Οι ανοικτές πωλήσεις δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, είναι γύρω από την αρχή της χρηματιστηριακής αγοράς. Ωστόσο, η απαισιοδοξία των πωλητών που συμβαίνει με τις ανοικτές πωλήσεις δεν ήταν πάντα ευπρόσδεκτη.

Οι σύντομοι πωλητές στοιχηματίζουν ενάντια στο απόθεμα. Αντί να ριψοκινδυνεύουν οι τιμές των μετοχών να ανεβαίνουν, επιδιώκουν την ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα αναμένοντας μια πτώση. Οι σύντομοι πωλητές δανείζονται το απόθεμα από έναν μεσίτη, το πουλάνε και περιμένουν να πέσουν οι τιμές, ώστε να μπορούν να αγοράσουν το απόθεμα σε φθηνότερη τιμή. (Συζητήστε εάν Οι κερδοσκόποι είναι άχρηστοι για την κοινωνία )

Σε όλη την ιστορία, αυτοί οι πωλητές κατηγορήθηκαν για μερικές από τις χειρότερες αποτυχίες στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Κάποια στελέχη της εταιρείας τους έχουν κατηγορήσει ότι καταστρέφουν τις τιμές των μετοχών της εταιρείας τους. Οι κυβερνήσεις έχουν σταματήσει προσωρινά τις ανοικτές πωλήσεις, προκειμένου να βοηθήσουν τις αγορές να ανακάμψουν και να ενισχύσουν τους νόμους κατά ορισμένων μεθόδων πώλησης μικρών ποσοτήτων. Ορισμένες κυβερνήσεις έχουν προχωρήσει μέχρι και να προτείνουν και να θεσπίσουν ακραίες ενέργειες εναντίον των μικρών πωλητών. Αυτό συνέβη σε όλη την ιστορία σε διάφορες χώρες και βιομηχανίες.

Άμστερνταμ
Οι ανοικτές πωλήσεις υπήρξαν από τότε που οι χρηματιστηριακές αγορές εμφανίστηκαν στην Ολλανδική Δημοκρατία κατά τη δεκαετία του 1600. Το 1610, η ολλανδική αγορά κατέρρευσε και ο Isaac Le Maire, ένας σημαντικός έμπορος, κατηγορήθηκε επειδή ήταν ενεργά ανοικτά πωλούμενα αποθέματα. Ήταν κύριος μέτοχος στην Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας (επίσης γνωστή ως Vereenigde Oost-Indische Compagnie ή VOC). Ο Le Maire, πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, και οι συνεργάτες του κατηγορήθηκαν ότι χειραγωγούν τα αποθέματα της VOC. Προσπάθησαν να μειώσουν τις τιμές των μετοχών με την πώληση μεγάλων ποσοτήτων μετοχών στην αγορά. Η ολλανδική κυβέρνηση έλαβε μέτρα και θέσπισε προσωρινή απαγόρευση των ανοικτών πωλήσεων. (Διαβάστε Πώς οι επενδυτές συχνά προκαλούν τα προβλήματα της αγοράς για περισσότερες πληροφορίες.)

Μεγάλη Βρετανία

Το 1733 απαγορευόταν η ανοικτή πώληση ανοικτών πωλήσεων μετά από τις συνέπειες της φούσκας της Νότιας Θάλασσας το 1720. Η διαφορά μεταξύ γυμνών ανοικτών πωλήσεων και παραδοσιακής σύντομης πώλησης είναι ότι οι μετοχές είναι βραχυκυκλωμένες δεν δανείζονται ποτέ από τον σύντομο πωλητή.
Στην περίπτωση της φούσκας του South Sea, προέκυψε κερδοσκοπία σχετικά με το μονοπώλιο του εμπορίου της South Sea Company. Η εταιρεία ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού χρέους της Αγγλίας, με αντάλλαγμα αποκλειστικά εμπορικά δικαιώματα στη Νότια Θάλασσα. Αυτό οδήγησε σε αύξηση των τιμών των μετοχών της. Οι μετοχές αυξήθηκαν από σχεδόν £ 130 σε περισσότερα από £ 1000 στην κορυφή. Στη συνέχεια, η αγορά κατέρρευσε. Η εταιρεία κατηγορήθηκε για ψευδώς διόγκωση των τιμών της με τη διάδοση ψευδών φήμες για την επιτυχία της. (

) Γαλλία

Η χρηματιστηριακή αγορά ήταν ασταθής που οδήγησε στην αρχή της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Ναπολέων Βοναπάρτη όχι μόνο απαγόρευε τις ανοικτές πωλήσεις, αλλά θεωρούσε ότι ήταν μη πατριωτική και προδοσία και είχε πωλητές φυλακισμένους.Ο Μπονάπαρτ δεν του άρεσε η δραστηριότητα, επειδή απέτρεπε τη χρηματοδότηση των πολέμων του και την οικοδόμηση της αυτοκρατορίας του.
Είναι ενδιαφέρον ότι, αιώνες αργότερα, οι σύντομοι πωλητές έλαβαν πολύ πιο σκληρή μεταχείριση από τη φυλάκιση. Το 1995, το υπουργείο Οικονομικών της Μαλαισίας πρότεινε το κυνήγι ως τιμωρία για τους μικρούς πωλητές, επειδή θεωρούσαν τους πωλητές ταραχοποιούς.

U. S.

Οι ανοικτές πωλήσεις απαγορεύτηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο λόγω της ασταθούς αγοράς και της κερδοσκοπίας της νέας χώρας σχετικά με τον πόλεμο του 1812. Παραμένει στη θέση του μέχρι τη δεκαετία του 1850 όταν καταργήθηκε.
Το Ηνωμένο Βασίλειο μετέτρεψε αργότερα τις ανοικτές πωλήσεις ως αποτέλεσμα των γεγονότων που οδήγησαν στη Μεγάλη Ύφεση. Τον Οκτώβριο του 1929, η αγορά συνετρίβη, και πολλοί άνθρωποι κατηγορούσαν τον έμπορο μετοχών Jesse Livermore. Η Λίβερμορ συνέλεξε 100 εκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρρηξη της χρηματιστηριακής αγοράς το 1929. Το Word εξαπλώθηκε και το κοινό ήταν εξοργισμένο. (

Οι μεγαλύτεροι επενδυτές: Jesse L. Livermore .) Το Κογκρέσο των ΗΠΑ διερεύνησε το κραχ του 1929, όπως τους αφορούσε σχετικά με τις αναφορές των "επιθέσεων αρκούδων" που δήλωσαν ότι οι σύντομοι πωλητές έχουν τρέξει. Αποφάσισαν να δώσουν στην νεοσυσταθείσα Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς την εξουσία να ρυθμίζουν τις ανοικτές πωλήσεις στο Νόμο περί Ανταλλαγής Κεφαλαίων του 1934. Ο κανόνας της uptick εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1938. Ο κανόνας ανέφερε ότι οι επενδυτές δεν μπορούν να κάνουν σύντομα ένα απόθεμα, σε υψηλότερη τιμή από ό, τι το προηγούμενο εμπόριο. Η προσπάθεια είχε ως στόχο την επιβράδυνση της ορμής της μείωσης της ασφάλειας.

Μια ακρόαση του Κογκρέσου του Ηνωμένου Βασιλείου αφορούσε τις ανοικτές πωλήσεις το 1989, αρκετούς μήνες μετά τη συντριβή της χρηματιστηριακής αγοράς τον Οκτώβριο του 1987. Οι νομοθέτες ήθελαν να εξετάσουν τις επιπτώσεις των μικρών πωλητών στις μικρές επιχειρήσεις και την ανάγκη περαιτέρω ρύθμισης στις αγορές.

Ο επικαιροποιημένος κανονισμός SEC για τις ανοικτές πωλήσεις το 2005, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι καταχρήσεις από τους γυμνούς πωλητές με την έγκριση του κανονισμού SHO. Λίγες χρόνια αργότερα, έριξε τον κανόνα uptick για όλους τους τίτλους μετοχών. Ωστόσο, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εξακολουθούσε να παρακολουθεί γυμνές ανοικτές πωλήσεις (αν και απαγορευμένες ανοικτές πωλήσεις απαγορεύονται στην U.S) και μέσα σε λίγα χρόνια η SEC προχώρησε σε επείγουσες ενέργειες για τον περιορισμό των παράνομων γυμνών ανοικτών πωλήσεων καθώς η κρίση των ενυπόθηκων δανείων και η πιστωτική κρίση στην αγορά αυξήθηκε. Το φθινόπωρο του 2008, η χρηματοπιστωτική κρίση είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα οι χώρες να εφαρμόσουν προσωρινές απαγορεύσεις πώλησης ανοικτών πωλήσεων και περιορισμούς στους τίτλους των χρηματοπιστωτικών τομέων. Αυτές οι χώρες περιλαμβάνουν το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιρλανδία, τον Καναδά και άλλους που ακολούθησαν το παράδειγμα. (

Πιστωτική κρίση για να πάρετε περισσότερες πληροφορίες σε βάθος σχετικά με την κρίση αυτή.) Συμπέρασμα

Οι απαγορεύσεις πώλησης μικρών ποσοτήτων χρησιμοποιήθηκαν από την αρχή των χρηματοπιστωτικών αγορών και καθ ' καταχρήσεις όπως η εξάπλωση αρνητικών φημών για μια εταιρεία να χειραγωγήσει τις αγορές. Ωστόσο, πολλές απαγορεύσεις καταργούνται επειδή οι σύντομοι πωλητές έχουν σημαντικό ρόλο στις αγορές.Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς προσδιορίζει τη σημασία τους με βάση:
Συμβολή στην αποτελεσματική ανακάλυψη τιμών

• Περιορισμός των φούσκων της αγοράς
• Αυξάνοντας τη ρευστότητα της αγοράς
• Προώθηση του σχηματισμού κεφαλαίου
• Διευκόλυνση της αντιστάθμισης ανοδική χειραγώγηση της αγοράς
• Ένα καλό παράδειγμα της σημασίας του μικρού πωλητή ήταν η αναγνώριση του υπερτιμημένου αποθέματος στην Enron. Ο σύντομος πωλητής Τζέιμς Χάνος εξέτασε τις λογιστικές πρακτικές της εταιρείας και ανακάλυψε ότι κάτι ήταν αμήχανο. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η συνειδητοποίησή του βοήθησε στην αποκάλυψη της λογιστικής απάτης που είναι γνωστή ως το σκάνδαλο Enron, το οποίο έθεσε τα στελέχη του πίσω από τα μπαρ. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με εταιρείες όπως η Enron, ανατρέξτε στο σχετικό άρθρο