a:

Τα βασικά σημεία, ή bps ή "bips," χρησιμοποιούνται συχνά στη χρηματοδότηση για τη μέτρηση σημαντικών αλλαγών μικρότερες από 1% σε μέγεθος. Υπάρχουν δύο βασικά πλεονεκτήματα στη χρήση βασικών σημείων και όχι ποσοστών για την περιγραφή των κινήσεων απόδοσης: ευκολία και ακρίβεια. Είναι λίγο πιο εύκολο να πούμε "50 μονάδες βάσης" από το να λέτε "το ήμισυ του ενός τοις εκατό" ή "το 5 τοις εκατό." Επιπλέον, τα σημεία βάσης βοηθούν στην αποφυγή τυχόν ασάφειας με τη χρήση ποσοστών.

Σκεφτείτε την ακόλουθη δήλωση: "Η απόδοση του ομολόγου ήταν 10% πριν αυξήσει το 5%." Αυτό το σενάριο θα μπορούσε να ερμηνευθεί με έναν από τους δύο τρόπους. Ίσως η αύξηση κατά 5% να ήταν απόλυτη, οπότε η νέα απόδοση είναι 15%. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση θα μπορούσε να ήταν σχετική. 5% του 10% είναι 0. 5%, έτσι ώστε η νέα απόδοση να είναι 10. 5%.

Ένα βασικό σημείο είναι πάντα ίσο με το 1 / 100ο του 1%, ή 0. 01%. Στο παραπάνω παράδειγμα, τα σημεία βάσης εξαλείφουν οποιαδήποτε ασάφεια και δημιουργούν μια καθολική μέτρηση που μπορεί να εφαρμοστεί στις αποδόσεις οποιουδήποτε ομολόγου. Η αύξηση από 10% είναι 50 μονάδες βάσης, δηλαδή 10,5%, ή είναι 500 μονάδες βάσης, ήτοι 15%.

Η χρήση σημείων βάσης δεν περιορίζεται στις αποδόσεις των ομολόγων. Οι μεταβολές των επιτοκίων αναφέρονται συχνά σε μονάδες βάσης. Για παράδειγμα, όταν η Federal Reserve αυξάνει τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης, σημαίνει ότι τα επιτόκια αυξήθηκαν κατά 0,25%. Ορισμένες κινήσεις του δείκτη αγοράς περιγράφονται επίσης με βάση τα σημεία βάσης, όπως ο "Δείκτης μετοχών XYZ κέρδισε 150 μονάδες βάσης κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης σήμερα."