Η εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση με φορολογικά αποδοτικό τρόπο είναι ένας σημαντικός στόχος οποιασδήποτε στρατηγικής σχεδιασμού συνταξιοδότησης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μεμονωμένοι λογαριασμοί συνταξιοδότησης (IRAs) είναι ένα καθιερωμένο εργαλείο για την επίτευξη αυτού του στόχου. Οι ρυθμίσεις αυτές μπορούν να δομηθούν ως παραδοσιακά σχέδια, όπου ο λογαριασμός χρηματοδοτείται με δολάρια προ φόρων και φορολογείται κατά τη διανομή ή ως σχέδια Roth, όπου η χρηματοδότηση προέρχεται από δολάρια μετά τη φορολογία και οι διανομές είναι αφορολόγητες.

U. S. Οι φορολογικοί κώδικες απαιτούν από έναν ΙΡΑ να είναι ένα καταπίστευμα ή ένας λογαριασμός θεματοφυλακής που δημιουργείται ή οργανώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες προς αποκλειστικό όφελος ενός ατόμου ή των δικαιούχων του ατόμου. Ο λογαριασμός πρέπει να διέπεται από γραπτές οδηγίες και να ικανοποιεί ορισμένες απαιτήσεις σχετικά με τις εισφορές, τις διανομές, τις συμμετοχές και την ταυτότητα του διαχειριστή ή του θεματοφύλακα. Αυτές οι απαιτήσεις και οι περιορισμοί που σχετίζονται με την επιμέλεια του θεματοφύλακα και τις επιτρεπόμενες συμμετοχές ενός λογαριασμού δημιουργούν έναν ειδικό τύπο IRA: έναν αυτοδιοικούμενο IRA (SDIRA).

-

Σε όλους τους ΙΡΑ, οι ιδιοκτήτες λογαριασμών μπορούν να επιλέξουν από επενδυτικές επιλογές που επιτρέπονται από τη συμφωνία εμπιστοσύνης του IRA και να αγοράσουν και να πουλήσουν τις επενδύσεις αυτές σε τη διακριτική ευχέρεια του κατόχου του λογαριασμού, εφόσον τα έσοδα από την πώληση παραμένουν στο λογαριασμό. Ο περιορισμός στην επιλογή του επενδυτή προκύπτει επειδή οι θεματοφύλακες του ΙΡΑ επιτρέπεται να καθορίζουν τους τύπους περιουσιακών στοιχείων που θα χειριστούν εντός των ορίων που καθορίζονται από τους φορολογικούς κανονισμούς. Οι περισσότεροι θεματοφύλακες του IRA επιτρέπουν μόνο επενδύσεις σε πολύ ρευστά, εύκολα αποτιμημένα προϊόντα όπως εγκεκριμένα αποθέματα, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια, ETF και CD.

Ωστόσο, ορισμένοι θεματοφύλακες είναι διατεθειμένοι να διαχειρίζονται λογαριασμούς που κατέχουν εναλλακτικές επενδύσεις και να παρέχουν στον κάτοχο του λογαριασμού σημαντικό έλεγχο για να καθορίσουν ή να "αυτο-κατευθύνουν" τις επενδύσεις αυτές, με την επιφύλαξη των απαγορεύσεων που θεσπίζονται από τους φορολογικούς κανονισμούς. Ο κατάλογος των εναλλακτικών επενδύσεων είναι επεκτατικός, περιοριζόμενος μόνο από μια χούφτα απαγορεύσεις IRS κατά των μη ρευστών ή παράνομων δραστηριοτήτων και από την προθυμία ενός θεματοφύλακα να διαχειριστεί την εκμετάλλευση.

Το πιο συχνά αναφερόμενο παράδειγμα μιας εναλλακτικής επένδυσης SDIRA είναι η άμεση ιδιοκτησία ακίνητης περιουσίας, η οποία μπορεί να συνεπάγεται την ενοικίαση ακινήτου ή την κατάσταση ανασυγκρότησης. Η άμεση ιδιοκτησία ακίνητης περιουσίας έρχεται σε αντίθεση με τις επενδύσεις REIT που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο, καθώς αυτές συνήθως διατίθενται μέσω πιο παραδοσιακών λογαριασμών του IRA. Άλλα κοινά παραδείγματα είναι οι μετοχές μικρών επιχειρήσεων, τα συμφέροντα της LLC, τα πολύτιμα μέταλλα, τα στεγαστικά δάνεια, οι εταιρικές σχέσεις, τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και οι φορολογικές υποχρεώσεις.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενός αυτοδιαχειριζόμενου IRA

Τα πλεονεκτήματα που συνδέονται με ένα SDIRA σχετίζονται με την ικανότητα του κατόχου λογαριασμού να χρησιμοποιεί εναλλακτικές επενδύσεις για να επιτύχει το άλφα με φοροαπαλλαγή.Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα υψηλότερα επίπεδα κινδύνου που συνδέονται με εναλλακτικές επενδύσεις, καθώς και το κόστος συμμόρφωσης και τους κινδύνους συμμόρφωσης που αφορούν ειδικά την SDIRA. Η επιτυχία σε ένα SDIRA τελικά εξαρτάται από το γεγονός ότι ο κάτοχος του λογαριασμού έχει μοναδικές γνώσεις ή εμπειρίες σχεδιασμένες να αποτυπώνουν αποδόσεις οι οποίες, μετά από προσαρμογή για κίνδυνο, υπερβαίνουν τις αποδόσεις της αγοράς.

Κανονιστικές απαιτήσεις και παγίδες

Ένα βασικό θέμα στον κανονισμό SDIRA είναι ότι η αυτοεξυπηρέτηση, όταν ο ιδιοκτήτης της IRA ή άλλα καθορισμένα άτομα χρησιμοποιούν το λογαριασμό για προσωπική χρήση ή με τρόπο που παραβιάζει την πρόθεση του φορολογικού νόμου, είναι απαγορευμένος. Βασικά στοιχεία της ρύθμισης και της συμμόρφωσης με την SDIRA είναι η αναγνώριση των αποκλεισμένων ατόμων και οι τύποι συναλλαγών που αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεκινήσουν με το λογαριασμό. Οι συνέπειες της παραβίασης των κανόνων απαγορευμένων συναλλαγών μπορεί να είναι σοβαρές, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης του IRS να δηλώσει ολόκληρο τον IRA ως φορολογητέο στην αγορά του από την αρχή του έτους κατά το οποίο σημειώθηκε η απαγορευμένη συναλλαγή, εκθέτοντας τον φορολογούμενο στην καταβολή προηγούμενων αναβαλλόμενων φόρων και κατά 10% ποινή πρόωρης αποχώρησης.

Εκτός από τον ιδιοκτήτη του IRA, το IRS αναγνωρίζει ένα "αποκλεισμένο πρόσωπο" ως οποιοσδήποτε ελέγχει τα περιουσιακά στοιχεία, τις αποδείξεις, τις εκταμιεύσεις και τις επενδύσεις ή εκείνους που μπορούν να επηρεάσουν τις επενδυτικές αποφάσεις. Αυτός ο κατάλογος περιλαμβάνει τους καταπιστευματοδόχους λογαριασμών IRA, τον σύζυγο του ιδιοκτήτη του IRA, τους γραμμικούς απογόνους και τους συζύγους γραμμικών απογόνων.

Τα συγκεκριμένα παραδείγματα απαγορευμένων συναλλαγών είναι πάρα πολλά για να απαριθμήσουν, αλλά υπάρχουν ορισμένες γενικές αρχές. Μεταξύ αυτών των αρχών, ο IRA δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αγοράσει μετοχές ή άλλα περιουσιακά στοιχεία από ένα αποκλεισμένο πρόσωπο, να μισθώσει περιουσιακά στοιχεία από ή σε αποκλεισμένο πρόσωπο, να αγοράσει μετοχές σε μια εταιρεία στην οποία ένα αποκλεισμένο πρόσωπο έχει ελέγχουσα συμμετοχή ή να δανειστεί ή να δανειστεί από ένα αποκλεισμένο άτομο.