Οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές για έναν σημαντικό λόγο - για να βγάλουν λεφτά. Προκειμένου να γνωρίζουμε εάν μια επένδυση έχει προσφέρει τα επιθυμητά κέρδη, οι επενδυτές πρέπει να παρακολουθούν την απόδοση του χαρτοφυλακίου. Η κατανόηση του κόστους των συνολικών δαπανών, καθώς και η συμμόρφωση με την εφαρμογή των πρόσφατων αλλαγών στο φορολογικό δίκαιο, είναι καθοριστικής σημασίας για να γνωρίζουμε εάν μια επένδυση είναι καρποφόρα, πράγμα που θέτει το βάρος της ακριβούς αναφοράς κόστους για τους επενδυτές.

AD:

Παρότι οι μεσιτικές επιχειρήσεις υποχρεούνται να αναφέρουν την τιμή που καταβάλλεται για τις φορολογητέες κινητές αξίες στο IRS, για ορισμένα χρεόγραφα, όπως αυτά που διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αυτά που μεταβιβάζονται από άλλη εταιρεία μεσιτείας, το κόστος θα πρέπει να παρέχεται από τον επενδυτή. Η αρχική τιμή αγοράς είναι μόνο ένα μέρος του συνολικού κόστους μιας επένδυσης.

Βάση κόστους μετοχικού κεφαλαίου είναι το συνολικό κόστος για έναν επενδυτή. το ποσό αυτό περιλαμβάνει την τιμή αγοράς ανά μετοχή συν τα επανεπενδυόμενα μερίσματα και προμήθειες. Η βάση κόστους ιδίων κεφαλαίων δεν απαιτείται μόνο για τον καθορισμό του ύψους των φόρων που πρέπει να καταβληθούν για μια επένδυση, αλλά είναι καθοριστικής σημασίας για την παρακολούθηση των κερδών ή των ζημιών μιας επένδυσης προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με την αγορά ή την πώληση.

- <->

Μερίσματα
Οι απλοί υπολογισμοί της βάσης των ιδίων κεφαλαίων για ένα μη πληρωτέο μερίσματα είναι απλοί: η τιμή αγοράς ανά μετοχή πλέον των δικαιωμάτων ανά μετοχή. Ωστόσο, πιο συχνά, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες εισροές, όπως τα επανεπενδυόμενα μερίσματα, οι μετοχές, οι συγχωνεύσεις ή ακόμη και οι πτωχεύσεις.

Τα μερίσματα επανεπένδυσης αυξάνουν τη βάση κόστους ενός αποθέματος, διότι τα μερίσματα χρησιμοποιούνται για την αγορά περισσότερων μετοχών. Για παράδειγμα, εάν ένας επενδυτής αγόρασε 10 μετοχές της εταιρείας ABC για $ 1000 συν 10 δολάρια συναλλαγών και έλαβε μερίσματα ύψους $ 200 το έτος ένα και $ 400 το έτος δύο, το κόστος θα ήταν $ 1610. Αν αυτός ή αυτή έπειτα πούλησε το απόθεμα στο τρίτο έτος για $ 2000, το φορολογητέο κέρδος θα ήταν $ 390.

AD:

Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι επενδυτές πρέπει να συμπεριλάβουν τα επανεπενδυόμενα μερίσματα είναι επειδή τα μερίσματα φορολογούνται κατά τη διάρκεια του εισπραχθέντος έτους και εάν δεν περιλαμβάνονται σε βάση κόστους, ο επενδυτής θα τους καταβάλει δύο φορές φόρους. Για παράδειγμα, στο παραπάνω παράδειγμα, αν εξαιρέθηκαν μερίσματα, το κόστος θα ήταν $ 1010 και το φορολογητέο κέρδος θα ήταν $ 990.

Εταιρικές Ενέργειες
Οι εταιρικές πράξεις τείνουν να επηρεάζουν τους υπολογισμούς κόστους βάσης. Οι συγχωνεύσεις, η χρεωκοπία και οι μετοχές είναι κοινές εταιρικές πράξεις. Όταν μια εταιρεία συγχωνεύεται με άλλη, οι επενδυτές μπορούν να λάβουν μετοχές στη νέα εταιρεία σε όμοια βάση ή επιπλέον του αριθμού των μετοχών που είχαν προηγουμένως στην ιδιοκτησία τους. Εάν ο αριθμός των μετοχών είναι ο ίδιος, τότε η βάση κόστους δεν αλλάζει, αλλά εάν αλλάξει ο αριθμός των μετοχών τότε πρέπει να τροποποιηθεί η βάση κόστους.

Για παράδειγμα, εάν η εταιρεία XYZ αγοράζει την εταιρεία ABC και εκδίδει δύο μετοχές για κάθε μία μετοχή που ανήκε προηγουμένως, τότε ο επενδυτής που αναφέρεται στο προηγούμενο παράδειγμα κατέχει τώρα 20 μετοχές της εταιρείας XYZ.Οι εταιρείες πρέπει να υποβάλουν το Έντυπο S-4 με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία περιγράφει τη συμφωνία συγχώνευσης και βοηθά τους επενδυτές να καθορίσουν τη βάση του νέου κόστους.

Οι περιπτώσεις πτώχευσης είναι ακόμα πιο περίπλοκες. Όταν οι εταιρείες κηρύσσουν πτώχευση, η επίπτωση στις μετοχές ποικίλλει. Η κήρυξη πτώχευσης δεν σημαίνει πάντοτε ότι οι μετοχές είναι άχρηστες. Εάν μια εταιρεία δηλώνει το κεφάλαιο 7, τότε η εταιρεία παύει να υπάρχει και οι μετοχές είναι άχρηστες. αλλά αν μια εταιρεία δηλώσει το Κεφάλαιο 11, τότε το απόθεμα μπορεί να συνεχίσει να διαπραγματεύεται σε χρηματιστήριο ή εξωχρηματιστηριακά (OTC) και διατηρεί κάποια αξία. Συνεπώς, ισχύουν οι υπολογισμοί της αρχικής βάσης κόστους.

Ωστόσο, εάν ο κάτοχος ομολόγων μιας εταιρείας που προκύπτει από το κεφάλαιο 11 έχει λάβει κοινό απόθεμα σε αντάλλαγμα για ορισμένα από τα ομόλογα που κρατούνται πριν από την κήρυξη πτώχευσης, τότε η βάση κόστους είναι πιο περίπλοκη. Η βάση κόστους θεωρείται συνήθως η εύλογη αγοραία αξία του κοινού αποθέματος κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος. αυτή η τιμή ορίζεται στα σχέδια εμφάνισης του Κεφαλαίου 11.

Ευτυχώς, όχι όλες οι εταιρικές πράξεις περιπλέκουν τους υπολογισμούς κόστους βάσης. δηλώνοντας ένα διαχωρισμό μετοχών είναι μια τέτοια ενέργεια. Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία δηλώσει διαίρεση 2 για 1, αντί να κατέχει 10 μετοχές της εταιρείας ABC, ένας επενδυτής θα κατέχει 20 μετοχές. Ωστόσο, το αρχικό κόστος των $ 1000 παραμένει το ίδιο, οπότε οι 20 μετοχές θα έχουν τιμή $ 50 ανά μετοχή και όχι $ 100.

Κληρονομικά αποθέματα και δώρα
Εκτός από τις εταιρικές πράξεις, άλλες καταστάσεις μπορούν να επηρεάσουν τη βάση κόστους. μια τέτοια κατάσταση λαμβάνει ένα δώρο αποθεμάτων ή κληρονομιά. Ο υπολογισμός της βάσης κόστους για το κληρονομούμενο απόθεμα είναι πολύ ευκολότερο από ένα δώρο. Η βάση κόστους από την κληρονομιά γίνεται η μέση τιμή κατά την ημερομηνία του θανάτου του ευεργέτη. Αντίθετα, τα προικισμένα αποθέματα είναι περίπλοκα. Εάν ένας επενδυτής πωλεί το απόθεμα, η βάση κόστους γίνεται η τιμή αγοράς κατά την ημερομηνία που το gifter αγόρασε το απόθεμα, εκτός αν η τιμή είναι χαμηλότερη κατά την ημερομηνία του δώρου.

Πολλαπλές αγορές
Ένας λόγος για την παρακολούθηση της βάσης του κόστους των ιδίων κεφαλαίων είναι η φορολογική αναφορά, επειδή η διατήρηση της ακριβούς λογιστικής της βάσης κόστους βοηθάει να αποφασιστεί πότε θα πωληθούν οι μετοχές για φορολογικούς σκοπούς. Επιπλέον, οι επενδυτές μπορούν να επιλέξουν, πριν από την πώληση μετοχών, ποια λογιστική μέθοδο θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν για τον υπολογισμό του κέρδους ή της ζημίας. Απλά, ένας επενδυτής μπορεί να επιλέξει ποιες μετοχές θα ήθελε να πουλήσει αν αγόραζε μετοχές σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Για παράδειγμα, ένας επενδυτής αγόρασε μετοχές της εταιρείας ABC σε τρεις διαφορετικές ημερομηνίες σε διαφορετικές τιμές: 10 μετοχές @ 100 $ / μετοχή τον Φεβρουάριο, 30 μετοχές @ 120 $ / μετοχή τον Αύγουστο και 15 μετοχές @ 150 $ / μετοχή το Νοέμβριο. Εάν πωλεί ένα τμήμα των 55 μετοχών του, η βάση κόστους που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει για φορολογικούς σκοπούς μπορεί να εξαρτάται από τη φορολογική επίπτωση της πώλησης. Υπάρχουν τρεις μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως: FIFO (πρώτη σε πρώτη έξοδος), LIFO (τελευταία στο πρώτο) ή το μέσο όρο.

Ας πούμε ότι ο επενδυτής πούλησε 20 μετοχές. Με το FIFO, η βάση κόστους θα καταγράφεται ως (10 μετοχές x $ 100 / μετοχή) + (10 μετοχές x 120 $ / μετοχή) = 2200 $. Με το LIFO, η βάση κόστους για 20 μετοχές θα μεταφραστεί ως (15 μετοχές x $ 150 / μετοχή) + (5 μετοχές x 120 $ / μετοχή) = 2850 $.Η βάση του μέσου κόστους λαμβάνει υπόψη μόνο τη μέση τιμή των αγορών, η οποία στην περίπτωση αυτή θα ήταν 20 μετοχές x [($ 100 x 10 + $ 120 x 30 + $ 150 x 15)] / 55 = $ 2490.

Η μέθοδος που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι η πλέον επωφελής για τη φορολογική κατάσταση του επενδυτή. Αν ο επενδυτής δεν επιλέξει μια μέθοδο, το FIFO είναι η προεπιλογή.

Διαθέσιμοι πόροι
Ο ευκολότερος τρόπος παρακολούθησης και υπολογισμού του κόστους είναι μέσω των χρηματιστηριακών εταιρειών. Είτε ο επενδυτής έχει ηλεκτρονικό είτε παραδοσιακό λογαριασμό μεσιτείας, οι επιχειρήσεις διαθέτουν πολύ εξελιγμένα συστήματα που διατηρούν αρχεία συναλλαγών και εταιρικών πράξεων που σχετίζονται με αποθέματα. Ωστόσο, είναι πάντα συνετό οι επενδυτές να διατηρούν τα δικά τους αρχεία με αυτόματη παρακολούθηση για να εξασφαλίζουν την ακρίβεια των εκθέσεων της μεσιτικής εταιρείας. Η αυτόματη παρακολούθηση θα ανακουφίσει επίσης τυχόν μελλοντικά προβλήματα εάν οι επενδυτές αλλάξουν επιχειρήσεις, μετοχές δώρων ή αφήσουν αποθέματα ως κληρονομικότητα.

Για τα αποθέματα που κρατήθηκαν για πολλά χρόνια έξω από μια χρηματιστηριακή εταιρεία, οι επενδυτές ίσως χρειαστεί να αναζητήσουν ιστορικές τιμές για τον υπολογισμό του κόστους. Οι ιστορικές τιμές μπορούν εύκολα να βρεθούν στο διαδίκτυο μέσω τοποθεσιών όπως το Yahoo Finance ή οι ΗΠΑ σήμερα. Για τους επενδυτές, οι μετοχές αυτο-ιχνών, το οικονομικό λογισμικό, όπως το Intuit's Quicken ή το Microsoft Money, ή απλά χρησιμοποιώντας ένα υπολογιστικό φύλλο όπως το Microsoft Excel, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την οργάνωση των δεδομένων. Τέλος, ιστοσελίδες όπως το GainsKeeper ή το Netbasis είναι διαθέσιμες για να παρέχουν βάση κόστους και άλλες υπηρεσίες αναφοράς για τους επενδυτές. Όλοι αυτοί οι πόροι κάνουν πιο απλοποιημένη την παρακολούθηση και τη διατήρηση ακριβών αρχείων.

Η κατώτατη γραμμή
Η βάση κόστους μεριδίων είναι σημαντική για τους επενδυτές να υπολογίζουν και να παρακολουθούν τη διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου και τη φορολογική αναφορά. Ο υπολογισμός της βάσης των ιδίων κεφαλαίων είναι συνήθως πιο περίπλοκος από το άθροισμα της τιμής αγοράς με τις αμοιβές. Η συνεχής παρακολούθηση των εταιρικών πράξεων είναι σημαντική για να διασφαλιστεί ότι οι επενδυτές κατανοούν το προφίλ κέρδους / ζημιάς μιας θέσης μετοχών, καθώς και να διασφαλίζουν ότι τα κεφαλαιουχικά κέρδη / ζημίες έχουν αναφερθεί με ακρίβεια. Αν και οι χρηματιστηριακές εταιρείες τείνουν να παρακολουθούν και να αναφέρουν αυτές τις πληροφορίες στο IRS, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι εταιρείες διαμεσολάβησης δεν έχουν τις πληροφορίες, όπως στην περίπτωση ενός ταλαντούχου μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να κατανοήσουν πώς λειτουργεί το κόστος των μετοχών θα βοηθήσει τους επενδυτές να το καθορίσουν σωστά. Εκτός από τις χρηματιστηριακές εταιρείες, υπάρχουν πολλοί άλλοι διαθέσιμοι ηλεκτρονικοί πόροι που βοηθούν στη διατήρηση της ακριβούς βάσης.