Για πολλούς, η ασφάλιση ζωής δεν είναι μια εφάπαξ αγορά. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα αντικαταστήσουν την πολιτική τους με μια νέα - για να αποκτήσουν περισσότερη ή μικρότερη κάλυψη, για να μειώσουν την πληρωμή ασφαλίστρων ή για μια πολιτική καλύτερα προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους. Ωστόσο, μερικές φορές οι άνθρωποι είναι δελεασμένοι να αντικαταστήσουν τις πολιτικές τους για λόγους που δεν είναι προς το συμφέρον τους, γι 'αυτό υπάρχουν ορισμένοι πολύ αυστηροί κανόνες, νόμοι και κανονισμοί για την προστασία τους από τέτοιες αντικαταστάσεις.

Το πρόβλημα με αντικαταστάσεις

Η αντικατάσταση μιας πολιτικής ασφάλισης ζωής δεν είναι τόσο απλή όσο η ανταλλαγή μιας πολιτικής ασφάλισης αυτοκινήτου για άλλη. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την κάλυψη των ασφαλισμένων και τα μελλοντικά τους έξοδα. Αν και η αντικατάσταση μπορεί να βελτιώσει την κάλυψη ή να μειώσει το ποσό του ασφαλίστρου, τα συμβόλαια ασφάλισης ζωής περιλαμβάνουν ορισμένους περιορισμούς οι οποίοι θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τον αθέμιτο ασφαλιζόμενο. Για παράδειγμα, οι συμβάσεις ασφάλισης ζωής περιλαμβάνουν συνήθως μια περίοδο αμφισβήτησης, συνήθως δύο χρόνια, κατά την οποία, αν ο ασφαλισμένος πεθάνει, ο ασφαλιστής ζωής μπορεί να αμφισβητήσει την αξίωση με βάση τυχόν παραπλανητικές ενδείξεις σχετικά με την αίτηση. Όταν ένας αντισυμβαλλόμενος αντικαθιστά μια πολιτική, η περίοδος αμφισβήτησης ξεκινά πάλι, όπως και ο αποκλεισμός αυτοκτονίας, ο οποίος επιτρέπει στον ασφαλιστή να αρνηθεί μια αξίωση αν ο θάνατος του ασφαλισμένου προκαλείται από αυτοκτονία κατά τα πρώτα δύο χρόνια.

Για πολιτικές αξίας σε μετρητά, όπως η ζωή ολόκληρης ζωής, η καθολική ζωή ή η μεταβλητή ζωή, υπάρχουν επιπλέον περιπλοκές που θα μπορούσαν να κάνουν την αντικατάσταση λιγότερο επιθυμητή. Για παράδειγμα, ορισμένες πολιτικές περιλαμβάνουν τέλη εξαγοράς, τα οποία χρεώνονται όταν παραδίδεται η πολιτική ή αποσύρονται οι χρηματικές αξίες εντός ορισμένης χρονικής περιόδου. Το τέλος χρεώνεται για οποιοδήποτε ποσό των μετρητών που παραδόθηκαν πάνω από ένα ορισμένο ποσό, όπως το 10% της αξίας του λογαριασμού. Τα τέλη ξεκινούν υψηλά στην αρχή της περιόδου παράδοσης και μειώνονται κάθε χρόνο μέχρι να φθάσουν στο μηδέν. Ο αντισυμβαλλόμενος που αντικαθιστά μια πολιτική ενώ βρίσκεται ακόμα στην περίοδο παράδοσης πρέπει να πληρώσει το τέλος για τη μεταφορά της αξίας μετρητών από μια πολιτική σε άλλη.

Υπάρχει επίσης το ζήτημα της τσιμπήματος από τους πράκτορες ασφάλισης ζωής, που είναι η πρακτική να πεισθεί ο αντισυμβαλλόμενος να αντικαταστήσει μια πολιτική για χάρη μιας νέας προμήθειας. Για όλους αυτούς τους λόγους, ο ασφαλιστικός κλάδος, μέσω των κρατικών ασφαλιστικών υπηρεσιών και της Εθνικής Ένωσης Ασφαλιστικών Επιτρόπων (NAIC), έχει θεσπίσει διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούν οι ασφαλιστές ζωής και οι συμβεβλημένοι αντιπρόσωποι και μεσίτες τους.

Κανονισμοί και διαδικασίες αντικατάστασης

Ενώ κάθε κρατικό τμήμα ασφάλισης έχει τη δυνατότητα να εκδίδει τους δικούς του ειδικούς κανόνες και διαδικασίες για αντικαταστάσεις, οφείλει να ακολουθεί τον πρότυπο κανονισμό που έχει θεσπίσει το NAIC.Ο πρότυπος κανονισμός καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να περιλαμβάνονται στις διαδικασίες αντικατάστασης κάθε κράτους, οι οποίες πρέπει να ακολουθούνται από τους ασφαλιστές και τους παραγωγούς που συμμετέχουν στην αντικατάσταση.

Ο μηχανισμός ενεργοποίησης των διαδικασιών αντικατάστασης είναι δύο ερωτήσεις που συνήθως ρωτήθηκαν σχετικά με την αίτηση ασφάλισης ζωής, όπως: "Έχετε ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής; "Και" Σκοπεύετε να αντικαταστήσετε την τρέχουσα πολιτική σας με μια νέα πολιτική; "Μια απάντηση" ναι "και στις δύο περιπτώσεις ενεργοποιεί μια σαφώς καθορισμένη διαδικασία χειρισμού της αντικατάστασης: ενημέρωση του αντισυμβαλλομένου για τις συνέπειες μιας αντικατάστασης. την υποβολή δήλωσης αντικαταστάσεως που υπογράφει ο αντισυμβαλλόμενος και ο αντιπρόσωπος στον ασφαλιστή που αντικαθιστά την εταιρεία που προτείνει την έκδοση νέας πολιτικής και ο υφιστάμενος ασφαλιστής, η οποία είναι η εταιρεία της οποίας η πολιτική αντικαθίσταται. και παρέχοντας στον αντισυμβαλλόμενο ένα αντίγραφο όλων των χρησιμοποιούμενων υλικών πωλήσεων που οδηγούν στη συναλλαγή.

Ο ασφαλιστής υποχρεούται να αποδείξει ότι εφαρμόζονται οι διαδικασίες αντικατάστασης του κράτους, συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης των παραγωγών και ενός συστήματος παρακολούθησης των δραστηριοτήτων αντικατάστασης όλων των παραγωγών.

Ο πρότυπος κανονισμός θεσπίζει επίσης κυρώσεις για παραβιάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την ανάκληση ή την αναστολή της άδειας ασφάλισης ενός παραγωγού ή εταιρείας και ενός χρηματικού προστίμου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας ασφαλιστής θα μπορούσε να υποχρεωθεί να αποκαταστήσει ή να αποκαταστήσει την πολιτική και τις χρηματικές αξίες του αντισυμβαλλομένου.