Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την ασφάλεια ζωής, καθώς ασφαλίζουν μόνο μία ζωή. Ωστόσο, υπάρχουν πολιτικές που ασφαλίζουν δύο ζωές που χρησιμοποιούνται συχνά ως μέρος ενός κτήματος ή επιχειρηματικού σχεδίου. Αυτές είναι συνήθως μόνιμες πολιτικές και ανάλογα με τον ασφαλιστή μπορεί να περιλαμβάνει ολόκληρη, καθολική, ευρετηριακή ή μεταβλητή ζωή.

Επιβίωση ή Δεύτερον να πεθάνουν Πολιτικές

Μια επιζών ή δεύτερη για να πεθάνει η πολιτική ασφάλισης ζωής σχεδιάζεται για να ασφαλίσει δύο ζωές σε μία πολιτική με μία πληρωμή πριμοδότησης. Η πολιτική καταβάλλει μόνο όφελος θανάτου όταν ο δεύτερος από τους δύο ασφαλισμένους περάσει μακριά. Δεν υπάρχει καμία αποζημίωση θανάτου κατά τον πρώτο θάνατο. Εάν υπάρχει ανάγκη ρευστότητας κατά τον πρώτο θάνατο τότε η κατοχή ενός ή και των δύο ασφαλισμένων αγοράζει έναν ατομικό όρο ή μια μόνιμη πολιτική θα μπορούσε να έχει νόημα επίσης. Για παράδειγμα, αν υπάρχει μεγάλη ηλικία μεταξύ των δύο ασφαλισμένων, όπως σε ένα δεύτερο γάμο.

Οι πολιτικές επιζώντων συνήθως αγοράζονται από παντρεμένα ζευγάρια ή άτομα που έχουν έγκυρο λόγο για να ζητήσουν κάλυψη. Διαφορετικά, οι ασφαλιστές ενδέχεται να αμφισβητήσουν την αίτηση κάλυψης. Ένας από τους πολλούς λόγους για να εξεταστεί μια πολιτική επιβίωσης είναι ένα χαμηλότερο ασφάλιστρο. Δεδομένου ότι το κόστος ανά χίλια δολάρια επίδομα θανάτου βασίζεται στο κοινό προσδόκιμο ζωής και των δύο μερών, η πριμοδότηση μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερη από το κόστος αγοράς δυο μεμονωμένων πολιτικών. Επίσης, σε περιπτώσεις όπου ένας από τους ασφαλισμένους είναι νεότερος ή / και καλής υγείας και ο άλλος είναι μεγαλύτερος ή / και έχει προβλήματα υγείας, οι ασφαλιστές θα εκδίδουν συχνά μια πολιτική επιζών σε κανονική τάξη ή με μια κατηγορία (επιπλέον χρέωση). Σε περίπτωση που, για παράδειγμα, εάν το ανθυγιεινό άτομο έκανε αίτηση για ατομική κάλυψη, θα ήταν υψηλά βαθμολογημένο ή ακόμα και μη ασφαλές.

Ποιος πρέπει να είναι κύριος της πολιτικής;

Όπως και η ατομική ασφάλεια ζωής, οι πολιτικές επιβίωσης μπορούν να έχουν ένα επίπεδο ή να αυξάνουν το όφελος θανάτου. Το όφελος θανάτου που μεταβιβάζεται στους δικαιούχους που ονομάζονται είναι φόρος εισοδήματος χωρίς φόρο. Εάν η πολιτική δεν ανήκει ούτε στον ασφαλισμένο και δεν έχει μεταφερθεί από την κυριότητά του κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, τότε το επίδομα θανάτου δεν θα συμπεριληφθεί στην φορολογητέα περιουσία τους.

Για να αποφευχθεί η συμπερίληψη στην φορολογητέα περιουσία του ασφαλισμένου, είναι σύνηθες να κατέχονται οι πολιτικές επιβίωσης σε ένα αμετάκλητο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής (ILIT). (Δείτε επίσης: 7 λόγοι για την κάλυψη της ασφάλισης ζωής σε ένα αμετάκλητο trust .) Το ασφάλιστρο είναι προικισμένο από τον ασφαλισμένο στην εμπιστοσύνη κάθε χρόνο μαζί με μια επιστολή Crummey. Ωστόσο, η πολιτική θα μπορούσε να ανήκει και σε άλλα μέλη της οικογένειας. Ο κίνδυνος να ανήκει η πολιτική, για παράδειγμα από τα παιδιά σας, είναι ότι σε περίπτωση διαζυγίου ή αγωγής θα μπορούσε να επισυναφθεί η χρηματική αξία ή / και το όφελος λόγω θανάτου.

Γιατί να αγοράσετε μια πολιτική επιζώντων;

Οι πολιτικές επιζώντων αγοράζονται συχνά για:

• Παροχή ρευστότητας στον εκτελεστή μιας περιουσίας, επομένως τα περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν πωληθεί για να πληρώσουν ομοσπονδιακούς ή / και κρατικούς φόρους ακίνητης περιουσίας που οφείλονται μέσα σε εννέα μήνες από τον θάνατο του ασφαλισμένου.(Δείτε επίσης: Πώς η ασφάλιση ζωής μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των φόρων κτιρίων )
• Εξισώστε την κληρονομιά μεταξύ παιδιών. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί κληρονομήσει μια μη ρευστοποιήσιμη οικογενειακή επιχείρηση ή περιουσία, τα ασφαλιστικά έσοδα μπορούν να διανεμηθούν στα άλλα παιδιά.
• Αντικαταστήστε τον πλούτο που δαπανήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του ασφαλισμένου. Για παράδειγμα, η απόφαση για την αυτοχρηματοδότηση των δαπανών μακροχρόνιας περίθαλψης
• Φιλανθρωπικές εισφορές του Ταμείου

Εκπαιδευτές πολιτικής

Ανάλογα με τον ασφαλιστή, οι πολιτικές επιβίωσης προσφέρουν αρκετούς αναβάτες (ορισμένους δωρεάν και μερικούς με επιπλέον κόστος) μπορεί να επισυνάπτεται στην πολιτική όταν εκδίδεται, συμπεριλαμβανομένων:

• Επιταχυνόμενο επίδομα θανάτου ή αναβάτης μακροχρόνιας περίθαλψης. Ο μοτοσικλετιστής ενεργοποιείται εάν συμβούν ορισμένα γεγονότα, όπως η διάγνωση με τερματική ασθένεια και η πρόσβαση στο επίδομα θανάτου, ενώ ο ασφαλισμένος είναι ακόμα ζωντανός. Ορισμένα φορολογικά ζητήματα γύρω από αυτό το όφελος εξακολουθούν να είναι ασαφή εάν η πολιτική ανήκει σε ένα ILIT αφού ένα ψέμα τοποθετείται στο επίδομα θανάτου και ο αναβάτης ενεργοποιείται από τον ασφαλισμένο.
• Απαλλαγή από την αναπηρία της πριμοδότησης, εάν ο ασφαλισμένος είναι κάτω από μια συγκεκριμένη ηλικία, συνήθως 55 ή 60 όταν εκδίδεται η πολιτική.
• Μια επιλογή διαίρεσης πολιτικής που επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να διαιρέσει το όφελος θανάτου από την πολιτική σε δύο χωριστά μεμονωμένα ασφαλιστήρια συμβόλαια σε περίπτωση που προκύψουν ορισμένα γεγονότα ενεργοποίησης, όπως διαζύγιο ή αλλαγές σε συγκεκριμένους φορολογικούς νόμους. Οι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να περάσουν ασφαλιστικά και ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο εκδίδονται οι νέες πολιτικές, μπορεί να υπάρξουν φορολογικές επιπτώσεις.
• Ένας αναβάτης ακίνητης περιουσίας που παρέχει συμπληρωματική ασφάλιση ζωής, εάν ένα ILIT δεν έχει εγκατασταθεί πριν από την έκδοση της πολιτικής και οι δύο ασφαλισμένοι πεθαίνουν μέσα στα πρώτα τέσσερα χρόνια πολιτικής. Η συμπληρωματική ασφάλιση ζωής συμβάλλει στην αντιστάθμιση της επίδρασης των ομοσπονδιακών ή / και κρατικών φόρων περιουσίας στο επίδομα θανάτου. διατηρώντας το αρχικό όφελος πολιτικής άθικτο. Το ποσό της συμπληρωματικής κάλυψης που παρέχεται ποικίλλει ανάλογα με την εταιρεία, για παράδειγμα, $ 250, 000 και υπάρχει συνήθως μια πρόσθετη χρέωση για αυτόν τον αναβάτη βάσει των ασφαλισμένων.

Η κατώτατη γραμμή

Οι πολιτικές επιζών μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο προγραμματισμού ακίνητης περιουσίας, αλλά δεν μπορεί να εξαλείψει την ανάγκη για ατομική κάλυψη. Όταν σχεδιάζετε ένα σχέδιο ασφάλισης ζωής, είναι σημαντικό να εξετάσετε τη μεγάλη εικόνα και την κάλυψη της αγοράς για να καλύψετε όλες τις ανάγκες σας, οι οποίες μπορεί να συνεπάγονται την ύπαρξη πολλών διαφορετικών πολιτικών για την επίτευξη των γενικών στόχων σας.