Τα διάφορα είδη ασφάλισης που αγοράζουν οι καταναλωτές θεωρούνται γενικά ως αναγκαία δαπάνη που οι κατόχους ασφαλιστηρίων συμβολαίων δεν σκέφτονται πολύ για την καθημερινή ζωή, εκτός από το να γκρινιάζουν για το κόστος των ασφαλίστρων. Όμως, όσοι έχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής έχουν μερικές νέες επιλογές για να επιλέξουν αν αποφασίσουν να αποφύγουν την κάλυψή τους. Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί ζωής επιτρέπουν πλέον στους ηλικιωμένους να πωλούν μόνο ένα μέρος των πολιτικών τους και να διατηρούν το υπόλοιπο όπως κρίνουν κατάλληλο. Αυτή η ευέλικτη επιλογή μπορεί να έχει νόημα σε πολλές περιπτώσεις για ηλικιωμένους που δεν χρειάζονται πλέον ή δεν μπορούν να αντέξουν την τρέχουσα πολιτική τους.

Διαβάστε περισσότερα για αυτές τις νέες επιλογές ασφάλισης ζωής. Η βιομηχανία διακανονισμού ζωής άρχισε κατά τη διάρκεια της επιδημίας του AIDS κατά τη δεκαετία του '80, όταν οι εταιρείες βιώσιμης διακανονισμού θα προσφέρουν να αγοράσουν ( 5 Ασφαλιστικές πολιτικές που θα έπρεπε να έχουν όλοι. ) Morbid Beginnings

το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής από έναν τελικά ασθενή αντισυμβαλλόμενο ο οποίος αναμενόταν να πεθάνει εντός έξι μηνών. Ο ιδιοκτήτης έλαβε μετρητά μπροστά για να πληρώσει ιατρικούς λογαριασμούς, και η viatical εταιρεία συνέλεξε το όφελος θανάτου. Αυτός ο κλάδος έχει ωριμάσει από εκείνες τις μέρες. Οι επιχειρήσεις τώρα προσφέρουν στους ιδιοκτήτες πολιτικής που επιθυμούν να πουλήσουν τις πολιτικές τους ένα πολύ πιο εξορθολογισμένο και αποτελεσματικό πρόγραμμα.

Οι νέες επιλογές

Η βιομηχανία διακανονισμού ζωής επιτρέπει τώρα στους ηλικιωμένους που έχουν πολιτικές που δεν χρειάζονται πλέον ή δεν είναι πλέον προσιτές ένας τρόπος να αποκτήσουν περισσότερα μετρητά από αυτά από ό, τι θα μπορούσαν με απλή πρόσβαση στην αξία μετρητών της πολιτικής . Η εταιρεία διακανονισμού αγοράζει την πολιτική από το άτομο, στη συνέχεια πληρώνει τα ασφάλιστρα μέχρι το θάνατο του ασφαλισμένου και εισπράττει το επίδομα θανάτου. Αυτό το είδος διευθέτησης μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό όφελος για τους ηλικιωμένους που κατέχουν πολιτικές που έχουν καταστεί περιττές, όπως εάν ο κάτοχος της ασφάλισης διαζυγίου ή ένας σύζυγος αποχωρήσει.

Τα ωφελήματα ζωής που διαφυλάσσονται αντιπροσωπεύουν την τελευταία καινοτομία στον κλάδο ασφάλισης ζωής. Μέχρι τώρα, οι υγιείς ηλικιωμένοι που ήθελαν να πουλήσουν την πολιτική τους έπρεπε να πουλήσουν ολόκληρη την πολιτική και να παραιτηθούν από το σύνολο της κάλυψης που παρείχε. Τώρα όμως είναι δυνατό να πωληθεί ένα ποσοστό της πολιτικής και να διατηρηθεί ακόμα ένα μέρος της προστασίας των επιδομάτων θανάτου χωρίς την ανάγκη για μελλοντικές πληρωμές ασφαλίστρων. Αυτό μπορεί να έχει νόημα όταν ο ασφαλισμένος εξακολουθεί να έχει ανάγκη για μικρότερη κάλυψη ή δεν μπορεί να αντέξει να πληρώσει το κόστος των ασφαλίστρων που μπορεί να έχουν αυξηθεί λόγω του αυξανόμενου κόστους ασφάλισης στην πολιτική.

Η στρατηγική αυτή είναι η πλέον κατάλληλη για πολιτικές ολόκληρης της ζωής με παροχές θανάτου που κυμαίνονται από 1 εκατομμύριο έως 20 εκατομμύρια δολάρια. Επιλύει το δίλημμα του ιδιοκτήτη της πολιτικής να ακυρώσει πλήρως το σύνολο της κάλυψής τους ή να αναγκαστεί να πληρώσει όσα είναι, σε πολλές περιπτώσεις, αυξανόμενα ασφάλιστρα.Ο ιδιοκτήτης απαλλάσσεται από την επιβάρυνση της καταβολής των ασφαλίστρων αλλά διατηρεί ακόμη ένα μέτρο κάλυψης για τους δικαιούχους. Ίσως το πιο συνηθισμένο σενάριο για αυτό θα ήταν εάν ο σύζυγος του ιδιοκτήτη πολιτικής πέθανε ή τον χώριζαν, έτσι ώστε η προστασία για αυτό το άτομο δεν είναι πλέον απαραίτητη - αλλά ο ιδιοκτήτης θα ήθελε ακόμα να προσφέρει ένα υπολειμματικό όφελος για τα παιδιά τους. Ο ιδιοκτήτης της πολιτικής απομακρύνεται αποτελεσματικά από το βάρος της πολιτικής, διατηρώντας ταυτόχρονα το όφελος για τους απογόνους τους. Οι κάτοχοι των πολιτικών θα πρέπει να συμβουλεύονται τους φορολογικούς τους συμβούλους σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση της πώλησης. Η κατώτατη γραμμή Ο κλάδος ασφάλισης ζωής συνεχίζει να προχωρά προσφέροντας περισσότερους τρόπους με τους οποίους οι καταναλωτές έχουν πρόσβαση στις παροχές θανάτου στις πολιτικές τους. Τα οφέλη από τη διατήρηση της ζωής μπορούν να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους να χρηματοδοτήσουν τα χρυσά χρόνια τους προσφέροντας έναν πιο κερδοφόρο τρόπο για να εγκαταλείψουν τις πολιτικές τους. Τώρα στέκονται δίπλα σε επιταχυνόμενους αναδόχους, οι οποίοι επιτρέπουν στους κατόχους ασφαλιστηρίων συμβολαίων να έχουν πρόσβαση σε ένα μέρος του οφέλους από το θάνατό τους για να πληρώσουν για δαπάνες που σχετίζονται με αναπηρία ή μακροχρόνια περίθαλψη. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε:

Βιομηχανικό Εγχειρίδιο: Η Ασφαλιστική Βιομηχανία

)