Ενώ μερικοί επενδυτές είναι έτοιμοι να κάνουν δική τους έρευνα, πολλοί επενδυτές προσπαθούν να μιμηθούν τα χαρτοφυλάκια γνωστών επενδυτών, όπως ο Warren Buffett της Berkshire Hathaway, με την ελπίδα να μπορέσουν να εισπράξουν μετρητά στις επιστροφές παγκόσμιας κλάσης των επενδυτών. Ωστόσο, η αντιγραφή χαρτοφυλακίου άλλου επενδυτή, ιδίως χαρτοφυλακίου θεσμικού επενδυτή, μπορεί να είναι πραγματικά επικίνδυνη. Έτσι, προτού να πηδήσετε στη σύνθετη έκδοση, μάθετε τις παγίδες της προσέγγισης αυτής της επένδυσης.

Ανικανότητα για επαρκή διαφοροποίηση των εκμεταλλεύσεων
Δεν είναι ασυνήθιστο ένας μεγάλος θεσμικός επενδυτής, όπως ένα αμοιβαίο κεφάλαιο, να κατέχει περισσότερα από 100 αποθέματα σε ένα δεδομένο χαρτοφυλάκιο. Ακόμη και το Berkshire Hathaway (το επενδυτικό όχημα της Warren Buffett), το οποίο έχει την τάση να επενδύει σε λιγότερα αποθέματα, σε αντίθεση με περισσότερα, κατέχει μετοχές σε πολλές διαφορετικές δημόσιες εταιρείες!

Οι θεσμικοί επενδυτές, όπως ο Warren Buffett, είναι σε θέση να διαδώσουν τον κίνδυνο τους σε μια σειρά εταιρειών, έτσι ώστε, εάν μια συγκεκριμένη εταιρεία, τομέας, βιομηχανία ή ακόμη και χώρα χτυπήσει ένα ακατέργαστο μπάλωμα, άλλες επενδύσεις μπορούν να πάρουν το χαλαρό. Δυστυχώς, οι περισσότεροι μεμονωμένοι επενδυτές δεν έχουν ούτε τα κεφάλαια ούτε τα οικονομικά μέσα για να επιτύχουν ποτέ τέτοια διαφοροποίηση.

Τι κάνουν λοιπόν οι επενδυτές όταν συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν τόσες θέσεις όπως ένας θεσμικός επενδυτής;

Συνήθως, ο μεμονωμένος επενδυτής θα αντιγράψει ή θα μιμείται ένα μικρό μέρος των συμμετοχών του ιδρύματος (δηλαδή, επενδύει σε μεγάλο βαθμό σε κάποιες εκμεταλλεύσεις και αγνοεί εντελώς τους άλλους). Δυστυχώς, αυτό είναι όπου μπορεί να προκύψει πρόβλημα - ειδικά εάν μία ή περισσότερες από αυτές τις κεφαλαιουχικές εκμεταλλεύσεις κατευθύνονται προς νότο.

Η ανικανότητα ενός μεμονωμένου επενδυτή να μιμείται επαρκώς το προφίλ διαφοροποίησης ενός ιδρύματος και να μετριαστεί ο κίνδυνος είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο πολλά άτομα αποτυγχάνουν να ξεπεράσουν τα μεγάλα αμοιβαία κεφάλαια - ακόμη και αν διατηρούν παρόμοιες συμμετοχές.

Διαφορετικοί επενδυτικοί ορίζοντες

Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να αναφέρουν τον εαυτό τους ως πιο μακροπρόθεσμους επενδυτές, αλλά όταν έρχεται σε αυτό, οι περισσότεροι επενδυτές θέλουν να δουν αποτελέσματα τους πρώτους 12 έως 24 μήνες που κατέχουν ένα συγκεκριμένο απόθεμα. Στην πραγματικότητα, κατά μέσο όρο, τα θεσμικά όργανα φαίνεται να έχουν περισσότερη υπομονή από ό, τι οι ομολόγοι τους μεμονωμένων επενδυτών.
Εν ολίγοις, ακόμη και αν οι μεμονωμένοι επενδυτές επιτύχουν διαφοροποίηση παρόμοια με τα ιδρύματα που θέλουν να μιμηθούν, ενδέχεται να μην είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά ή να υπομείνουν να υπομείνουν σε μια δεδομένη επένδυση για πέντε ή δέκα χρόνια. Αντ 'αυτού, μπορεί να χρειαστεί να αξιοποιήσουν τα χρήματα για να αγοράσουν ένα σπίτι, να πληρώσουν για το σχολείο, να έχουν παιδιά ή να φροντίσουν για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτό μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τις επενδυτικές τους επιδόσεις.

Θεσμικές Γνώσεις / Έρευνες

Παρά τους κανονισμούς που αποσκοπούν στην εξίσωση των όρων ανταγωνισμού μεταξύ ατόμων και ιδρυμάτων (όπως το Reg FD, το οποίο περιγράφει τις ευθύνες μιας επιχείρησης), τα θεσμικά όργανα απασχολούν συχνά ομάδες έμπειρων αναλυτών της βιομηχανίας.Αυτοί οι εκπαιδευμένοι εμπειρογνώμονες έχουν συνήθως πολλές επαφές σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού και τείνουν να έχουν πιο συχνή επαφή με μια ομάδα διαχείρισης δεδομένης εταιρείας από ό, τι ο μέσος μεμονωμένος επενδυτής.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός αυτό δίνει στους θεσμικούς αναλυτές μια πολύ καλύτερη εικόνα για το τι συμβαίνει σε μια επιχείρηση ή σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία. Στην πραγματικότητα, είναι σχεδόν αδύνατο για το άτομο να κερδίσει ποτέ το πάνω χέρι όταν πρόκειται για τέτοια γνώση.

Αυτή η σχετική έλλειψη γνώσεων σχετικά με το μελλοντικό δυναμικό κέρδους, τις ευκαιρίες ανάπτυξης, τις ανταγωνιστικές δυνάμεις κ.λπ. μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τα επενδυτικά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, η έλλειψη γνώσης είναι ένας άλλος σημαντικός λόγος για τον οποίο πολλοί μεμονωμένοι επενδυτές τείνουν να υποφέρουν από τα αμοιβαία κεφάλαια με την πάροδο του χρόνου.

Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι οι αναλυτές μπορούν να καθίσουν και να περιμένουν νέες πληροφορίες, ενώ ο "μέσος Τζο" πρέπει να εργαστεί και να παρακολουθήσει άλλα θέματα. Αυτό δημιουργεί ένα χρόνο καθυστέρησης για μεμονωμένους επενδυτές, γεγονός που μπορεί να τους εμποδίσει να εισέλθουν ή να βγουν από τις επενδύσεις στην καλύτερη δυνατή στιγμή.

Ακόμα και αν ένα άτομο έχει αρκετά χρήματα για να διαφοροποιήσει επαρκώς τον εαυτό του, την προθυμία να κρατήσει θέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα και την ικανότητα να εντοπίζει με ακρίβεια και να διερευνά πολλαπλές εταιρείες, είναι είναι δύσκολο να αντιγράψετε τις ενέργειες των περισσότερων ιδρυμάτων.

Γιατί; Επειδή, σε αντίθεση με την Berkshire Hathaway, πολλά αμοιβαία κεφάλαια αγοράζουν και πωλούν μετοχές με μεγάλη δύναμη σε ένα δεδομένο τρίμηνο.
Τι συμβαίνει ενδιάμεσα; Ειλικρινά, όσοι θέλουν να μιμηθούν το χαρτοφυλάκιο του ιδρύματος αφήνουν εικασίες, κάτι που είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη στρατηγική, ιδιαίτερα σε μια ευμετάβλητη αγορά.

Τα έξοδα συναλλαγών μπορεί να είναι τεράστια και η θεραπεία μπορεί να είναι

Εξ ορισμού, τα ιδρύματα όπως τα αμοιβαία κεφάλαια έχουν περισσότερα χρήματα για να επενδύσουν από τον μέσο επενδυτή λιανικής. Ίσως να μην εκπλήσσει το γεγονός ότι το γεγονός ότι τα χρήματα αυτά έχουν τόσα χρήματα και διεξάγουν τόσες πολλές συναλλαγές καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους αναγκάζει τους μεσίτες λιανικής πώλησης οι οποίοι εξυπηρετούν αυτούς τους λογαριασμούς να τα ξεπεράσουν.

Τα ταμεία συχνά λαμβάνουν ευνοϊκή μεταχείριση. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ασυνήθιστο για ορισμένα κεφάλαια να χρεώνονται μια δεκάρα (ή σε ορισμένες περιπτώσεις ένα κλάσμα μιας δεκάρας) ανά μετοχή για να πουλήσουν ή να αγοράσουν ένα μεγάλο τεμάχιο μετοχών - ενώ οι μεμονωμένοι επενδυτές θα πληρώσουν συνήθως 5-10 σεντ ανά μετοχή.
Επιπλέον, παρόλο που υπάρχουν κανόνες για την αποτροπή αυτού (και των σφραγίδων χρόνου και πωλήσεων που αποδεικνύουν πότε εισήχθησαν ορισμένα εμπορικά εισιτήρια), τα ιδρύματα συχνά βλέπουν τις συναλλαγές τους να προωθούνται από εκείνες των μικροεπενδυτών. Αυτό τους επιτρέπει να πραγματοποιούν πιο ευνοϊκά σημεία εισόδου και εξόδου.

Εν ολίγοις, οι πιθανότητες είναι ότι το άτομο, ανεξάρτητα από τον πλούτο του, δεν θα μπορέσει ποτέ να κερδίσει τέτοια προτιμησιακή μεταχείριση. Επομένως, ακόμη και αν το άτομο ήταν σε θέση να ταιριάζει με ένα ίδρυμα από πλευράς συμμετοχής και διαφοροποίησης, το ίδρυμα πιθανότατα θα ξοδεύει λιγότερα δολάρια σε εμπορικές συναλλαγές καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, καθιστώντας τις επενδυτικές του επιδόσεις, σε καθαρή βάση, καλύτερες συνολικά.

Bottom Line

Παρόλο που μπορεί να ακούγεται καλό θεωρητικά για να επιχειρήσει να μιμηθεί το επενδυτικό στυλ και το προφίλ ενός επιτυχημένου ιδρύματος, είναι συχνά πολύ πιο δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να το πράξει στην πράξη.Οι θεσμικοί επενδυτές έχουν πόρους και ευκαιρίες που ο ιδιώτης επενδυτής δεν μπορεί να ελπίζει να ταιριάξει. Οι ιδιώτες επενδυτές μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο, μακροπρόθεσμα, από μια επενδυτική στρατηγική πιο κατάλληλη για τα μέσα τους.