία, βλέποντάς την για σύγκρουση συμφερόντων. Η τιμή θεωρείται επενδυτική συμβουλή πρέπει να προσφέρεται έναντι αμοιβής και να μην συνοδεύεται μαζί με προμήθειες. Προσπαθούσε επίσης να πείσει τους προϊσταμένους του να δοκιμάσουν την στρατηγική του για την επένδυση στην ανάπτυξη και η αντίστασή τους τελικά οδήγησε να φύγει για να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση το 1937. Η καρδιά της στρατηγικής της επενδυτικής στρατηγικής για την ανάπτυξη του μετοχικού κεφαλαίου της Price ήταν η πεποίθηση ότι τα αποθέματα ήταν σαν τους ανθρώπους: πέρασαν από τις φάσεις της ζωής. Για τα αποθέματα, οι φάσεις ήταν ανάπτυξη, ωριμότητα και πτώση. Η τιμή είδε ότι τα αποθέματα στο στάδιο ανάπτυξης θα προσφέρουν τις καλύτερες αποδόσεις των τριών σταδίων. Αυτή ήταν μια μεγάλη ιδέα σε μια εποχή που τα παλαιά σιδηροδρομικά, ατσάλινα, πετρελαιοειδή και άλλα αποθέματα μπλε τσιπ ήταν το θεμέλιο της σχεδόν κάθε επενδυτικής στρατηγικής. Η συνεργασία με δύο συνεργάτες, η Price άρχισε να ψάχνει για νέες εταιρείες με μεγάλο δυναμικό κερδοφορίας. Στις δύσκολες στιγμές της δεκαετίας του '30, επέλεξε μεγάλες εταιρείες όπως τα μεγάλα αποθέματα σιδηροδρόμων και ναυτιλιακών εταιρειών, επειδή είδε αυτές τις εταιρείες της βιομηχανίας ηλιοβασιλέματος να χτυπούν την κορυφή των εισοδημάτων και να εισέρχονται στο γήρας τους. Ήταν, ωστόσο, πρόθυμος να πάρει την ανάπτυξη από τις ώριμες βιομηχανίες κλώτρωντας τα τμήματα με νέα προϊόντα όπως τα πλαστικά και τον κλιματισμό. Δυστυχώς, πολλές από αυτές τις εταιρείες ωριμάζονταν πρόωρα από εξωτερικούς παράγοντες όπως η βαριά κυβερνητική ρύθμιση και ο νομοθετικός κίνδυνος - αυτή ήταν η εποχή του Νέου Deal.

Τελειοποίηση της φόρμουλας

Χρειάστηκαν χρόνια για να τραγουδήσουμε πριν η Price είχε τη σωστή φόρμουλα για την επενδυτική αλχημεία. Πρόσθεσε νέα κριτήρια για τα αναπτυξιακά αποθέματα: έπρεπε να είναι σε βιομηχανίες με ελάχιστη κυβερνητική ρύθμιση, να στερούνται ανταγωνισμού και να παράγουν ένα ανώτερο προϊόν. Αλλά πάνω από όλα, η Price ήταν απολύτως σταθερή στα κέρδη.Δεν θα αγόραζε χωρίς κέρδη αυξήσεις τουλάχιστον κατά 100% τα τελευταία 10 χρόνια. Price και οι συνεργάτες του επικεντρώθηκαν στην εύρεση καλών εταιρειών από νωρίς και στη διατήρησή τους, εφόσον τα κέρδη συνέχισαν να αυξάνονται. Αν αυτές οι εταιρείες έδειξαν σημάδια ωρίμανσης, η Price θα πωλούσε.

Η δημιουργία του Ταμείου χωρίς Φορτίο

Η τιμή προκάλεσε μεγάλες αποδόσεις μέχρι το 1950, αλλά ήθελε να επεκταθεί για να χειριστεί μικρότερους λογαριασμούς για μικρότερους επενδυτές. Υπενθυμίζοντας την πρόωρη δυσπιστία του στις προμήθειες, η Price δημιούργησε το T. Rowe Growth Stock Fund. Ήταν ένα αμοιβαίο κεφάλαιο χωρίς φορτίο χωρίς προμήθειες πωλήσεων και τέλος εξόφλησης 1% για την ενθάρρυνση μακροχρόνιας κατοχής. Σε αντάλλαγμα, η εταιρία Price απέφυγε το κόστος της πρόσληψης μιας δύναμης πωλήσεων για να μαστίζει τα μερίδια του αμοιβαίου κεφαλαίου. Ωστόσο, η τιμή συχνά θα ελέγχει τα θέματα πριν τα βάλει στο ταμείο. Θα αγοράσει για τον εαυτό του, στη συνέχεια τη σύζυγό του και στη συνέχεια να τα βάλει στο ταμείο. Αυτό είναι παράνομο στις μέρες μας και πιθανότατα θα τον είχε χρεώσει από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) για το μπροστινό τρέξιμο, αλλά ήταν η εκδοχή της Price να τρώει τη δική σας τροφή για σκύλους. Η στρατηγική της τιμής διατηρήθηκε υπερβαίνοντας τη γενική αγορά και κέρδισε την προσοχή των χρημάτων των συνταξιοδοτικών ταμείων. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία ήταν μια σχετικά νέα δύναμη στην αγορά και μεταφέρθηκαν στα στελέχη με τα καλύτερα ρεκόρ. Με το κορυφαίο ταμείο χωρίς φόρους στη βιομηχανία, όλο και περισσότερα χρήματα διοχετεύονταν στην επιχείρηση. Η τιμή μετέτρεψε την τριμελή συνεργασία της σε μια κατάλληλη εταιρεία και μεγάλωσε για να ταιριάξει με τις εισροές.

Πλημμύρες σύννεφοι οι ορίζοντες

Δυστυχώς, η ίδια η διάδοση της στρατηγικής του σε άρθρα και φυλλάδια, σε συνδυασμό με τα αστραπιαία του αποτελέσματα, έφεραν άλλους στον κύκλο των επενδύσεων ανάπτυξης. Αυτή η ανάγκασε την τιμή να εξετάσει τις μικρότερες εταιρείες νωρίτερα στον κύκλο ανάπτυξης, με την ελπίδα να προχωρήσει στον ανταγωνισμό. Η οικονομία είχε επίσης αρχίσει να αλλάζει. με το πρότυπο χρυσού εγκαταλειμμένο, η Price έχασε την πίστη της στην ικανότητα των μετοχών ανάπτυξης να ξεπεράσουν τον πληθωρισμό. Ανησυχώντας περισσότερο για τον πληθωρισμό και χρειάζονται περισσότερη ανάπτυξη για να το ξεπεράσει, η Price ξεκίνησε το Ταμείο New Horizon, με στόχο την επιλογή των καλύτερων μικρών εταιρειών πολύ καιρό πριν να αναγνωριστούν ως παραδοσιακά αποθέματα ανάπτυξης. Ονομάστηκε «Οριζόντιο Ταμείο», διότι έμεινε πίσω από την αγορά για δύο χρόνια, αλλά χτύπησε το άλμα το 1965, ανεβαίνοντας το 44%, ενώ το S & P 500 διαχειριζόταν μόνο το 12%. Στην πραγματικότητα, το Ταμείο New Horizon συγκέντρωσε την καλύτερη απόδοση του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων για 10 χρόνια. Το νέο ενδιαφέρον για ακόμη και τα πιο επικίνδυνα αναπτυξιακά αποθέματα έστειλε τα κέρδη πολλαπλάσια υψηλότερα και υψηλότερα στις πιθανές αγορές, ανησυχώντας για τη χρόνια ανησυχητική τιμή. Η λατρεία των επιδόσεων έσπρωξε θεμελιώδη στοιχεία στη γωνία και άρχισε να πηδάει στην ορμή, οδηγώντας την αγορά επικίνδυνα σε υψηλά επίπεδα.

Μια νέα εποχή Τελικά, η Price είδε ότι ακόμη και τα αποθέματα ανάπτυξης σε πρώιμο στάδιο δεν θα αρκούσαν για να αποτρέψουν τον πληθωρισμό. Αλλάζει τη στρατηγική του και πιέζει για ένα αμοιβαίο κεφάλαιο αντιστάθμισης του πληθωρισμού το οποίο θα επιβαρύνει τα εμπορεύματα. Αλλά η Price δεν ήταν πλέον ο κύριος συνεργάτης σε μια μικρή εταιρική σχέση - τώρα ήταν διαχειριστής κεφαλαίων σε μια μεγάλη εταιρία.Η λειαντικότητα της Τιμής και η έλλειψη τακτικής δεν βοήθησαν τα πράγματα, οπότε το ταμείο του ξεκίνησε αργά. Ονομάστηκε το Ταμείο της Νέας Εποχής. Και πάλι, ήταν ένας αργός εκκινητής έως ότου η τιμή Stagflation περίμενε να χτυπήσει. Στη συνέχεια, η Price ήταν ξανά στην πρώτη γραμμή της αγοράς, κερδίζοντας πολλά από τα κεφάλαια που είχε βοηθήσει στην εταιρεία.

SEE: Οι μεγαλύτεροι επενδυτές

Η κατώτατη γραμμή Η νέα εποχή ήταν η τελική καινοτομία της Price. Πέθανε το 1983, ακριβώς όπως διαμορφώθηκε μια αγορά ταύρων. τα πρώην κεφάλαια και η εταιρεία του θα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή αυτής της κατηγορίας. Η τιμή είχε ένα δώρο για να δει γύρω από την επόμενη καμπύλη και τη νοημοσύνη για να προσαρμόσει την επενδυτική της στρατηγική για το επόμενο, ενώ οι περισσότεροι από τους συναδέλφους τους διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων αντιδρούσαν αργότερα. Πήγε μετά από την ανάπτυξη όταν η Wall Street ζήτησε ασφάλεια, μετατράπηκε σε μικρές εταιρείες ανάπτυξης όταν η Wall Street ξεκίνησε στις μεγάλες και πήγε σε εμπορεύματα και αντισταθμίσεις πληθωρισμού όταν η Wall Street συσσωρεύτηκε σε τίτλους όλων των τύπων. Θα παραμείνει μια έμπνευση για τους contrarians καθώς και ένα υψηλό σημάδι για όλους τους άλλους διαχειριστές των ταμείων για να μετρήσουν τους εαυτούς τους. Όπως και η τηλεοπτική εκπομπή, η τιμή ήταν συχνά σωστή.