Οι αστρονομικές αποδόσεις των hedge funds έχουν τραβήξει την προσοχή μεμονωμένων επενδυτών που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτή την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, αλλά συχνά δεν μπορούν να γίνουν λόγω μειονεκτημάτων όπως τα υπερβολικά υψηλά τέλη, up περίοδο. Δεν είναι ευχαριστημένοι με την καθυστέρηση, οι πρόθυμοι επενδυτές έχουν επινοήσει στρατηγικές που μιμούνται hedge funds για να επιτρέπουν σε μεμονωμένους επενδυτές να συμμετέχουν σε στρατηγικές όπως τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου χωρίς τα μειονεκτήματα.

Στρατηγικές για τα Mimic Hedge Funds

Οι μεμονωμένοι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν στρατηγικές για να μιμηθούν τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου άμεσα ή μπορούν να αγοράσουν μετοχές των χρηματιστηρίων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETFs) που αναπαράγουν αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου. Είτε γίνεται ανεξάρτητα είτε μέσω ενός ETF, υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που συνήθως χρησιμοποιούνται για να μιμηθούν ένα hedge fund:

1. Ατομική αναπαραγωγή θέσης: Τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου, όπως απαιτείται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, εκμεταλλεύσεις σε καταθέσεις 13F εντός 45 ημερών από το τέλος ενός τέταρτου. Πρέπει επίσης να αναφέρουν, σε καταχώρηση 13D του προγράμματος, πλειοψηφικό μερίδιο σε μια εταιρεία (πάνω από 5%) εντός 10 ημερών από την αγορά. Αυτές οι δύο καταθέσεις επιτρέπουν στους επενδυτές να αποκτήσουν εικόνα για τις συμμετοχές ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, ώστε να μπορέσουν οι συναλλαγές να αναπαράγουν τη στρατηγική του αμοιβαίου κεφαλαίου. Το μειονέκτημα είναι ότι αυτά τα στοιχεία, ειδικά η υποβολή 13F, είναι προς τα πίσω και καθυστερούν, επομένως τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου θα μπορούσαν ουσιαστικά να έχουν τελείως διαφορετικές συμμετοχές χαρτοφυλακίου από εκείνες που αναφέρθηκαν στις καταθέσεις.
2. Replication Factor: Οι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν στατιστικά μαθηματικά, όπως η ανάλυση παλινδρόμησης, για να συγκρίνουν και να «ταιριάξουν» τις πραγματικές ιστορικές αποδόσεις του αμοιβαίου κεφαλαίου, χαρτογραφώντας τους σε ένα συνδυασμό ευρέων δεικτών αγοράς ή μεγάλων αποδόσεων κεφαλαίων. Το αναληφθέν κεφάλαιο αγοράζει έπειτα τον συνδυασμό μεγάλων κεφαλαίων στην αναλογία που καθορίζεται από την ανάλυση παλινδρόμησης, δημιουργώντας ένα ταμείο που μιμείται τις αποδόσεις του hedge fund. Η αναπαραγωγή συντελεστών χρησιμοποιεί γενικά ευρείς δείκτες ή κεφάλαια (αμοιβαία κεφάλαια ή ETF) που έχουν το πλεονέκτημα της ρευστότητας και της διαφοροποίησης. Για παράδειγμα, μια ανάλυση παλινδρόμησης προσδιορίζει ότι οι ιστορικές αποδόσεις του Hedge Fund A χαρτογραφούνται σε ένα μείγμα 40% παγκόσμιου κεφαλαίου μικρού κεφαλαίου, 30% εγχώριων ομολόγων και 30% χρέους αναδυόμενων αγορών, ένας συνδυασμός που αγοράζεται από ένα ETF για να μιμείται το Hedge Fund Α. Το μειονέκτημα αυτής της στρατηγικής είναι ότι η ανάλυση παλινδρόμησης είναι προς τα πίσω και μπορεί να μην υποδεικνύει την πλέον επικαιροποιημένη στρατηγική του hedge fund στο σημερινό περιβάλλον.

Η κατώτατη γραμμή

στρατηγικές αναπαραγωγής των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου είναι επωφελής για μεμονωμένους επενδυτές που επιθυμούν να έχουν πρόσβαση στις στρατηγικές που χρησιμοποιούνται και στις αποδόσεις που παράγουν τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου χωρίς τις αρνητικές πτυχές των υψηλών τελών (γενικά "δύο και 20 "), το ελάχιστο μέγεθος επενδύσεων (συχνά 1 εκατομμύριο δολάρια) και τις περιόδους κλειδώματος επενδύσεων.Τα μειονεκτήματα είναι ότι οι στρατηγικές αναδιπλασιασμού είναι ατελείς, επειδή τείνουν να είναι προς τα πίσω, οι οποίες μπορεί να μην είναι κατάλληλες για το σημερινό περιβάλλον και μπορεί να μην καταγράψουν τις τρέχουσες θέσεις χαρτοφυλακίου των αμοιβαίων κεφαλαίων.