Οι βασικές μέθοδοι διαχείρισης κινδύνου μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις πτυχές της ζωής ενός ατόμου. Καθώς ο πληθυσμός εξακολουθεί να μεγαλώνει, τα άτομα αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο με μεταβαλλόμενους τρόπους ζωής, επαγγελματικές σταδιοδρομίες και συνθήκες υγείας, ενώ οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την υγεία και τη ζωή αυξάνονται ανάλογα με την ηλικία. Η συνετή διαχείριση κινδύνου μπορεί να αποδώσει μακροπρόθεσμα. Εδώ είναι ένας γρήγορος οδηγός για τη διαχείριση κινδύνου με έμφαση στην υγειονομική περίθαλψη και την ασφάλεια ζωής.

Τι είναι η Διαχείριση Κινδύνου;

Ο κίνδυνος συνοδεύει όλες τις αποφάσεις στη ζωή. Ο καθαρός κίνδυνος είναι αυτός που συνεπάγεται μόνο τη δυνατότητα απώλειας χωρίς πιθανότητα κέρδους, όπως η ευημερία ενός ατόμου. Αυτό διαφέρει από τον κερδοσκοπικό κίνδυνο, ο οποίος λαμβάνεται υπόψη για την ευκαιρία κέρδους, όπως η επένδυση στο χρηματιστήριο. Η διαχείριση του καθαρού κινδύνου συνεπάγεται τη διαδικασία ταυτοποίησης, αξιολόγησης και υποβολής κινδύνων για την υγεία και τη ζωή ενός ατόμου. Αυτή είναι μια αμυντική στρατηγική για να προετοιμαστεί για το απροσδόκητο. Ο καθορισμός του τρόπου με τον οποίο τα αποτελέσματα κινδύνου έχουν οικονομικό αντίκτυπο σε ένα άτομο σε περίπτωση πραγματοποίησης ενός δυνητικού κινδύνου και ο προγραμματισμός για τον μετριασμό τέτοιων κινδύνων είναι ο σκοπός της διαχείρισης κινδύνου.

Τάσεις γήρανσης

Οι άνθρωποι ζουν περισσότερο. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ανέφεραν ότι από το 2014 το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι 78. 8 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, δηλαδή αύξηση 0,4% από το 2013. Το προσδόκιμο ζωής των γυναικών είναι 81,2% και το προσδόκιμο ζωής των ανδρών είναι 76. 4 χρόνια. Σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου απογραφής του 2015 του ΟΗΕ, ο πληθυσμός των 65 και μεγαλύτερων ηλικιών αναμένεται να διπλασιαστεί από 7 σε 14% σε 69 χρόνια και τριπλασιασμό στο 21% σε 89 χρόνια, σε εγχώριο επίπεδο. Με μεγαλύτερες αναμενόμενες διάρκειες ζωής, η διαχείριση κινδύνου αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα.

Όταν οι άνθρωποι γερνούν, οι ικανότητές τους, όπως ο χρόνος αντίδρασης, η αντοχή, το ανοσοποιητικό σύστημα, οι λειτουργίες του σώματος, οι αισθήσεις και η ψυχολογική σταθερότητα, υποβαθμίζονται. Αυτό τους καθιστά πιο επιρρεπείς σε κινδύνους που μπορεί να θεωρήθηκαν δεδομένοι σε νεότερες ηλικίες.

Ασφάλισης Υγείας

Η ασφάλιση υγείας καλύπτει τα έξοδα ιατρικής περίθαλψης, θεραπείας και προσοχής, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών του γιατρού, των αμοιβών νοσοκομείων και εγκαταστάσεων, των δαπανών συνταγών και των διαφόρων συναφών υπηρεσιών. Ο ασφαλισμένος πληρώνει για την κάλυψη αυτή μέσω ασφαλίστρων, τα οποία μπορεί να μην αντιστοιχίζονται με τον εργοδότη του ασφαλισμένου. Τα ασφαλισμένα μέλη συνήθως καταβάλλουν συν-αμοιβή ή / και εκπίπτουν όταν λαμβάνουν ιατρικές υπηρεσίες.

Ασφάλεια ζωής

Η ασφάλιση ζωής καταβάλλει ένα ορισμένο χρηματικό ποσό στον δικαιούχο ή στους δικαιούχους του ασφαλισμένου, μετά το θάνατό του. Σκοπός της ασφάλισης ζωής είναι να παρέχει οικονομική προστασία στους δικαιούχους του ασφαλισμένου, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μέλη της οικογένειας. Οι μακροπρόθεσμες πολιτικές ζωής ταξινομούν την κάλυψη ανά χρονικά όρια. Εάν ο ασφαλισμένος ξεπεράσει την πολιτική, δεν υπάρχουν παροχές που να πληρώνονται.Τα ασφάλιστρα γίνονται ακριβότερα καθώς οι ασφαλισμένοι αιώνουν. Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ολόκληρης της ζωής διατηρούν σταθερά ασφάλιστρα καθώς και μια ευκαιρία για οικοδόμηση εξοικονομήσεων. Όταν ένας ασφαλισμένος επιλέξει να ακυρώσει ολόκληρη την πολιτική ζωής του, μπορεί να λάβει την καθορισμένη αξία εξαγοράς μετρητών. Τα άτομα μπορούν επίσης να δανειστούν έναντι της αξίας εξαγοράς μετρητών.

Υπάρχουν πέντε βασικές μέθοδοι για τη διαχείριση του καθαρού κινδύνου.

Αποφυγή

Η αποφυγή είναι μια μέθοδος για τον μετριασμό του κινδύνου μη συμμετέχοντας σε δραστηριότητες που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό, ασθένεια ή θάνατο. Καθώς κάποιος μεγαλώνει, ο κατάλογος των δραστηριοτήτων συνεχίζει να αυξάνεται καθώς γίνεται πιο σκληρός για να αντέξει τις ζημιές από απρόβλεπτα ατυχήματα και γεγονότα. Ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του πνεύμονα είναι 22 φορές πιο πιθανός για τους άνδρες καπνιστές και 12 φορές πιο πιθανό για γυναίκες καπνιστές. Οι μισοί από τους μακροχρόνιους καπνιστές πεθαίνουν πριν από την ηλικία των 70 ετών.

Οι εταιρείες ασφάλισης ζωής μετριάζουν αυτόν τον κίνδυνο με το να αυξάνουν τα ασφάλιστρά τους κατά περισσότερο από 400% υψηλότερα για τους καπνιστές από ό, τι οι μη καπνιστές. Το ασφάλιστρο αυτό αυξάνεται ακόμη περισσότερο καθώς το άτομο μεγαλώνει. Οι ασφαλιστές υγείας συνήθως χρεώνουν 15 με 20% υψηλότερα ασφάλιστρα για τους καπνιστές. Σύμφωνα με το νόμο για την προσιτή υγειονομική περίθαλψη, γνωστό και ως Obamacare, οι ασφαλιστικές εταιρείες υγείας μπορούν να αυξήσουν τα ασφάλιστρα με βάση την ηλικία, τη γεωγραφία, το μέγεθος της οικογένειας και το καθεστώς καπνίσματος. Ο νόμος προβλέπει μέχρι και 50% πρόσθετη επιβάρυνση για τους καπνιστές.

Διατήρηση

Διατήρηση είναι η αναγνώριση και η αποδοχή ενός κινδύνου ως δεδομένη. Συνήθως αυτός ο αποδεκτός κίνδυνος είναι το κόστος που βοηθά στην αντιστάθμιση μεγαλύτερων κινδύνων κάτω από το δρόμο, όπως η επιλογή να επιλέξετε ένα χαμηλότερο ασφαλιστικό σχέδιο ασφάλισης ασφάλισης το οποίο να έχει υψηλότερο ποσοστό έκπτωσης. Ο αρχικός κίνδυνος είναι το κόστος της υποχρέωσης να πληρώσετε περισσότερα ιατροφαρμακευτικά έξοδα εκτός αν υπάρχουν προβλήματα υγείας. Εάν το ζήτημα γίνει σοβαρότερο ή απειλητικό για τη ζωή, τότε τα οφέλη της ασφάλισης υγείας είναι διαθέσιμα για να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους πέραν της εκπτώσεως. Εάν το άτομο δεν έχει σοβαρά προβλήματα υγείας που να δικαιολογούν πρόσθετα ιατρικά έξοδα για το έτος, τότε αποφεύγει τις πληρωμές εκτός τσέπης, περιορίζοντας συνολικά τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Κοινή χρήση

Ο κίνδυνος κοινής χρήσης συχνά υλοποιείται μέσω παροχών που βασίζονται σε εργοδότες, οι οποίες επιτρέπουν στην εταιρεία να καταβάλει με τον εργαζόμενο μέρος των ασφαλίστρων. Μεγαλύτερες εταιρείες με περισσότερους υπαλλήλους μπορούν να διαπραγματευτούν ακόμη χαμηλότερα τέλη, λόγω των οικονομιών κλίμακας που φέρνουν στο τραπέζι. Στην ουσία, αυτό μοιράζεται τον κίνδυνο με την εταιρεία και όλους τους υπαλλήλους που συμμετέχουν στις ασφαλιστικές παροχές. Η κοινή χρήση είναι μια μέθοδος που μειώνει το κόστος, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος συγκράτησης. Τα άτομα μπορεί να θεωρούν ότι είναι προς το συμφέρον τους να συμμετάσχουν στην κατανομή του κινδύνου με την αντιστοίχιση του εργοδότη με την υγειονομική περίθαλψη και τα σχέδια ασφάλισης ζωής.

Αυτή η ιδέα είναι ένα διαρθρωτικό θέμα πίσω από τις κρατικές ασφάλειες ασφάλισης υγείας που αναθέτει η Obamacare. Η κατανόηση είναι ότι με περισσότερους συμμετέχοντες που μοιράζονται τους κινδύνους, το κόστος των ασφαλίστρων θα πρέπει να συρρικνωθεί αναλογικά. Το αν επιδιώκεται ο επιδιωκόμενος στόχος είναι υπό συζήτηση, καθώς τα ασφάλιστρα ασφάλισης υγείας συνεχίζουν να αυξάνονται ετησίως.Από την άποψη της ασφαλιστικής εταιρείας υγείας, τα ασφάλιστρα από υγιή μέλη θα πρέπει να αντισταθμίζουν τα έξοδα των προβληματικών μελών. Στο παρελθόν, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούσαν να μετριάσουν μέρος του κινδύνου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγγραφής, περιορίζοντας ή αρνούμενοι την κάλυψη σε άτομα με προϋπάρχουσες ιατρικές παθήσεις.

Απορρίπτοντας την κάλυψη ατόμων που συνδέονται με το υψηλότερο ιατρικό κόστος, οι ασφαλιστές ήταν σε θέση να διαχειριστούν καλύτερα το κόστος. Η εξαίρεση ήταν εντός ομαδικών σχεδίων. Δεδομένου ότι η Obamacare υπεγράφη το 2010, με σημαντικές εκτελέσεις υλοποίησης το 2014, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν μπορούν πλέον να αρνούνται την κάλυψη βάσει προϋπάρχουσας κατάστασης ή υγείας, με εξαίρεση τη βραχυπρόθεσμη ασφάλιση υγείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κόστος που διογκώνεται στον ουρανό, το οποίο μπορεί να μετριαστεί μόνο με την αύξηση των ασφαλίστρων για όλα τα μέλη.

Μεταφορά

Η χρήση της ασφάλισης είναι η μέθοδος μεταφοράς κινδύνου από τον ιδιώτη στον ασφαλιστή. Οι ασφαλιστικές εταιρείες αναλαμβάνουν τον χρηματοοικονομικό κίνδυνο με αντάλλαγμα ένα τέλος γνωστό ως ασφάλιστρο. Η σύμβαση μεταξύ του ασφαλιστή και του ατόμου τεκμηριώνεται στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Η σύμβαση ορίζει όλες τις προϋποθέσεις και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται και διατηρούνται ώστε ο ασφαλιστής να αναλάβει την οικονομική ευθύνη κάλυψης του κινδύνου.

Πρόληψη και μείωση απώλειας

Αυτή η μέθοδος ελέγχου κινδύνου επιχειρεί να ελαχιστοποιήσει την απώλεια και όχι να την εξαλείψει εντελώς. Ενώ δέχεται τον κίνδυνο, παραμένει εστιασμένη στη διατήρηση της απώλειας που εμπεριέχει και την αποτροπή της εξάπλωσής της. Οι ασφαλιστές υγείας ενθαρρύνουν επισκέψεις προληπτικής φροντίδας, συχνά χωρίς συνδρομή, όπου τα μέλη μπορούν να λαμβάνουν ετήσιες εξετάσεις και φυσικές εξετάσεις. Οι ασφαλιστές κατανοούν ότι η επισήμανση πιθανών ζητημάτων υγείας από νωρίς και η διαχείριση της προληπτικής φροντίδας μπορεί να συμβάλει στην ελαχιστοποίηση του ιατρικού κόστους μακροπρόθεσμα. Πολλά σχέδια υγείας παρέχουν επίσης εκπτώσεις στα γυμναστήρια και τους κλαμπ υγείας ως ένα άλλο μέσο πρόληψης και μείωσης για να διατηρήσουν τα μέλη ενεργά και υγιή.

Με την αποδοχή των όρων και των προϋποθέσεων και την καταβολή των ασφαλίστρων, ένα άτομο έχει καταφέρει να μεταφέρει τον μεγαλύτερο, αν όχι όλο, κίνδυνο για τον ασφαλιστή. Ο ασφαλιστής εφαρμόζει προσεκτικά πολλά στατιστικά στοιχεία και αλγόριθμους για να καθορίσει με ακρίβεια τις σωστές πληρωμές ασφαλίστρων ανάλογα με την ζητούμενη κάλυψη. Όταν γίνονται αξιώσεις, ο ασφαλιστής επιβεβαιώνει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την παροχή της συμβατικής πληρωμής για την έκβαση του κινδύνου.