α:

Στο διεθνές εμπόριο, δεν είναι δυνατόν μια χώρα να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή όλων των αγαθών. Μια χώρα μπορεί, ωστόσο, να έχει το απόλυτο πλεονέκτημα στην παραγωγή όλων των αγαθών. Στην οικονομία, η διαφορά μεταξύ ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος και ενός απόλυτου πλεονεκτήματος έχει να κάνει με το κόστος παραγωγής, την ποιότητα και την αποδοτικότητα. Όταν μια χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή ορισμένων ειδών, αυτό σημαίνει ότι το έθνος μπορεί να κάνει τα προϊόντα με χαμηλότερο κόστος από άλλες χώρες. Μια χώρα που έχει ένα απόλυτο πλεονέκτημα σε σχέση με συγκεκριμένα προϊόντα είναι απλώς το καλύτερο για την παραγωγή αυτών των ειδών. Ακριβώς επειδή μια χώρα παράγει ορισμένα αγαθά καλύτερα και πιο γρήγορα από άλλες χώρες, δεν σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να τα καταστήσει χαμηλότερα.

Ο νόμος του συγκριτικού πλεονεκτήματος ορίζει ότι το ελεύθερο εμπόριο λειτουργεί ακόμη και αν μια χώρα καταλήξει σε ένα απόλυτο πλεονέκτημα στην παραγωγή όλων των προϊόντων ή σε όλες τις πτυχές της παραγωγής ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας, διότι άλλες χώρες θα εξακολουθούσαν να έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα στην παραγωγή ορισμένων αγαθών ή υπηρεσιών. Αυτές οι χώρες θα μπορούσαν συνεπώς να πωλούν τα αγαθά ή τις υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος από τη χώρα με το απόλυτο πλεονέκτημα.

Στο διεθνές εμπόριο, και τα δύο μέρη επωφελούνται από το εμπόριο με άλλες χώρες, επειδή κάθε χώρα έχει πλεονεκτήματα στην παραγωγή ορισμένων αγαθών ή υπηρεσιών. Το εμπόριο μεταξύ των εθνών καθιστά την παγκόσμια αγορά πιο ανταγωνιστική και ο αυξημένος ανταγωνισμός έχει ως αποτέλεσμα λιγότερο δαπανηρά προϊόντα για τους καταναλωτές. Είναι προς το συμφέρον των χωρών να προωθήσουν βιομηχανίες στις οποίες έχουν το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα.