Εκτός από το Harvard, το Yale, το Princeton και το MIT, υπάρχουν πολλά άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα που έχουν στη διάθεσή τους ένα μηχάνημα χρήματος στις δικές τους αυλές. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή εντύπωση, τα πανεπιστήμια κερδίζουν τη ζωή τους όχι μόνο με τη διδασκαλία, αλλά με την εκτέλεση μερικών από τις πιο επιτυχημένες παροχές στον κόσμο. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα 20 κορυφαία επιδόματα αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 9% ετησίως σε πραγματική βάση μεταξύ του 1992 και του 2005. Ωστόσο, με υψηλές αρνητικές αποδόσεις το 2008, τα πανεπιστημιακά επιδόματα ίσως χρειαστεί να σχεδιάσουν νέες στρατηγικές - κάτι που οι Ivy Leagues πάντα αγαπούν να κάνουν. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς τα Ivy Leagues διαχειρίζονται τα χρήματά τους μέσα από το χοντρό και λεπτό των οικονομικών κύκλων.

Πίσω από κάθε επιτυχημένο Πανεπιστήμιο, υπάρχει μια επιτυχημένη χρηματοδότηση Ας δούμε πρώτα τι είναι το πανεπιστημιακό επίδομα. Ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι ένα ταμείο που δημιουργήθηκε από δωρεές που έλαβε ένα πανεπιστήμιο ή ένα κολέγιο. Κάθε πανεπιστήμιο ή κολέγιο μπορεί να έχει το δικό του υπόβαθρο, το μέγεθος του οποίου εξαρτάται από το πόσο λαμβάνει με δωρεές και πόσο σοφά χρησιμοποιεί το υπάρχον σώμα. Αντί να δαπανήσουν ολόκληρο το κεφάλαιο για τρέχουσα χρήση, τα πανεπιστήμια το επενδύουν για να δημιουργήσουν εισόδημα, μέρος των οποίων αποσύρεται κάθε χρόνο για να καλύψει τις δαπάνες του πανεπιστημίου. Κάθε χρόνο, τα αποθεματικά των πανεπιστημίων κατά μέσο όρο αποσύρουν το 4 έως 5% της αξίας ενεργητικού τους για τρέχουσα χρήση. Η Εθνική Ένωση Ακαδημαϊκών και Πανεπιστημιακών Επιχειρήσεων (NACUBO), η οποία διεξάγει ετήσιες έρευνες για τα επιδόματα κολλεγίων, δηλώνει σε μία από τις μελέτες της ότι το 2008 οι αποσύρσεις των παροχών αποτελούσαν κατά μέσο όρο το 15 έως 20% των εσόδων του κολλεγίου.

Οι επενδύσεις ακολουθούν δύο βασικούς στόχους κατά την πραγματοποίηση επενδύσεων. Πρώτον, θέλουν να δημιουργήσουν μια αρκετά υψηλή πραγματική απόδοση για να φροντίσουν τις ετήσιες αποσύρσεις τους χωρίς να βυθιστούν στον κύριο. Δεύτερον, το κολλέγιο θέλει να διατηρήσει την πραγματική αξία του κεφαλαίου του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα μέρος της επιστροφής χρησιμοποιείται επίσης για την αύξηση του κύριου κεφαλαίου για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού. Για να είμαστε ασφαλέστεροι, οι προμήθειες χρησιμοποιούν τη δική τους μέτρηση του πληθωρισμού - τον Δείκτη Τιμών Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (HEPI) - ο οποίος λαμβάνει υπόψη τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών που αφορούν την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πιστεύεται ότι ο δείκτης HEPI υπερβαίνει γενικά τον δείκτη τιμών καταναλωτή για όλους τους αστικούς καταναλωτές κατά 1%. Με αυτόν τον τρόπο, κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα προσπαθεί να επιβιώσει περισσότερο από τον δημιουργό του.

Τα μεγαλύτερα οφέλη, όπως το Yale και το Χάρβαρντ, σημείωσαν απόδοση μεταξύ του 1985 και του 2008, όταν ο S & P 500 κατάφερε να αποδώσει το 15,23% (Harvard) στο 16,6% (Yale). αυξάνεται κατά περίπου 12% κατά μέσο όρο. Ίσως αναρωτιέστε πώς τα πανεπιστημιακά επιδόματα είναι πραγματικά ικανά να κερδίσουν την αγορά. Υπάρχει κάποια μυστική μέθοδος δωρεάς που μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε για επενδύσεις;

Τρώγοντας το κέικ σας με το ένα χέρι και το ψήσιμο με το άλλο

Τα πανεπιστημιακά επιδόματα ξέρουν να λένε τη δική τους ιστορία. Κάθε χρόνο δημοσιεύουν μια ετήσια έκθεση η οποία μας λέει πόσα έχουν κατανείμει σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Αν και οι μεμονωμένες επενδύσεις σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων δεν είναι γνωστές, γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές τι είδους περιουσιακά στοιχεία προσφέρονται γενικά. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, μεταξύ 1985 και 2008, το επίκεντρο των μεγαλύτερων πόρων (με περιουσιακό στοιχείο ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και άνω) ήταν σε ένα ευρύ φάσμα περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνουν ένα μικρό μέρος των παραδοσιακών μετοχών και ομολόγων και ένα μεγάλο μέρος μη παραδοσιακά εναλλακτικά περιουσιακά στοιχεία με τη μορφή αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου, ιδιωτικών κεφαλαίων, επιχειρηματικών κεφαλαίων και πραγματικών περιουσιακών στοιχείων όπως το πετρέλαιο και οι φυσικοί πόροι. Ορισμένες από τις επενδύσεις που επιλέγονται από τις προμήθειες προσφέρουν καλύτερες αποδόσεις από τις παραδοσιακές μετοχές και τα ομόλογα, αλλά συνήθως έχουν μεγαλύτερες περιόδους κύησης που απαιτούν υψηλές ελάχιστες επενδύσεις σε μια εξαιρετικά μη ρευστοποιήσιμη αγορά. Παρατηρείται ότι για τη δημιουργία μιας αρκετά υψηλής πραγματικής απόδοσης, οι προμήθειες βασίζονται λιγότερο σε ομόλογα ή τίτλους σταθερής απόδοσης και περισσότερο σε επενδύσεις ιδίων κεφαλαίων. Επιπλέον, στις επενδύσεις τύπου μετοχικού κεφαλαίου, η εξάρτηση είναι μικρότερη από τα εγχώρια ίδια κεφάλαια και περισσότερο από τα ξένα κεφάλαια. Για παράδειγμα, το 1988, σχεδόν το 75% του Yale Endowment δεσμεύτηκε σε μετοχές, ομόλογα και ρευστά διαθέσιμα στις ΗΠΑ, αλλά το 2008 είχε μόνο 14% κατανομή τίτλων στην εγχώρια αγορά και κατανεμήθηκε το 86% για ξένα κεφάλαια, στρατηγικές απόλυτης απόδοσης και πραγματικά περιουσιακά στοιχεία.

Έτσι, όπου υπάρχει μια ευκαιρία, θα βρείτε ένα κληροδότημα. Αλλά τέτοιου είδους επενδύσεις ταιριάζουν με μεγαλύτερες προμήθειες που μπορούν να κλειδώσουν δισεκατομμύρια δολάρια για μεγαλύτερες περιόδους σε λιγότερο αποδοτικές αγορές για εκμετάλλευση ευκαιριών κέρδους. Κατά την επιλογή διαφορετικών κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία έχουν το προβάδισμα σε μικρότερα επιδόματα που φαίνεται να είναι αργά στην εκμετάλλευση των ευκαιριών κέρδους σε μη παραδοσιακές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων.

Βάλτε τα πάντα στη συγγραφή και αφήστε τα σε άλλους

Οι προικοδοτήσεις δεν σκαρφαλώνουν τυφλά σε ό, τι μπορεί να έρχονται στο δρόμο τους. Ακριβώς ακολουθούν μια καλά τεκμηριωμένη επενδυτική πολιτική που αποφασίζεται από την επενδυτική επιτροπή τους, η οποία συχνά διακυβεύεται από επικείμενους αποφοίτους του πανεπιστημίου τους. Οι επενδυτικές επιτροπές καθορίζουν γενικά γενικές κατευθυντήριες γραμμές που χρησιμοποιούνται για την κατανομή των χαρτοφυλακίων πολιτικής. Η κατανομή του χαρτοφυλακίου επικεντρώνεται στην αποφυγή μεγάλων απωλειών και στην παραγωγή αρκετά υψηλών πραγματικών αποδόσεων για την αντιμετώπιση των ετήσιων αποσύρσεων και του πληθωρισμού. Οι προικοδοτήσεις έχουν δικό τους προσωπικό με επικεφαλής τον κύριο επενδυτή. Ωστόσο, για τις πραγματικές επενδυτικές εργασίες, οι προμήθειες γενικά προσλαμβάνουν εξωτερικούς διαχειριστές επενδύσεων. Οι παροχές ακολουθούν επίσης μια καλά τεκμηριωμένη πολιτική δαπανών που καθορίζει γενικές κατευθυντήριες γραμμές για την κατανομή των εσόδων από παροχές για τρέχουσα χρήση. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιοι οι χορηγοί διευκρινίζουν τον σκοπό για τον οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το εισόδημα που προέρχεται από δωρεές χρημάτων. Η τοποθέτηση όλων των εγγράφων φέρνει πειθαρχία και εστίαση στις δωρεές και χρησιμεύει επίσης ως ευκαιρία μάθησης για τους άλλους.

Invest Like Endowments

Αν θέλετε να πάτε μαζί με τα πανεπιστήμια, εξομοιώνοντας την επενδυτική τους στρατηγική, ίσως χρειαστεί να μάθετε περισσότερα για αυτά. Πριν αρχίσετε να σκέφτεστε σοβαρά για την υιοθέτηση οποιασδήποτε στρατηγικής τύπου, θα πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής: 1. Υπήρξε μια τεράστια διαφορά στην απόδοση των διαφόρων παροχών. Ορισμένες παροχές, όπως το Yale και το Χάρβαρντ, έχουν αποδώσει σταθερά καλύτερα από άλλες. Παρατηρείται γενικά ότι τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία, με μέγεθος περιουσιακού στοιχείου άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, υπερέβησαν τις μικρότερες προμήθειες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η επενδυτική τους στρατηγική απαιτεί οικονομίες κλίμακας.

2. Οι επιτροπές επενδύσεων των πανεπιστημιακών παροχών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αξιοποίηση της ευρύτερης βάσης γνώσεων του πανεπιστημίου για την καθοδήγηση των διαχειριστών των κληροδοτημάτων. Το ίδιο επίπεδο καθοδήγησης μπορεί να μην είναι διαθέσιμο σε μεμονωμένους επενδυτές.

3. Τα πανεπιστήμια απολαμβάνουν τεράστια κοινωνικά δίκτυα τα οποία χρησιμοποιούν με επιτυχία για να αποκτήσουν πρόσβαση σε πολλές κρίσιμες επενδυτικές ευκαιρίες.

4. Τα κεφάλαια απαλλάσσονται από την καταβολή οποιωνδήποτε φόρων στην κυβέρνηση, επομένως είναι ελεύθερα να λάβουν οποιαδήποτε επενδυτική απόφαση χωρίς οποιαδήποτε φορολογική αντιπαροχή.

5. Τα κεφάλαια δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες ρευστότητας με μεμονωμένους επενδυτές, ώστε να μπορούν να κλειδώνουν τις επενδύσεις τους για μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα.

6. Οι χορηγήσεις με τις καλύτερες επιδόσεις έχουν κερδίσει υψηλότερες αποδόσεις, έχοντας μεγάλη έκθεση σε εναλλακτικές επενδύσεις όπως αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου, ιδιωτικές μετοχές, κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών και πραγματικά περιουσιακά στοιχεία όπως δάση ξυλείας κλπ. Η κατανομή σε εναλλακτικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων απαιτεί καλύτερες δεξιότητες επιλογής περιουσιακών στοιχείων, ελάχιστες επενδύσεις, τις οποίες κάθε μεμονωμένος επενδυτής δεν μπορεί να αντέξει.

7. Οι δύο δεκαετίες πριν από την οικονομική κρίση του 2008 ήταν καλές για εναλλακτικά περιουσιακά στοιχεία. Τα κεφάλαια ήταν πρωτοπόροι στις εναλλακτικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και αποκόμισαν υψηλές αποδόσεις. Αλλά αυτό που έχει εργαστεί στο παρελθόν μπορεί να μην λειτουργήσει στο μέλλον. Τώρα, οι προμήθειες θα πρέπει να σχεδιάσουν νέες επενδυτικές στρατηγικές.

8. Η οικονομική κρίση του 2008 δεν απέτρεψε τα πανεπιστημιακά επιδόματα. Όλες οι παροχές μαζί είχαν εκτιμώμενες αρνητικές αποδόσεις 23% από τον Ιούλιο έως τον Νοέμβριο του 2008, σύμφωνα με τη μελέτη NACUBO. Πολλοί πιστεύουν ότι υπήρξε η χειρότερη πτώση από τη δεκαετία του 1970. Φαίνεται ότι ακόμη και η διαφοροποίηση σε εναλλακτικά περιουσιακά στοιχεία δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη προστασία ενάντια στις τεράστιες μειώσεις της αγοράς.

Η κατώτατη γραμμή

Οι χρηματοδοτήσεις ακολουθούν με επιτυχία την επενδυτική τους στρατηγική εδώ και πολλά χρόνια. Η επιτυχής προσφορά βοηθά στη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης ενός πανεπιστημίου, δημιουργώντας μια σταθερή ροή εισοδήματος χρόνο με το χρόνο. Αν και οι προμήθειες αποκαλύπτουν την επενδυτική τους πολιτική και την κατανομή του χαρτοφυλακίου πολιτικής μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, οι μεμονωμένοι επενδυτές δεν μπορούν να κερδίσουν πολλά ακολουθώντας τυφλά τα ίδια. Μετά από όλα, μια επιτυχημένη φόρμουλα είναι αυτή που δεν μπορεί να μιμηθεί με επιτυχία από άλλους.